Przyczepa filmowa "Rycerze sprawiedliwości"
W 2004 r. Miał reset na głowie. Wymagany szacunek, po prostu opierając się, Tonny. Nie sopran. Ale Mickelsen. Nie w New Jersey, ale w Kopenhadze.
Madsa zrobił Nicholas. Unding. Ref non. Były oczywiście i inne Duńczyków. Jak Susanna Bir lub Anders Thomas Jensen. Ale my, świat, a cały zwrot jest wystarczający. W trylogii dealera "Krwawienie" i "Dealer 2" Mads zmieniono nazwy, hasła i wygląd. Od piekła, przez purm, utknął wciąż do raju. Jednak raj wyglądał jednak nieporządny i niewygodny, ale przynajmniej zaszczepił zwodniczą nadzieję. Fakt, że życie nie ogranicza się do dwóch dróg koksowych równolegle do prostego, który kiedyś przekroczył w głowie w chwili, gdy ona, jak dojrzała arbuza, złamie bejsy baseballowej w kolei. W finale drugiego "Puchera" Tonny wczesnym rankiem, naciskając klatkę piersiową jak rodzicielska córka, pojechała na wschód od Kopenhagi. Półtorej godziny czuł się niedrogą podróż, a nie z tych samych zagubionych i ponurnych mężczyzn w sporcie, a jego własne przeznaczenie. Puszczył, czy sadzonki i przechodzi, okiennice przekroczyły straty krótkich dni, a tutaj, bramka w bramie wieczności. Świetna rola. Świetny bohater. Orpheus miał wystarczająco dużo umysłu i nie obróci wolę. Na solarium, warzenie, burdels i gangster turystyczne - stałe zapadnięcie, brak protekcjonalności. Niedrogie wielokulturowe kapłanki miłości nie rozpoznają tego, co miała koniec, czy był naprawdę "królem członków", czy zastrzelił się przez bezczynności, karabin maszynowy jest jak rozszczepiony samozaparcie. Śmierć Tonny nie jest szczęśliwa, ponieważ nie zabijesz siebie.
Prawdopodobnie, dlatego na długo przed wzrastaniem Valhalla, zbuntował się z niewoli Iluansów wideo w "Bluider", a taki znajomy obszar zamienił się w krwawą kąpiel. Quentin Tarantino dokonał przejścia - do Beatrix Kiddo. Z Zadrota, który daje lokalne luźne metry z wynajmem snów, przeniósł się prosto do skandynawskich samurajów. Zabij Bill oznacza zabić. Możesz się tylko zabijać. Czy potrzebuję? A Wiking, i Samurai oraz nowoczesna osoba w tej kwestii, w tym nierozwiązanym, nawet wyzwaniem problemem solidarności: samobójstwo. Jedyną wersją buntu jest obalenie jego natury z cokołu, wyrzuć psów psa na zimno, na śmierć. Nieśmiało wandalizmu, jest znaczący i szlachetny - usuń z tekstu i z ramki do własnej osoby. Kino jest tutaj usunięte, w głównej roli pustki.
Wszystko, co jest wyświetlane na ekranie, wydaje się być prawdziwe. Kinematograf jako fasada rzeczywistości. Jak ściana fortecy. Musi zostać zniszczony - według Stanisławskiego lub na Meyesnera, tak że przemoc i okrucieństwo ujawniają ich OCal.
I jest wszędzie - i na luksusowym jachcie, w pływającym kasynie, gdzie tylko wieczność otrzymuje flash Grand Piano, w przedszkolu, w klasach szkół średnich, a na burżuazyjnym ślubie, a nawet bardziej w policji, gdzie Pod okładką munduru i pod kierunkiem Axel Zimą dobre nogi utrzymują połączenie z Churchillem i De Gallerem. W 1944 r. Kopnął Męski Kitron, a jego partner-partisan jest "płomień". Jest jasne dlaczego. Płomień Madsa, nawet jeśli jest absolutnie szalony, zawsze w środku. Czasami rozpada się - krew wypływa z oczu. Ale większość czasu szaleństwa jest bardzo jasna, jakbyśmy wyciągnąć, z tej dokładności linii, Abis twarzy i Ducha, jak z cytryny, faule w gardle.
Na północy osoba zagubiona na śniegu nie powinna się zamieszać. A Mads ratuje energię, nie twierdzi. Wydaje się, że nawet zabijanie Mikkelsen spotkał się z niezwykle. Człowiek ery beeidermayer. Jego wygląd został skierowany do nas, ale w przeciwnym kierunku, w głębokich kropkach marzy w świecie działań, a nie intencje, dusze. Umiejętności podkreślają to tylko to uczucie. Że twarz jest jedną z masek. Agamemnon. Lub Igor Strawiński. Lub Michael Kolhahaas. Lub Lecter Hannibal. Lub le schiffra.
Nie ma znaczenia, co ma w swoich rękach - różdżki dla sushi lub prowadzenia. Lub miecz. Lub lokalizowane okulary. Świat jest niezarządzany. Jedzenie może się spalić. Profesor, żeby się zdezorientować i wbić głupotę. Kompozytor stracił inspirację i zapach. Gra wyjść z kontroli. Polowanie jest ogłoszone na osobie. A najdłuższy stulecie trwa ten pączenie, pętle humanizmu w zamarzniętych polach, ale humanizm nie patrzy na myśliwych, które oddychają z tyłu.
Kości były porzucone, Duel poglądów jest zadeklarowany, Mads daje jedynie podniecenia całującego ukochaną kobietę, po prostu pożegnanie się ze sobą, tylko wkładając sen jego syna, tylko uczucie słabienia egzystencjalnego i nie wymyślił leki. Mads jest przede wszystkim osobą, po prostu zbyt często wystarczy zmierzyć się z brwiami. Mężczyzna nie jest wyspą, ale szyfą. Ma zarówno liczby, jak i wielkie litery oraz nazwy międzynarodowe.
A szyfr jest po prostu pękający. Jak okazało się w "kolejnym". Wystarczy zwiększyć stopnie, a następnie utrzymywać uczucie euforii na właściwym poziomie, aż nie ma jednej brew, ale cała wspinaczka, dopóki połączenie zostanie przetłumaczone. Jeśli życie nie jest pijane przez długi czas, wlej się. Bordeaux wlać. Pigułka Burgundia. Moldni, towarzysza Kierkhegor, wódka. Idź do domu w nieistnieniu, 55 już. Wkrótce nie będzie nic do zapięcia. Plysha, aż w ogóle kryzysu w średnim wieku porzeczył cię. Podczas gdy Chaos nie uderzył w mocne przełączniki sprawiedliwości. Do tej pory wszystko nie poszło jak szok i szaleństwa, razem z nami, nie stała się kolejną fantastyczną stworzeniem, która tu przyjechała. Było dawno temu, w czasie, gdy słowo szacunek napisał na backshadows, a nie w sieciach społecznościowych. Kiedy męskość nie była nowa, ale krucha i twierdziła się bez względu na to, nie na innych, ale za przeszłość. Nie ma przyszłości - bez względu na to, jak wskazuje na Winterberg Mads - ale to dlatego, że jeszcze go nie zbudowaliśmy. Dokładniej, ty. Madsa chce słuchać z szacunkiem. A nawet większy szacunek dla zegarek Madsa.
