System obrony przeciwlotniczej (obrona powietrzna) kraju jest integralnym elementem jego bezpieczeństwa. Ale jak ważny jest ten składnik i jak silny jest dzisiaj w Rosji, dowiesz się od artykułu.
Znaczenie obrony powietrznej kraju we współczesnym świecie
W ciągu ostatnich 30 lat wystąpiło wiele konfliktów na świecie, podczas których amerykańskie siły zbrojne i inne kraje NATO wielokrotnie zajmowały się niepożądanymi krajami. We wszystkich tych konfliktach wieje z powietrza odegrały decydującą rolę. W tym samym czasie stosowano swobodnie i skorygowane bomby powietrza, a także precyzyjne skrawane rakiety, uruchomione z samolotów i okrętów wojennych.Przedmioty strajków były nie tylko obiektami wojskowymi i rządowymi, ale także
- w domu, w którym mieszkali rodziny państw i przywódców wojskowych tych krajów;
- Wojskowe i cywilne przedsiębiorstwa przemysłowe, obiekty infrastruktury cywilnej, takie jak mosty;
- elektrownie;
- itp.
Porażka kraju doprowadziła do zmiany jej przywództwa i zmienić politykę do bardziej lojalnych Stanów Zjednoczonych. Przyczyną porażki we wszystkich przypadkach była słabość obrony powietrznej ofiar ataku.
Zasada budowania obrony powietrznej w ZSRR
W ostatnich dziesięcioleciach istnienie ZSRR został zbudowany pojedynczy wielostronny (który jest wieloetapowy) system obrony powietrznej (skrócona obrona powietrzna). Wielowarstwowy antysfcjonowany "parasol" zamknął całe terytorium kraju, w każdym przypadku miejsca, w których mieszkali ludzie lub były ważnymi obiektami.
Bardzo krótkie i uproszczenie, rozważ program budowy radzieckiej obrony powietrznej.
Potężne stacje radarowe Znaleziono statki powierzchniowe i cele lotnicze są nadal daleko poza horyzontem, tysiące kilometrów z naszych granic. W przypadku niebezpiecznego przybliżenia zagranicznych samolotów i statków, terminowe środki zostały przyjęte do naszych granic. Aby sprostać potencjalnym jednolitym samolotu lotowców - interceptorów, aby spotkać się z nimi w odległym podejściu.
Samoloty przemysłowe, złamane w radzieckiej przestrzeni powietrznej, wpadły w strefę działania nie tylko lotnictwa myśliwskiego, ale także systemów rakiet przeciwlotniczych o promieniu działania około 200 km.
Samolot wroga, który był w stanie zbliżyć się do swoich celów kilka kilometrów, spotkał ogień systemów rakietowych przeciwlotniczych.
Ponadto umieszczono w bezpośrednim ochronie najważniejszych obiektów, armat lub rakiety i kompleksy armaty "wręcz", zdolne do pukania napastników o niskim samolotu, śmigłowców i skrzydlatych rakiet.
Obrona powietrzna w nowoczesnej Rosji
Wkrótce po upadku sowieckich sił zbrojnych, większość obiektów obrony powietrznej została zlikwidowana: liczba lotnictwa myśliwskiego, liczba wojskowych lotnisk, stacji radarowych, systemy rakietowe przeciwlotnicze zmniejszyły się wiele razy.
Moralne i fizycznie przestarzałe systemy pocisków przeciwlotniczych C-75, C-200 i C-300PT usunięto z obowiązku.
Pozostałych kilkaset wojowników, większość z nich nie jest w stanie wykonać zadania bojowego.
Jeden system obrony powietrznej przestał istnieć. Terytorialna obrona powietrzna w Federacji Rosyjskiej jest dziś stosunkowo niewielu i ma wygląd poszczególnych miejsc na mapie. W większości przypadków są to tylko systemy pocisków przeciwlotniczych jednego Echelonu.
Dopiero w ciągu ostatnich kilku lat odrestaurowano pojedyncze pole obserwacji radaru przez otoczenie naszych granic we wszystkich kierunkach.
Liczba zdegradowanych bojowników czasami przekracza liczbę nowych przybycia do wojsk.
Znaczna część uzbrojenia skromnej obrony powietrznej z lądowej obrony powietrznej Federacji Rosyjskiej jest nadal składa się z kompleksów C-300P, które zostały wykonane z 1982 r. Do połowy lat 90. XX wieku. Ale są usuwane z działalności znacznie szybciej niż zastąpione przez bardziej nowoczesne.
Około jedna czwarta wszystkich istniejących sił strażnika obrony powietrznej jest strzeżona przez Moskwę. Petersburg jest chroniony o około pięć razy mniej, ale także całkiem dobrze. W przybliżeniu również chronione lokalizacje w podstawowych okrętach podwodnych w flakietach północnych i Pacyfiku, a także obiekty floty Morza Czarnego.
Jednocześnie, większość miast milpic, takich jak Kazan, Nizhny Novgorod, Chelyabinsk, Omsk, UFA, Perm, praktycznie nie są chronione przez obronę powietrzną. Ogromna liczba miejsc do przechowywania trujących substancji, zapór, elektrowni jądrowych i lokalizacji międzykontynentalnych pocisków balistycznych pozostają otwarte na uderzenia z powietrza.
Karta przedstawiona poniżej daje ogólną ideę stopnia ochrony terytorium Rosji rozszerzonej dzisiaj przez kompleksy rakietowe przeciwlotnicze.
Pomimo wyjątkowego znaczenia obrony anty-serca w nowoczesnej wojnie, a obecność potencjalnego zagrożenia ataku powietrza, obecnie Rosja nie wystarcza, aby być chroniona przed uderzeniem powietrza na wiele głównych obiektów na jego terytorium. Sytuacja ta jest zdecydowanie utrudnia wdrożenie w pełni niezależnej polityki państwa.
Autor - Valery Kuznetsov
Źródło - SpringZhizni.ru.