Dziś Żydzi mają własne państwo, a kolejna część tego narodu mieszkają na terytorium innych krajów. Ale kiedy byli "obcymi" w Europie, ze swoją wiarą, tradycjami i obrzędami. Inne są zawsze niezrozumiały, co oznacza, że ktoś inny. Stąd liczne przejawy antysemityzmu, pochodzące z średniowiecza. Ale główne pytanie pozostaje: Jako ludzie, którzy mają półki pochodzenia (Bliski Wschód), stały się liczne w Europie, aw niektórych miastach Imperium Rosyjskiego w XIX wieku i w ogóle wyniosły ponad 30 procent?
Pre-historia
Na przełomie 2 i 1 Millennium, plemiona Żydów zaczęły wyróżniać się z plemion semickich. Był to pierwsi ludzie, wśród których powstała monoteizm - wiara w jednego Boga. W rezultacie ludzie otrzymali dwa imiona: Żydów (jako etnos) i Żydzi (jako wiara). Wkrótce stworzyli swoje królestwo, najbardziej znani władcy byli Davidem i Salomonem. Z państwa hebrajskiego nie było łatwe: z wyjątkiem kilku wewnętrznych sprzeczności, były częste konflikty z sąsiadami. Początkowo Asyryjczycy zaatakowali Żydowskie Królestwo, a potem w końcu zniszczył starożytny Babilon. Już pod koniec pierwszego Millennium, Judea stała się prowincją Imperium Rzymskiego. Zaczęliśmy również opuszczać swoje ziemie i iść na długą podróż. Część poszła na wschód, do Indii i dalej do Azji Południowej Zachodniej, część - do Afryki Północnej, a następnie lub przez Gibraltar do Europy lub Etiopii, częściowo - do wschodnich lub północnych granic imperium rzymskiego.
Historia Sefardov.
W 7-8 wieku Żydzi Afryki Północnej spadły pod mocą kalifatu arabskiego. Otrzymali pewne wolności i prawo do osiedlenia się na terytorium Europy, na nowoczesnych krajach hiszpańskich. Hiszpania w języku starożytnych Żydów została nazwana odpowiednio "Sfarad", ta grupa Żydów zaczęła nazywać Shefard. Mówili w języku Ladino, który opracował na podstawie języka hiszpańskiego. Evrei-sefards w mocy arabskiej były zaangażowane w handel, stworzyli własne społeczności, prowadził uwielbienie. Podczas Reconquitoes Hiszpanie byli w stanie wypędzać Arabów i tworzyć hiszpańskie królestwo. Po 1492 r. Sephardę Żydzi otrzymali dekret: lub chrześcijaństwo przyjmuje lub zostawiają Hiszpanię.
Rozpoczęły się żydowskie pogromy, inkwizycja zniszczyła również społeczności żydowskie. Część Sefardowa zginęła, a część była azylami w Imperium Osmańskim. Pozwolono im na osiedlenie się na Bałkanach, Grecki City of Saloniki stał się centrum Sefardowa. Podczas II wojny światowej lokalna społeczność żydowska stała się ofiarami Holokaustu. Dziś jest ponad 1,5 miliona Żydów na świecie, które są przodkami Sefardowa. Około połowa żyje w Izraelu, największej diasporze - we Francji (około 300 tys.).
Historia Ashkenazi.
Na początku wielkiego przesiedlenia narodów niektórzy z Żydów z Palestyny przeniósł się do granic Imperium Rzymskiego. Musieli podzielić się ziemią z niemieckimi plemionami. Inną częścią Żydów stało się rządzącą elitą w Khazar Kaganate, który znajdował się w basenie Don i Volga. W XII wieku książęta Rosji, Svyatoslav i Vladimir Wielki zniszczył władzę Khazar. Większość Żydów poszła na Zachód, osiedliła się w Niemczech. Pod koniec średniowiecza powstała oddzielna gałąź narodu żydowskiego, która powstała jidysz. Ten język powstał pod wpływem niemieckiego. Ta grupa Żydów została nazwana "Ashkenazy", ponieważ na początku średniowieczu Niemcy, Niemcy nazywali "Ashkenaz". W dniach 13-14. XX wieku rozpoczęła prześladowanie Żydów. Większość społeczności żydowskich zaczęła pytać o schronienie z Polski. Pierwsze specjalne libacje Żydów dały króla Kazimiera Wielkiego. Żydzi byli kupcami, mistrzami posiadaczami, a także często menedżerowie na majątku szlachcicy. W XVI wieku około 80% europejskich Żydów już mieszkało w Polsce. Największe synagogi były w Krakowie, Lwowie, Grodno, Warszawie i inne miasta. Wilno i zadzwonił do Litwy Jerozolimy w ogóle. Dziś w Zholkva (Ukraina) Synagoga obrony XVII wieku została zachowana, co wskazuje, że w tym czasie społeczności żydowskie nie mieszkały w bezpieczeństwie. Nawet w schronisku parafialnym. Pod koniec XVIII wieku większość polskich gruntów weszła do Imperium Rosyjskiego. W całym kraju odbyło się "uszkodzenia świetności" - linia, dla której nie można przenieść Żydzi. Próba powstała rusyfikacją Żydów. Otrzymali rosyjskie nazwiska, często na cześć rozliczeń: Brodski, Slutsky itp. Jednym z głównych żydowskich miast było Odessa.
Pod koniec XIX wieku Życie w imperium rosyjskim pogorszyło się, masy manifestacyjne antysemityzmu rozpoczęły się: Żydowskie pogromy, antydeksowe propaganda, a nawet procesy sądowe ("baleis"). Żydzi mieli trzy sposoby: imigracja, walka polityczna i próba pozostania. Jako ekonomista i Nobel Laureate Semyon Semyon, pierwszy przedstawił najbiedniejsze warstwy żydowskich ludzi i pojechali do Francji, Stanów Zjednoczonych lub Palestyny, trzecich - byli przedsiębiorcami I wysokie dochody pozwoliły im żyć komfortowo. Po 1917 roku burżuazja pochodzenia żydowskiego opuściła Rosję, obawiając się bolszewików. Najciekawszą rzeczą jest to, że początki wielu stron w Imperium Rosyjskiej są jednak ludzie narodowości żydowskiej, jednak ich wejście do szeregów SERC lub Bolszewików wskazuje, że odmówili ich "żydownicy" na rzecz "rosycy".
Pytanie żydowskie w polityce świata
Na początku XX wieku kwestia żydowska stała się ważna dla społeczności świata. Pod koniec XIX wieku Theodore Herzl był pierwszym, który sformułował zasady syjonizmu - żydowskiego nacjonalizmu. Jego celem jest stworzenie Izraela. Po II wojnie światowej, w 1948 r. UN uznał istnienie Izraela, repatriacja masowa Żydów zaczęła się historyczną ojczyznę. Jednocześnie rozpoczęły się wojny arabsko-izraelskie na prawo od własności Palestyny. Europy Żydów stali się ofiarami Holokaustu. Były zarówno Ashkenazy, jak i Shefard. Hitler nie zwracał na to uwagi, nawet jeśli Ashkenazy przemówił do jidysz, niektóre słowa, z których były jasne dla Niemców. Dziś nie zobaczymy specjalnego, żydowskiego świata w Europie, która rozwinęła się w wielu miastach Europy Środkowej i Wschodniej. I nie usłyszę Yidisha, większość Żydów mówi po hebrajsku.