Toksyczne rodzice zraniają swoje dzieci, są brutownie traktowane z nimi, upokarzają, powodują szkody. I nie tylko fizycznie, ale także emocjonalnie. Robią to nawet, gdy dziecko rośnie.
Typ 1. Rodzice, którzy są zawsze dobrze
Ciekawe: zasady edukacji amerykańskich matek, które warto używać w naszym kraju
Takie rodzice postrzegają nieposłuszeństwo dziecka, najmniejsze przejawy indywidualności jako atak na siebie i dlatego są chronione. Obrażają i upokarzają dziecko, zniszczyć poczucie własnej wartości i zakryć go dobrym golem.
Jak się pojawia efekt? Zwykle dzieci takich rodziców wierzą w ich poprawność i obejmują ochronę psychologiczną:
Negacja. Dziecko ma inną rzeczywistość, w której jego rodzice go kochają. Odmowa daje tymczasową ulgę, która jest droga: prędzej czy później prowadzi do kryzysu emocjonalnego.
- W rzeczywistości mama mnie nie obraża, otwiera oczy na nieprzyjemną prawdę - często rozważają dzieci takich rodziców.
Nadzieja. Dzieci ze wszystkimi siłami trzymają się mit idealnych rodziców i obwiniają się we wszystkich nieszczęściach:
- Nie jestem warty dobrego związku. Moja matka i ojciec chce dla mnie najlepszego, ale nie doceniam tego.
Racjonalizacja. Jest to poszukiwanie dobrych powodów, wyjaśniając, co dzieje się bardziej bolesne dla dziecka. Przykład: "Mój ojciec uderzył mnie, aby nauczyć mnie lekcji".
Co robić? Świadomy, że dziecko nie jest winne za fakt, że mama i tata nieustannie uciekają się do obelgów i upokorzenia. Więc próbując udowodnić coś toksycznych rodziców, bez sensu. Dobrym sposobem na zrozumienie sytuacji jest spojrzenie na oczy obserwatora osób trzecich. Pomoże to zrozumieć, że rodzice nie są tak bezcenne i przemyślenia ich działań.
Typ 2. Rodzice, którzy zachowują się w dziecinnie
Zobacz także: dziecko potrząsa rodzicami. Jak przybyli mądry mamę i tata
Określ toksyczność rodziców, którzy nie biją i nie obrażają dziecka, trudniej. W końcu szkody w tym przypadku nie jest spowodowane działaniem, ale bezczynności. Często takie rodzice zachowują się jak bezradne i nieodpowiedzialne dzieci. Sprawiają, że dziecko wcześnie rosną i zaspokajają własne potrzeby.
Jak się pojawia efekt? Dziecko staje się rodzicem dla siebie, młodszych braci i sióstr, jego własnej matki lub ojca. Traci swoje dzieciństwo.
- Jak mogę iść spacerować, jeśli musisz umyć wszystko i gotować kolację? - Olga mówiła na 10 lat. Teraz ona ma 35 lat, łama swoją matkę we wszystkim.
Ofiary toksycznych rodziców czują poczucie winy i rozpaczy, kiedy nie mogą zrobić czegoś na rzecz rodziny.
"Nie mogę uśpić młodszego brata, w tym czasie płacze". Jestem złą córką, - kolejny przykład myślenia z takiej rodziny.
Dziecko cierpi z powodu braku emocjonalnego wsparcia od rodziców. Stając się dorosłym, przeżywa problemy z samozapidentyfikowaniem: kim on jest, co to chce od życia? Trudno mu budować relacje.- Studiowałem na uniwersytecie, ale wydaje mi się, że nie jest to specjalność, którą lubię. Nie wiem, kim chcę być, - człowiek jest podzielony przez 27 lat.
Co robić? Pomóż rodzicom nie powinni traktować więcej czasu od dziecka niż studia, gry, spacery, komunikacja z przyjaciółmi. Dowodzenie toksyczności rodziców jest trudne, ale możesz. Na przykład, działaj z faktami: "Nie będę miał czasu, aby uczynić moją sprawą, więc jakąkolwiek pomoc lub później, lub jest całkowicie anulowany".
Typ 3. Rodzice, którzy kontrolują
Ciekawe: słynna chińska aktorka odmówiła dzieci urodzonych przez matki zastępcze niż publiczne rezonans spowodowany i złamał swoją karierę
Nadmierna kontrola może wyglądać jak zwykła ostrożność. Ale rodzice boją się stać się niepotrzebne, a zatem robią to, że dziecko najbardziej od nich zależy, tak, że czuł bezradny poza rodziną.
Ulubione frazy kontrolowania rodziców:
- Robię to tylko dla ciebie i dla dobrego.
- Zrobiłem to, bo bardzo cię kocham.
- Zrób to lub nie będę już z tobą rozmawiać.
"Jeśli tego nie zrobisz, mam atak serca".
- Jeśli tego nie robisz, nie jesteś moim synem / córką.
Wszystko to oznacza: "Strach przed utratą cię jest tak wspaniale, że jestem gotów, abyś był nieszczęśliwy".
Manipulatory preferowanie ukrytej kontroli osiągają ich pragnienia, ale trudny sposób - powodować poczucie winy. Robią wszystko, aby dziecko skierowało poczucie obowiązku.Jak się pojawia efekt? Dzieci pod kontrolą toksycznych rodziców nie chcą być aktywnych, poznać świat, pokonać trudności.
"Bardzo bałem się prowadzić samochód, ponieważ moja matka zawsze mówiła, że to bardzo niebezpieczne" - mówi Oksana, 24 lata.
Jeśli dziecko próbuje się kłócić ze swoimi rodzicami, nie jesteście posłuszni, grozi uczuciem winy.
- Zostawiłem z przyjacielem na noc bez pozwolenia, następnego ranka moja matka była w szpitalu z chorym sercem. Nigdy nie wybaczę sobie, jeśli coś się z nią się dzieje, jest historią życia 19-letnim Igor.
Niektórzy rodzice uwielbiają porównywać dzieci ze sobą, tworzą atmosferę zazdrości w rodzinie:
- Twój brat jest znacznie mądrzejszy od ciebie.
Dziecko stale czuje, że nie jest wystarczająco dobry, próbując udowodnić swoją wartość. Zdarza się tak:
"Zawsze chciałem być jak mój starszy brat i, jak on, nawet wszedł do Instytutu Prawa, chociaż chciał być programistą.
Co robić? Wyjdź z pod kontrolą, bez strachu przed konsekwencjami. Jest to zwykle zwykły szantaż. Kiedy osoba rozumie, że nie jest częścią jego rodziców, przestaje ona polegać na nich.
Typ 4. Rodzice, którzy mają zależności
Zobacz także: Historia jednej matki, która rzuciła drinka dla dzieci
Rodzice alkoholu zwykle zaprzeczają, że istnieje problem. Matka, cierpiąca na pijaństwo małżonka, chroni go, usprawiedliwia częste stosowanie alkoholu ze stresem.
Dziecko zwykle mówi, że nie należy nosić smutków z chaty. Z tego powodu jest stale napięte, życie w strachu przypadkowo zdradza rodzinę, ujawniaj sekret.
Jak się pojawia efekt? Dzieci takich rodziców często nie mogą tworzyć swoich rodzin. Nie wiedzą, jak podnieść przyjaźń lub miłości relacje, cierpią z powodu zazdrości i podejrzeń.
"Zawsze bałem się, że ukochana będzie obrażona, więc nie mam poważnego związku" Angelina, 38 lat.
W takiej rodzinie dziecko może uprawiać nadwrażliwość i bezbronne.
- Zawsze pomogłem mojej matce, aby skonfrontować się z pijanym ojcem. Bałem się, że sam umarł lub zabił matkę, martwiłem się, że nie mogłem nic z tym zrobić, "Oleg mówi, 36 lat.
Kolejnym toksycznym efektem takich rodziców jest przekształcenie dziecka w "Niewidzialnym".
"Moja matka próbowała uratować ojca przed pijaństwem, zakodowałem go". Zostaliśmy przyznani przez siebie, nikt nie zapytał, czy jemy, jak dowiadujemy się, co nas martwi - historia 19-letniej Eleny.
Dzieci czują się winni dorosłych.
"Kiedy dorastałem, zawsze rozmawiałem ze mną:" Jeśli dobrze się zachowujesz, tata rzuci drinka "- powiedziała Christina, która ma teraz 28 lat.
Co robić? Nie bierz odpowiedzialności za robienie rodziców. Jeśli z pewnością potępisz ich istnienie, najprawdopodobniej pomyślą o rozwiązywaniu. Komunikuj się z prosperującymi rodzinami, aby uciec przed przekonaniem, że wszyscy rodzice są takie same.
Typ 5. Rodzice, którzy poniżają
Przeczytaj również: Nieustannie płaczesz dziecko - czy to znaczy, że jesteś złych rodziców. Historia jednej matki, która poradziła sobie z tym problemem
Często obrażają i krytykują dziecko bez powodu lub wyśmiewają go. Może być sarkazm, kpiny, obraźliwe pseudonimy, upokorzenie, które są wydawane za niepokój:
- Musimy przygotować Cię na okrutne życie.
Rodzice mogą zrobić proces "partnera" dziecka:
- Nie obrażaj się, to tylko żart.
Czasami upokorzenie wiąże się z poczuciem rywalizacji:
- Nie możesz osiągnąć więcej niż ja.
Jak się pojawia efekt? Taka postawa zabija poczucie własnej wartości i pozostawia głębokie blizny emocjonalne.
- Przez długi czas nie mogłem uwierzyć, że mogę zrobić więcej niż znosić śmieci, jak powiedział mój ojciec. I nienawidziłem się tak, mówi Alexander, 34 lata.
Dzieci sabotują swoje osiągnięcia. Wolą lekceważyć ich prawdziwe możliwości.
- Chciałem wziąć udział w konkursie tkankowym. Byłem dla niego dobrze przygotowany, ale nie zdecydował się spróbować - powiedziała Karina, 17 lat. - Mama zawsze powiedziała, że tańczę jak niedźwiedź.
Toksyczność tego rodzaju może zamienić się w nierealistyczne nadzieje dorosłych dla dziecka. I cierpi, gdy iluzje się rozpadają.- Tata był pewien, że stałbym się doskonałym piłkarzem. Kiedy rzuciłem sekcję, powiedział, że nic nie stawiałem ", Victor, 21 lat.
Dzieci, które wzrosły w takich rodzinach, często mają skłonności samobójcze.
Co robić? Znajdź sposób na blokowanie obelgów i upokorzenia, aby nie zaszkodzić. W rozmowie reaguje jest monosyllank, nie manipulować, nie obrażać ani niepokoić siebie. Wtedy toksyczne rodzice nie osiągają swojego celu. Najważniejsze: nie musisz niczego udowodnić.
Zadzwoń i osobista rozmowa jest lepiej zakończona przed rozpoczęciem niewygodnych doznań.
Typ 6. Rodzice, którzy stosują przemoc
Zobacz także: "Mamo, tata mnie kocha, co myślisz?": Historia ojca, która nie mogła kochać przybranego dziecka
W ten sam sposób rodzice poszli, dla których przemoc jest normą. Dla nich jest to jedyny sposób na pozbycie się gniewu, radzenia sobie z problemami i negatywnymi emocjami.
Przemoc fizycznaZwolennicy kary cielesnych zwykle poważnie uważają, że przerwy są przydatne do wykształcenia, sprawiają, że dziecko odważne i silne. W rzeczywistości wszystko jest odwrotnie: bicia stosuje się największą szkodę psychologiczną, emocjonalną i fizyczną.
Susan do przodu w jego książkach o toksyczności w rodzinie charakteryzuje się kazirodzą jako "emocjonalnie destrukcyjną zdradę zaufania między dzieckiem a rodzicem, akt skrajnej perwersji". Małe ofiary są w mocy agresora, nie mają się iść, a żaden z nich nie może poprosić o pomoc.
90% dzieci, które przetrwały przemoc seksualne, nie mówi o tym.
Jak się pojawia efekt? Dziecko czuje bezradne i zdesperowane, ponieważ krzyk o pomoc może być obligowany nowymi ogniskami gniewu i kary.
"Nie powiedziałem nikomu, dopóki nie dotarłem do większości, że moja matka mnie pobiła". Ponieważ wiedziałem: nikt nie uwierzy. Wyjaśniłem ogromne siniaki w ramionach i nogach, kochając się, aby biegać i skakać, - Tatiana, 25 lat.
Dzieci zaczynają ich nienawidzić, ich emocje są ciągłym gniewem i fantazją o zemście.Przemoc seksualna nie zawsze oznacza kontakt z ciałem dziecka, ale działa destrukcyjny w jakiejkolwiek manifestacji. Dzieci czują się winni tego, co się stało. Wstydzą się, boją się powiedzieć komuś, co się stało.
Dzieci utrzymują ból w środku, aby nie łamać rodziny.
"Widziałem, że moja mama uwielbia ojczym". Kiedyś próbowałem jej powiedzieć, że traktował mnie jako "dorosły". Ale tak płakała, że nie byłem już ośmielił się o tym rozmawiać, - Inna, 29 lat.
Osoba, która przetrwała przemoc w dzieciństwie często prowadzi podwójne życie. Czuje się obrzydliwe, ale jest dość udana, samowystarczalna osoba. Nie można ustanowić normalnego związku, uważa się za niegodną miłością. Jest to rana, która nie jest wyleczona przez bardzo długi czas.Co robić? Jedynym sposobem ucieczki od gwałcilizowania jest ich odległość, uciekaj. Aby szukać pomocy krewnych i przyjaciołom, którzy mogą być zaufani psychologomom i policjantom.
Oczywiście dzieci nie zawsze są w stanie uświadomić sobie, w której rosną rodzinę. Dorośli są podzielone przez ich doświadczenie, którzy już rozumieją, skąd pochodzą ich problemy. Jednak z konsekwencjami takiego dzieciństwa można walczyć. Ważne jest, aby pamiętać - nie jest rzadkością, miliony ludzi wzrastały w rodzinach toksycznych, ale byli w stanie stać się szczęśliwi.