Dziś, ze względu na chorobę, turystyka jest wstrzymana. Pamiętamy, że kontrola paszportowa na lotnisku - procedura nie jest skomplikowana: sprawdź dokumenty i dozwolone na pokładzie, czy nie. Trudno sobie wyobrazić sytuację, w której nie jesteś po prostu niedozwolony na pokładzie, ale jeszcze nie wydany z lotniska. I mieszkasz tam przez miesiąc, a nie rok, ale dziesięciolecia. Fikcja? Okazuje się, wcale. Taki przypadek był z Mehranem Karim Nasserie, który mieszkał na lotnisku w Paryżu 18 lat. Ale najpierw pierwsze rzeczy.
Życie na lotnisko
Mehran urodził się w 1942 roku w Iranskim mieście Masjid Solevan. To miasto na zachodzie Iranu wpłynęło na brytyjską firmę naftową. Była w tej firmie, że ojciec Mehran pracował jako lekarz. Pielęgniarka w firmie pracował z Szkocji. Był po ich małżeństwie, że urodził się Mehran Nasserie.
O jego wczesnych latach niewiele wie. Już w dorosłości uczestniczył w opozycji do orzeczenia Szhhisha Mohammed Pehlev. Po 1977 roku Mehran wziął udział w działaniach protestów, chcieli aresztować. Opuścił kraj jako uchodźcę polityczną.
Podszedł do różnych krajów z prośbą o zapewnienie mu azylu. W 1981 r. Komisja Specjalna ONZ dała mu status uchodźcy. Dla mnie nadal istnieje jedno pytanie: w 1979 r. Reżim Pehlevie śpiewał w Iranie, ponieważ Mehran Karim został zmuszony opuścić swoją ojczyznę. Dlaczego potem dał status uchodźcy?
Być może Mehran był w stanie przekonać ONZ w tym życiu i dalej w Iranie może być zagrożony. Ponadto wojna Iranu była z Irakiem, która również stworzyła większe niebezpieczeństwo na powrót.
Natychmiast po otrzymaniu statusu uchodźców, Mehran poszedł do Glasgow do ojczyzny matki. Szybko szybciej obywatelstwo tego kraju nie wyszedł, postanowił tymczasowo osiedlić się w Belgii, kraj dał mu obywatelstwo jako uchodźcę.
W 1988 r. Wydawało się, że otrzymał list z Wielkiej Brytanii, który twierdził, że kraj był gotowy dać mu obywatelstwo. On dostaje nazwę "sir" i drugie imię "Alfred Mehran". W związku z tym z obywatelstwa belgijskiego musiał odmówić. Mehran zebrał niezbędne dokumenty i postanowił pojechać do Londynu przez lotnisko w Paryżu.
Następnie występują niezupełnie zrozumiałe wydarzenia. W drodze do lotniska Mehran został skradziony przez torbę, większość dokumentów została utracona. Ale w tym samym czasie był jakoś pozwolił samolotowi i przybył do Londynu. Naturalnie nie przeszedł kontroli paszportowej. Został posadzony na lot powrotnym i wysłany do Paryża.
Władze Francji nie mogły pozwolić mu w kraju, ponieważ nie miał dokumentów, nie było też niemożliwe do wysłania, ponieważ nie zaakceptował go w Londynie. Ale przyszedł do Francji legalnie, chociaż nie ma obywatelstwa. Błędne koło, z którego imigranci z Iranu nie mogli zdobyć 18 lat: przebywał na lotnisku.
Terminal
Wkrótce sytuacja z Mehranem otrzymała międzynarodową reklamę, ONZ przeznaczył dla niego prawnik, specjalistycznej bourget chrześcijańskiej. W 1992 r. Osiągnął pozwolenie na życie na terytorium Paryża jako osoby bez obywatelstwa, pod nadzorem usług socjalnych. Mehran odmówił.
Równolegle adwokata doprowadziła dialog z rządem belgijskim. Początkowo odmówili ogłoszenia swojej decyzji, ponieważ prowadzili dialog osoby trzeciej. Belgia zażądała, aby Mehran był osobiście. Ale jak to zrobić, jeśli Francja nie pozwala na wyjazd?
Ale bourget chrześcijański był nadal w stanie przekonać Belgium, aby dać pozwolenie na wejście do kraju swojego klienta. Ale mieszkaniec lotniska Paryża ponownie nakazał żyć pod nadzorem społecznym i uprzejmością. Ponadto wskazali, że Mehran Nassery to Iranety i odmówił jego pochodzenia. W rezultacie odmówił propozycji belgijskiej. Chrześcijańska Bourget odmówił kontynuowania współpracy, stwierdzając, że Mehran mieszka życie, które chciało.
W terminalu nr 1, Mehran Nasserie wziął osobny stół, w nocy rozłożył łóżko na kilku krzesłach. Wkrótce pojawił się mały stół i drewniane krzesło z krzesłem. Jego miejsce zaczęło przypominać biuro pracujące tylko w rogu terminalu lotniska.
Francuzi i goście stolicy przyniósł mu jedzenie, ubrania, książki. Personel lotniska również nie pozostali na boku: przyniósł herbatę, kawę, a lokalny lekarz okresowo sprawdził jego zdrowie. Studiowane języki z badaniem, wówczas gospodarka, napisała artykuły, prowadził dziennik.
Częstych goście Mehran byli dziennikarzami. Wkrótce na temat "uchodźcy z Iranu" odkrył cały świat. Pod koniec lat 90. zaczął pracować nad swoimi wspomnieniami. Brytyjski pisarz Andrew Dankin przyszedł do niego, był on, który był redaktorem i współautorem autobiografii Alfreda Mehranu, który został opublikowany w 2004 roku.
Nawet na początku 2000 roku pojawił się kilka filmów dokumentalnych o Alfreda Mehranu Nasserie. Tak więc historia mieszkania terminalu nauczyła się słynnego reżysera Stephena Spielberga. Chciał osłonić historię irańską uchodźcę. Postanowiono jednak odejść od osobowości Mehranu, usuwając film z zupełnie inną osobą, innymi okolicznościami, ale taką samą trudnością: utknął przez lata na terminalu lotniska.
W 2004 r. Film "Terminal" wyszedł na ekrany z Toma Hanks w głównej roli. Mehran Nassery Otrzymał 250 tysięcy dolarów od Spielberga na ten pomysł, a także szczegóły zakwaterowania w terminalu pobrane z jego autobiografii.
Co?
W lipcu 2006 r. Nieoczekiwane: Alfred Mehran poważnie upadł. Władze wydały zgodę na jego hospitalizację lokalnego szpitala. Guardian nad nim wziął Czerwony Krzyż. Podczas gdy Mehran był traktowany, jego "miejsce zamieszkania" zostało zdemontowane. Po opuszczeniu szpitala został osiedlony w hotelu. Wkrótce władze zostały przeniesione do schroniska społecznego. Do tej pory istnieje spór w mediach: Dlaczego taka trudna sytuacja, z powodu bezdusznych biurokratów lub z powodu zasady samego Mehranu?
Po prostu pomyśl: upadek muru berlińskiego, upadek ZSRR, wojny w Kuwejcie, zmiana kilku prezydentów w Iranie, eksplozje bliźniaczych wież w Nowym Jorku 11 września 2001 r. ... Wszystko to dzieje się w Świat, a Mehran przez Karim Nasserie mieszka na lotnisku Charles de Gaulle w Paryżu. Długie 18 lat życia. To nie jest historia filmu, jest to prawdziwa historia filmu.