Czas leci z prędkością światła. Wydaje się, że ostatnio graliśmy na dziedzińcu z przyjaciółmi, jak minęło MIG, a my staliśmy się dorosłymi ciotkami i wujkami. Z pewnością wielu z was w dzieciństwie myśli około 40-letnich ludzi jako niektórzy starożytnych starych mężczyzn, ale zegarek kleszczy, a my zbliżamy się do 40. Rok po roku, zaczynamy rozumieć, że tylko figura w paszporcie ma zmienił się, a pragnienie bawienia się, spotkania z przyjaciółmi i ciesz się życiem tylko zintensyfikowane.
Jesteśmy w Admme.ru bardzo często myślą o wieku i, widząc historię pisarza Denisa Sobolewa, nie mogła udostępniać go z naszymi czytelnikami.
Dzień przyszedł o tym, o którym myślałem ponad 30 lat temu. I 20 lat temu też myślałem. I 10 lat temu nie myślał już. Straszny. 40. Z jakiegoś powodu, przy 10 latach myślałem, że wydawało mi się, że 40 był kolejnym końcem wszechświata, do którego tysiące parteeków, i ogólnie nie wydarzy się. 40-letni ludzie wydawały mi się zdobytych i ciężkich, nie wiedzą, jak się śmiać, torturowali życie i zasadniczo wyciągnąć z ostatnich sił. 40 to nieodwracalny stary wiek, bolesne kości i serwetka na telewizorze. Myślałem o tym i szczęśliwie uśmiechając się. Ponieważ gdzie są moje 10 i te 40? Tak, będę miał 40 lat!
W 15, patrząc na 40-latków i słuchanie ich wyjaśnienia, protekcjonalnie myślę: "Cóż, powiedzmy. Ile lat nadal pozostawisz w swoim 40? " Co mogliby mnie nauczyć, jeśli w formie komputera razem wpadła w stuporza? Jeśli większość słów z naszej komunikacji z chłopcami była dla nich tajemnicą? Tak, już coś kochają, prawdopodobnie nie wiedzą jak. Niezależnie od tego, czy jesteśmy, 15-letni, zapałem, namiętny, gorące głowy! Nie, nie rozmawiałem z nimi. W 20 lat z niespodzianką do ręki z 40-letnimi kolegami, zauważając o sobie, że nie są tak stare. Szczerze podziwiam i zdumienie zauważył jasne piękno 40-letniej kobiet. Prawie wszyscy dorośli wydawały mi się 40-latek. Nie chciałem wcale czuć dorosłego. W 20 zgromadziłem torbę i przeniósł się do życia w Nowosybirsku. Jedną rzeczą, która dała mi prawo do spojrzenia na wszystkie 40-latków pozostających w moim rodzinnym mieście, w dół. Ponieważ robiłem 20, co nie ośmielili się 40 lat: zmieniłem życie fajne. W 25 lat, w końcu poślubiłem mojego ukochanego, z którym żyłem przez 5 lat. Nie doprowadził mnie do 40, chociaż oficjalnie pasuje do mnie w kohorcie dorosłych.
W 27 urodził się moja córka, a ja dojrzewam. Nie w sensie "Mam pewnego dnia", był po prostu odpowiedzialny za około tysiąc razy. A teraz 40-letni ludzie przestali mnie jak kosmici. Zacząłem czuć się nieuniknionym przybliżeniem 40. Swiastkowane 30, a ja westchnęła z ulgą. Do 40 nadal 10! I to nie jest żart, nadal potrzebujesz tuzina. Wszystkie myśli o nadchodzącym 40-lecie pogrubili się z głowy. Życie wrzące z fajnym werevem, kiedy to było pomyśleć o takich drobiazgach. Wiele rzeczy stało się na te 10, udało mi się być pisarzem! Teraz czytasz moje historie i wiem, nie wiem, które pasje wrzący w tym teraz 40-letnie ciało. Nie myślałem o 40 lat do wczoraj. A wczoraj nagle zdałem sobie sprawę, że jutro miałem 40 lat. I nie należy anulować, nie przeniesiono, nie przepisuj liczb.
40. Najbardziej, do którego 100 milionów parteres. Rozglądam się i z pewną niespodzianką, zauważam, że 40-letni koledzy nie są tak starzy, że 40-letnie kobiety są piękne jasne, świeże piękno, które wszyscy wiemy, jak się śmiać, czynić głupotę i miłość jeszcze bardziej namiętnie i kurz niż w 15. Razling fraza "w 40 Wszystko, co dopiero się zaczyna" nie miała dla mnie sensu. Nic nie skończyłem. Cieszę się tylko teraz. Miłość, zdolność do radowania się w trasach, zdolność do milczenia w czasie (kłamałem, nigdy się nie nauczyłem, ale znam tych, którzy wiedzą), poglądy na świecie stały się bardziej przejrzyste, a sam świat jest jaśniejszy . Myślałem, że zamiatanie wyników pośrednich. Jak, co zrobiłem do 40? Wszystko się skończyło. Cóż, niech nie chcę. Przyniosę moje wyniki na końcu drogi, a teraz właśnie pomyślałem, jak prawidłowo udać się. Więc nie nadążając, a nie ze wszystkimi po drodze. Więc teraz, podczas gdy czytasz to wszystko, mam 40 lat. Gratulacje, pij do zdrowia czegoś dobrego, życzę tego, czego chcesz. Ale pamiętaj, że będę 40-latek.
Czy rozpoznałeś się w historii autora? Boi się 40. rocznicy lub nadal o tym nie myśl?