Oczywiście miło jest być młodą matką, gdy passersby mówią, że jesteś z dzieckiem jak siostra z moim bratem. Ale często zdarza się, że ciąża przychodzi w tym wieku, gdy wielu już pielęgnuje z wnukami. W krajach europejskich nie było czegoś takiego jak gorączka wieku przez długi czas, ale nadal mamy stereotypy, które musisz urodzić w młodym wieku.
Kobiety, które postanowiły stać się mamą po 40 opowiedz swoje historie.
"Mama, jesteś tak stary"
My i mój mąż mieliśmy już dwa dorosłe dzieci. Miałem już 43 lata, a cykl był stale znokautowany, więc nie zwracałem uwagi na następne opóźnienie. Ale kiedy zacząłem mnie torturować rano, nudności, słabości, pobiegłem do ginekologa. Na ultradźwiękach został poinformowany, że miałem już 12 tygodni ciąży. Byłem zszokowany, ponieważ mój mąż i ja byliśmy zawsze chronieni, a ja nie zamierzałem urodzić w tym wieku. Ale nie było nic do zrobienia, termin był duży, a mój mąż powiedział, jak odcięta:
"Podawany i punkt. Radymy, dwa zostały podniesione, a trzecia przyniosą się. "Pierwsze trudności rozpoczęły się, gdy zarejestrowałem się w ciążę w konsultacji kobiecej. Lekarz i pielęgniarka, nie zawstydzony, omówili moją pozycję, podczas gdy ubierałem się po inspekcji.
Milczałem, chociaż chciałem wyjaśnić jej, co taktowe zachowanie, zwłaszcza pacjentów. Lekarz wypełniony kartę Exchange i podkreślił, że konieczne jest traktowanie jego zdrowia bardzo ostrożnie i starannie, ponieważ nie mam 20 lat.
Nie wiedziałem, jak powiedzieć dorosłym fakcie, że dziecko wkrótce pojawi się w naszej rodzinie. Ale objawili się zrozumieniem, wspierani, a nawet uczestniczyli w zakupie wszystkich niezbędnych rzeczy niezbędnych dla niemowlęcia. Ciąża przyspiesza, nie miałem żadnych problemów z własnymi problemami. Po prostu po wejściu do szpitala na konserwację, ale raczej lekarz został wzmocniony, ponieważ nie było poważnych powodów dotyczących troski. I moje trzecie dziecko, długo oczekiwany i ulubiony syn pojawił się na świecie.
Powiem od razu, w młodym wieku, jest znacznie łatwiej poradzić sobie z noworodkiem. Z starszymi dziećmi nie mogłem spać w nocy, a potem przejść przez cały dzień i poczuł się w tym samym czasie. Teraz byłem znacznie trudniejszy. Bezsenne noce były ledwo, ręce i pleców wisiały ze stałej technologii. Mąż i starsze dzieci pomogły oczywiście, ale nadal każdego dnia czułam zmęczenie.
W przypadku spacerów spotkałem się tak wieloma nie -acticami, którzy byli już zmęczeni zaskakującymi. "Co to jest twój wnuk?", "Co za piękna babcia na dziecko", "Jak tam mama?" Mówisz serio?" - Podobne pytania ścigały mnie stale. Starsza córka uratowała z synem, który szedł ze swoim bratem, kiedy mógłbym się zrelaksować lub zrobić coś w domu.
Zobacz także: 50-letni rosyjski emeryt żonaty 25-letni afrykański i urodził mu bliźniacy - jak wyglądają dzieci (zdjęcie)
Miałem 46 lat, kiedy mój syn udał się do przedszkola. W szafce spotkaliśmy się z młodymi rodzicami, którzy po raz pierwszy pomyślałem, że nie jestem matką, ale moją babcią. Pamiętam, że pedagog zawsze mówi się do swojego syna: "Vanya, przyszła babcia." Potem Vanya poszła do szkoły, gdzie kontynuowałem moją babcię. Syn był spokojnie traktowany spokojnie, ponieważ wiedział, że jestem jego ulubioną matką.
Jego stosunek do mnie zmienił się, gdy rozpoczął się wiek przejściowy. Nie rozumiem jego młodzieży Slang, nie kupiłem mu nowych gadżetów, a ubrania wybrały praktyczne, a nie nowoczesne. Starszy brat pomógł ze swoją siostrą, ale wciąż między mną a Vanya mieli otchłań niezrozumienia. Po omówieniu przyszłej edukacji syna, nie dotarł do wspólnej opinii, kruszeli. Vanya rozszerzył się i krzyknął:
"Co możesz zrozumieć, jesteś stary. Moi przyjaciele mieli szczęście, mają młodych rodziców, z którymi można jeździć na rowery, grać w piłkę nożną. I ciągle narzekasz na niektóre choroby i siedzieć w domu. Dlaczego mi dałeś mi w tym wieku? Czekaliśmy na emeryturę i wszystko będzie dobrze.
Boli takie słowa z ukochanego dziecka, ale zrozumiałem, że jest w dużej mierze dobrze. Byliśmy z innego pokolenia i nie mogliśmy dać syna tej rozmowy, którą potrzebował. Następnie Vanya oczywiście przeprosił za słowa, ale wciąż spędził więcej czasu ze starszym bratem i siostrą.
Przede wszystkim boję się opuścić życie i nie masz dużo czasu. Często myślę, że nie widzę, jak Vanya poślubia, będzie miał własne dzieci, otrzyma pożądaną pozycję w pracy. Myślę, że jest to główny minus późnego macierzyństwa, ponieważ życie jest ulotne, a dzieci tak potrzebują opieki matki i uwagi. Mój mąż i próbujemy komunikować się bardziej z Vanyą, są zainteresowani jego sprawami. Mówię każdego dnia, z którego jestem dumny, kocham i życzę tylko najlepszych.
Zastanawiam się: ponad 40 lat, ale nie ma dzieci! Rosyjskie gwiazdy, które wciąż nie stały się matkami
"Nie byłem gotowy na macierzyństwo"
Kiedy się urodziłem, moja matka była 23, tata - 25 lat. Miałem młodych rodziców i było świetnie. Moglibyśmy się dobrze bawić, biegać, grać, jeździć do atrakcji i wydawało mi się, że mama i tata są moimi rówieśnikami. Kiedy wszedłem na uniwersytet, zaproponowałem staż w Ameryce i oczywiście zgodziłem się. W państwach wszystko nie było wcale, a przez kilka miesięcy pobytu w tym kraju zdałem sobie sprawę, że marzyłbym, aby zbudować karierę, a ja pomyślę o małżeństwie później.
Z powodu jego ambicji zerwałem z młodym mężczyzną. Chciał się ożenić, stworzyć tradycyjną rodzinę, gdzie zarabia mąż, a żona jest zaangażowana w dom i wychowuje dzieci. Moi rodzice negatywnie zareagowali na moją decyzję, ponieważ pomyślali, że pójdę na ślady i 20, już daję im wnuk lub wnuczkę.
Myślę, że musisz stworzyć rodzinę, gdy jesteś na to gotowy. Nie rozumiem tych radzieckich instalacji, które w 20 konieczne jest poślubienie, a po 1-2 latach - aby urodzić dziecko. Kto tego potrzebuje? Musiałem znaleźć moje miejsce w moim życiu w wieku 20 lat, aby osiągnąć coś, aby nie siedzieć na szyi mojego męża.
Pracowałem w dużej firmie przez kierownika ołowiu, a potem stał się szefem działu. Kariera zakończyła się sukcesem, miałem własne mieszkanie, samochód, kilka razy w roku latałem, by odpocząć. Rodzice byli stale pytani, kiedy się ożeniłem. Chcieli wnuków i nie byli zadowoleni z moich profesjonalnych sukcesów. Pewnego dnia, kiedy przyszedłem odwiedzić moich rodziców, byliśmy prawie rycerzem.
"Wybieram takie życie, które lubię. Czy naprawdę są dziećmi i wnuki - czy to jedyny misja mężczyzny? Zostanie mi się mamą, kiedy chcę, nie dlatego, że chciałeś wnuków, "po prostu nie mogłem być milczeć i wyraził moich rodziców, co myślę.Od tego czasu pytania ich części zatrzymały się.
Miałem 37 lat, kiedy spotkałem mojego przyszłego męża. Miałem bogate życie: praca, fitness, taniec, podróże, nowe hobby. Mój mąż miał 40 lat, a on był całkowicie wchłaniany przez jego działalność. Nie planowaliśmy dzieci, jakikolwiek zgodził się z góry, co będziemy mieli razem. Ale nieoczekiwana ciąża nastąpiła, gdy miałem 40 lat.
Nie miałem zastosowania do kliniki w miejscu zamieszkania, ale poszedłem do mojego ginekologa do prywatnego centrum medycznego. Było tam wszystkich 9 miesięcy. Mój lekarz nigdy się nie pozwolił na prawidłową uwagę na mój wiek. Wręcz przeciwnie, zachęciła mnie, chwalona, powiedziała, że byłem najbardziej posłuszną w ciąży, ponieważ spełniam wszystkie jej spotkania.
Mieliśmy zdrową dziewczynę, która przyniósł wiele pozytywnych do naszego życia i wypełniliśmy ją pewnym znaczeniem. Nie uważam się za starą mamę, wręcz przeciwnie, miałem dużo sił i pragnienia iść do przodu. Kiedy moja córka miało 1 rok, poszedłem do pracy, a moi rodzice i Niania siedzieli z dzieckiem. Dziecko urodzone po 35 latach jest postrzegane inaczej, wydaje mi się. Do pojawienia się osoby głównej zaczynasz traktować odpowiedzialnie, poważnie, policz swoją siłę. Teraz mogę dać wiele córek, dzielić doświadczenia, wiedza o życiu. Podążam za moim wyglądem i wiem, co wyglądam znacznie młodszym. Kiedy córka pyta, ile lat jestem, szczerze odpowiadam. Zawsze mówi, że ma najpiękniejszą i sprytną mamę. Mam nadzieję, że będziemy kontynuować swoje dziewczyny, pomimo większej różnicy w wieku.