Sköpun skoska söngvarans Ela Stewart var vel kunnugt fólk Tusovka snemma á áttunda áratugnum. Hins vegar náði hann nútíðinni vinsældum eftir að hann byrjaði að vinna með Alan Parsons.
Árið 1973 var Parsons nú þegar mikill álit á sviði upptöku. Enn myndi! Hann tók þátt í verkinu á epocheral diskur bleikur Floyd "dökk hlið tunglsins". Einnig, ítarlegur framleiðandi nálgaðist lögin af Stuart, sem stækkar hljóðstettu sína með mismunandi verkfærum. Í grundvallaratriðum var það ekki lengur puritan fólk, en mjúkt rokk með ríkum fyrirkomulagi og löngum einleikum.
Hins vegar, til að lýsa öllum forsendum til Parsous ósanngjarnt - frekar, spilaði hann hlutverk demantur strand. Eftir allt saman voru lög Ela Stewart úthlutað með fjölbreytileika og björtum háþróaðri lögum sem hugsanlega parsons og reyndu að sýna eins mikið og mögulegt er.
Eins og fyrir þýðingarmikill hluti, þá með þessari Stewart og án Parsons hafði fullan pöntun. Í fyrsta lagi reyndi hann markvisst að forðast í texta hans af banal efni og ljóðræn byltingar. Í öðru lagi, Stewart vildi mjög mikið lög hans til að líkjast hljóðmótum ("Mig langar að sýna þér kvikmynd þegar ég spila lag ...") með röð af björtum myndum og áhugaverðri sögu. Og þetta var sagan í öllum skilningi orðsins - söngvarinn tók oft lóðirnar beint frá sögulegum bókum.
Til dæmis hefur hann lagið "Road til Moskvu" ("Road til Moskvu"), tileinkað innrás nasista hermanna í Sovétríkjunum. Með því að veita hetjuhermi hersins, gat Stewart ekki staðið í lokin að skrifa um hvernig eftir stríðið sem er frelsað frá haldi, sovéska hermenn sendu strax til Siberian Camps. Hins vegar er það þess virði að kenna skoska, ef þú skrifar lag, byggði hann á ritum slíkra "áberandi sagnfræðings" sem Solzhenitsyn?
Ein eða annan hátt var það á tímabilinu samvinnu við Parsons (1975-78) Al Stewart skráð bestu albúm hans og hits. Í frægustu og viðskiptalegum einum 1976 með dularfulla nafninu "Ár Cat" ("Ár Cat"). Í sögu lagsins er annar höfundur - píanóleikari Stewart, Peter Wood. Þátttaka hennar er erfitt að ofmeta, vegna þess að það var tré sem hann skipaði því að mest clinging píanó aðila, á grundvelli sem lagið var skrifað. Það gerðist á margan hátt óviljandi ...
Einu sinni, í lok American Tour frá 1975, tók Stewart hljóð af hópnum sínum og heyrði tré að spila fallega lag - hreint fyrir hita upp. Mér líkaði lagið, og hún ákvað að þróa í fullbúnu lagi. Á tveimur mánuðum var hljóðritið þegar nánast tilbúið, en það var enn engin texti.
Í fyrsta lagi reyndi Stewart að nota gamla skissu 1966 sem heitir "fótur á sviðinu" og með orðunum:
Tárin þín hafa rofið rigninguna við rætur á vettvangi ...Ljóð voru viðbrögð við hörmulega örlög ensku gremju Tony Hancock. Í lok ferils hans, hafði Hancock áhyggjur hræðilegan þunglyndi og reynt jafnvel að tala um það fyrir almenning. Hins vegar voru öll sjálfsvígshugsanir hans í vana vana með hávær hlátri. Þó árið 1968 gerði The Comedian ekki í raun ekki stigum með lífinu ...
Al Stewart: - Hann fór á sviðinu og sagði: "Ég vil ekki vera hér. Ég er bara reiður við líf mitt. Ég er heill tapa, og af hverju ætti ég bara að klára ekki allt þetta hérna. " Og allir hlógu, sjáðu aðeins eðli sem hann spilaði. Og ég horfði á hann og hélt: "Guð minn, hann þýðir það sem hann segir."Hins vegar sagði upptökufyrirtækið að enginn veit um Tony Hancock í Ameríku, og almennt er efniið of dökk fyrir viðskiptalegt. Vinna við textann hélt áfram ...
Lagið fékk nýtt nafn sitt þegar Stewart kom yfir bókina um stjörnuspeki, þar sem hann komst að því að í samræmi við Víetnamska stjörnuspákortið, er núverandi árið 1975 árið í köttinum (í kínversku stjörnuspákortinu í stað köttur virðist kanína). Nafnið hefur átt sér stað, en ný texti með orðunum:
Ég notaði til að hafa rauða tabby, og nú er ég með redhead ...... var hafnað af höfundinum sjálfum ("Þú getur ekki skrifað um ketti, það er fyndið").
Síðasti innblásturinn var klassískt kvikmynd "Casablanca", sem birt var árið 1942 - í miðri síðari heimsstyrjöldinni. Myndin sem þróuð er í Marokkó, þar sem eigandi sveitarfélaga næturklúbbsins Rick Blake (framkvæmt af Humphrey Bogart) hjálpaði til að ná til fólks sem flúði frá Evrópu frá nasista stjórninni. Ekki tilviljun og Bogart, og Peter Lorre, sem spilaði í kvikmyndum glæpamannsins, er nefndur í upphafi lagsins.
Þýðing Höfundur - Alexandra:
Í morgun, eins og ef frá kvikmyndinni með Hamphri Bogart, í þorpinu, þar sem tíminn sem þeir sneru til baka, ertu vísað frá í gegnum mannfjöldann, eins og Peter Lorre, samsæri glæpastarfsemi ...Hins vegar, ef þú telur ekki þessi nefna og vinnustað, er frekari samsæri "ársins í köttinum" alveg ótengdum "Casablanca". Hetjan í laginu er ferðamaður sem kom til Norður-Afríku. Í þessu framandi stillingu sér hann dularfulla stelpu sem er heillandi hetjan á bak við hann. Eins og Stuart talaði, þá verður stúlkan ", sjálf frá Kaliforníu, vegna þess að hún gengur og segir um árin af ketti og þess háttar."
... morgun kemur, og þú ert enn með henni. Rútan með ferðamönnum eftir, og þú hefur ekkert val, þú missti miða, svo ég verð að vera. En trommuslöngur næturinnar eru áfram í taktinum á uppfærðri degi. Þú veist að þú munt einu sinni verða neydd til að yfirgefa hana, en nú verður þú að vera í köttum.Persónulega hefur ég persónulega sögu um mann sem þorði að succumb að tilfinningum og með höfuðinu hljóp í rómantískt ævintýri, það virðist minna áhugavert en sagan af grínisti sjálfsvígnum. En lagið sjálft spilla ekki þessu.
Að auki hefur Parsons, eins og venjulega, auðgað fyrirkomulagið með fjölmörgum verkfærum, þar á meðal streng. Þá virtist honum að í laginu mikið af gítarum, og það var ákveðið að bæta við í stað ofgnótt gítar sóló - saxófón. Stuart virtist ekki raunverulega þessa hugmynd - hann talaði enn sjálfur þjóðsöngvari, og þá var einhver "jazz" fengin. Hins vegar breytti hann huganum.
Vinna á lagið fór svo lengi að með þeim tíma sem sleppt er eitt ár hefur kötturinn þegar lokið. Engu að síður, Parsons, og Stewart voru fullviss um árangur.
Al Stewart:
"Þegar ég lauk" ári köttsins ", hélt ég:" Ef það er ekki högg, get ég ekki skrifað högg. "Vonin var réttlætanleg. The einn með skammstafaðri útgáfu lagsins (upphaflega varir 6 mínútur. 37 sekúndur) náði 8. sæti í Bandaríkjunum og 31. í Bretlandi.
"Ár kötturinn" - lagið er vissulega gott, en persónulega líkar ég við hinn högg Stewart - "á landamærunum" (við the vegur, höfundur sjálfur samþykkir einnig þetta álit). Hann kom út árið 1977 og náði 42 stöðum í amerískum töflum. Samkvæmt Stuart er nafnið á laginu "á landamærunum" - tilvísun í myrkur setning forsætisráðherra Bretlands Edward Hita sem jafnvel "borgaraleg íbúa verður á framhliðinni."
Ekki með tilviljun í Song Stewart svo mikið tilvísun til sérstakra pólitískra atburða. Hér og vísbending um bakstur aðskilnaðarsinnar sem voru reglulega ánægðir með árásirnar reglulega á Spáni ("fiskiskipar fara í gegnum nóttina vatn, bera leynilega vopn í gegnum spænsku landamærin ..."). Og senda til Partisan stríðsins í Rhodesia, sem lýkur árið 1980 með því að skapa sjálfstætt lýðveldið Simbabve.
Þýðing - Dmitry Popov:
Málningin keyrði á veggkortunum mínum. Vindar frá Afríku foreshadow breyting. Torches blossa upp í nótt, hönd, kveikja þorp, gefur merki til þeirra sem bíða eftir landamærunum ... Al Stewart: - Já, það eru hlutir í laginu, sem reyndist vera satt. Til dæmis, lína "hönd, kveikja þorp" ... Þeir setja í raun eld til bæja sem tilheyra hvítum fólki, og rekin þau frá landinu til Mugaba (Simbabve forsætisráðherra - S.K.) gæti flutt bæinn til stuðningsmanna hans.Þar sem Spáni var nefndur í laginu, vildi Alan Parsonsus óvænt að bæta við smá spænsku gítar við fyrirkomulagið. Þegar framleiðandi spurði hvort einhver frá í vinnustofunni spilaði á spænsku gítarinn, ríkti þögn. Á meðan Peter White (sem, í raun, var píanóleikari), sagði ekki óvissu: "Jæja, ég get reynt ..." - og spilað aðila "undir Flamenco" bókstaflega fyrir tvo tvöfalda. Parsons ekki róa niður og bætt við hljóðritið líka hljóð Kastannet.
Al Stewart skrifaði svo mörg frábæra lög sem það væri rangt að takmarka söguna sína bara tvær töflur. Fyrir fleiri heill mynd vil ég vekja athygli þína að minnsta kosti nokkrar aðrar samsetningar.
"Carol" (1975). Innblásin af rauðhárinu, sem Stewart hitti í New York. Söngvarinn sjálfur sofnaði ekki með henni, en hann var viss um að hún gerði það oft með öðrum orðstírum.
"The Dark og Rolling Sea" (1975). Samkvæmt Stuart, þetta er lag um "samböndum breytt í myndlíkingu."
Broadway Hotel (1976)
Al Stewart: - Þetta er lag um fólk sem býr í hótelherbergjum. Þetta er lag um tilraun til að skilja fólk sem býr í slíkum skilyrðum - fólk sem er ríkur og hefur efni á húsinu, en kýs að búa á hótelherbergi. Þetta er hvernig á að lifa án fortíðarinnar, ekki að hafa neitt áþreifanlegt, hvað þú getur bindað þeim."Flying Sorcery" (1976). Lagið um Amy Johnson er fyrsta enska konan-flugmaðurinn sem einn flaug til Ástralíu. Hún dó í byrjun síðari heimsstyrjaldarinnar, þegar hún flutti birgðir fyrir breska herinn.
"Midas Shadow" (1976) Al Stewart: - Hún snýst um viðskipti mann sem fær peninga reflexly, leiðandi, eins og þú andar. Slík maður verður að hafa skugga Midas.Midas - Frigian King, frægur fyrir auð. Kannski mun margir mundu að goðsögninni um töfrandi getu Miðs til að snúa öllu í gull, sem hann snerti.
"Eitt stig fyrir" (1976). Dularfulla lagið. Samkvæmt Stuart, snýst hún um endurholdgun.
"Palace of Versailles" (1978). Tónlist byggist á samsetningu "Count Salisbury" af ensku tónskáldinu á XVI öldinni William Berda. Textinn er haldinn hliðstæður milli hins mikla franska byltingar og nemenda réttinda í Frakklandi árið 1968.
"Næstum Lucy" (1978). Um söngvarann (eða stripter) og árangurslausan leit að árangri.
"Tími Merlin" (1980). Stewart sagði að hann væri alls ekki um Tom Merlin, sem var töframaðurinn og leiðbeinandi konungur Arthur, en um skoska stríðsmaðurinn, sem nefnt er í Song Robin Williamson "fimm afneitun á Merlin Grave".
Höfundur - Sergey Kuriy
Heimild - Springzhizni.ru.