Fyrir 136 árum, þann 9. febrúar 1885, í fjölskyldunni í dreifbýli prest í þorpinu Gandza nálægt Akhalkalaki, var mikill armenska skáldið Vaan Teriaan fæddur.
Árið 1899 fer Vaan inn í Lazarevian Institute of Oriental tungumál í Moskvu. Saman með vinum birtir Tereyan handskrifaðan dagblað "Nadezhda", þar sem ekki aðeins framkvæmir ritstjórnargreinar og ritstjórnarmenn, heldur einnig höfuð Department of Poetry, þar sem hann birtir ljóðin sín undir gervitunglunum Schwen, Volo, osfrv. Í ágúst 1906 Tryan fer inn í Moskvu háskóla, til rússneska tungumál og bókmenntir sögulegu og heimspekilegra deildar. Undir beinum áhrifum byltingarinnar 1905-1907 skrifar hann hringrás "ternist kórónu" ljóðin, sem vegsama Wrestlers of the Revolution. Á nóttunni 3. desember 1906 var íbúðin í Terya leitað, hann og vinur hans voru handteknir, en þann 13. desember var hann frelsaður frá forsjá. Á þessu tímabili skrifaði Tryanyan "eistneska lagið", "haust söng", "haust lag", "dásamlegt stelpa", "Skoronize mig við sólsetur", "löngun" og önnur ljóð. Ljóð Teryaan með bestu ljóðrænum ljóðinu, skarpskyggni tilfinningar, óvenjuleg tónlist og auður tungumálsins er stærsta fyrirbæri í sögu armenska bókmennta.
Árið 1908 var fyrsti söfnun hans "Dreams of Twilight" birt í Tiflis. Safnið fékk góða dóma frá Avetika Isaakyan og Ovasnes Tumanyan.
Árið 1910, samhliða rannsókn á Moskvu University, Tryanya Edits og birtir bókmennta og listræna Almanak "Garun" ("Vor"). Árið 1915, Maxim Gorky leiðbeinaði Triange samantekt Armeníu safnsins, sem var birt í Moskvu. Á sama ári skrifar hann þjóðrækinn hringrás "landið í nairy".
Valery Bryusov þýddi fjölda ljóð ljóð og kallaði hann "mest áberandi mynd" meðal ungra skálda "Russian Armenia".
Án eftirlifandi mánaðar fyrir 35 ára afmæli sínu dó Vaan Teriaan þann 7. janúar 1920 frá berklum.
Armenian lög sem ég heyri aftur, lög sem svo á sobbing líta út. Þeir, framandi, þú skilur ekki, þeir munu ekki skilja þá, útlendingur, þú líka.
Dapur og mournful, og bitur, þeir eru eintóna, en eins og melodious, hjarta, brennt sorg, svipað, andi, brenndi sársauki, þekki.
Lélegir þorp með okkur, og alls staðar dökk andlit með sorg í augum, allt fólk okkar í vonlausum ógæfu, allt líf okkar er vonlaust sorg.
Hvernig gerum við í lögunum ekki moan, í lögunum, svo á sobbing líta út? Þeir, framandi, þú skilur ekki, þeir munu ekki skilja þá, útlendingur, þú líka.
Þýðing N. Chukovsky.