در بهار سال 2020، همه ما شگفتی های توانایی انسانی را برای مقابله با عدم اطمینان مشاهده کردیم. یک بیماری همه گیر در همان ابتدا موجب ایجاد ایده های وحشی در مورد ویروس، پزشکان، سیاستمداران و کشورهای آنها شد. مردم به روش های مختلف پاسخ دادند. بعضی از آنها هشدار خود را به صورت بیرونی هدایت کردند، بنابراین جرم به شدت رشد کرد، اعتراضات در سراسر جهان مطرح شد. دیگران، برعکس، به داخل: تعداد خودکشی ها و افسردگی نیز به شدت افزایش یافته است. مردم نگران، دفن شده و دیوانه شدند. کسی سعی کرد که پریشان شود بازی های ویدئویی، الکل، مواد مخدر - هر چیزی، اگر تنها "وضعیت را تخلیه".
به نظر می رسد که پاندمی تقریبا ایده آل برای مبارزه با بزرگترین ضعف روانشناختی بشریت است: ترس ناشناخته.
هر بار ما چیزی را انجام می دهیم، نتیجه را کاملا درک نمی کنیم، ما به خطر می رویم. و از آنجا که در زندگی همیشه برخی از عدم اطمینان وجود دارد، همیشه خطر وجود دارد. مهم است که بتوانیم به درستی جوانب مثبت و منفی خود را کاهش دهیم. اگر عدم اطمینان به نظر می رسد کنترل شود، ما آرام و سلامت را حفظ می کنیم.
هنگامی که ما نمی دانیم از خطر ابتلا به آن - زمانی که عدم اطمینان بسیار زیاد است، غیر ممکن است برای محاسبه جوانب مثبت و منفی خطر، "ما نمی دانیم یک اتصال کوتاه در سر ما، و ما نمی دانیم چه باید بکنیم با آنها. در چنین شرایطی، غرایز حیوانات باعث می شود، و ما بدترین حالت را می پذیریم. ما همه محیط اطراف ما را به عنوان یک تهدید در نظر می گیریم.
ترس ناشناخته می تواند منجر به بیماری روحی شود، باعث تجربیات شدید می شود. به دلیل آن، ما تصمیمات مالی نادرست را قبول می کنیم، کار ضعیف و ناراضی را احساس می کنیم. و هنگامی که این ترس در سراسر فرهنگ اعمال می شود، این منجر به ظهور دگماتیسم و اقتدارگرایی می شود. هنگامی که جامعه به طور کلی از ناشناخته ترسید، مردم از اقتدار اطاعت می کنند و نه قایق راک.
اما اعتماد به نفس یک توهم است. در زندگی، کافی نیست، و شاید نه در همه. بنابراین، ما سعی می کنیم تا سعی کنیم زندگی ما را ساده کنیم - ما نمودارها، عادت ها و مقررات را تشکیل می دهیم، قوانین را دنبال می کنیم. اما گاهی اوقات این تمایل به منظور بیش از حد است. بنابراین، در طول یک بیماری همه گیر، بسیاری از مردم به سرعت "اعتماد به نفس" را در آنچه که آنها می دانند اتفاق می افتد، آمد. بعضی از ویروس ها بیش از "آنفولانزای سنگین" را پیدا کردند، دیگران معتقد بودند که جهان در حال تغییر برای همیشه بود، و حتی حتی دیگر وجود ندارد! نظریه های توطئه در سرعت قابل توجه گسترش یافت و در نهایت بیشتر و بیشتر مسخره شد.
و حقیقت - و باقی مانده است - در این واقعیت که ما فقط نمی دانیم که جهنم اتفاق می افتد.
برای سالم و شاد، شما باید یک وسط طلایی پیدا کنید. باید به رسمیت شناخته شود که عدم اطمینان در جهان وجود دارد، زیرا اجازه می دهد تا ما را تغییر دهیم، یادگیری و سازگاری با چالش ها. اما در عین حال، ما به نوعی اطمینان نیاز داریم تا احساس امنیت کنیم و حداقل تظاهر کنیم که ما می دانیم چه کاری انجام می دهیم. سوال این است که چگونه این تعادل را به دست آورید.
چگونه با عدم اطمینان زندگی کنیمبرای رشد و شکوفایی، ما نیاز به حداقل تحمل برای عدم اطمینان داریم. پس چگونه با آن مقابله کنیم؟ چگونه با ترس از ناشناخته مقابله کنیم؟
1. خود سعی کنید احساسات منفیفرضیه مرکزی فلسفه من این است که بیشتر ما از احساسات منفی جلوگیری می کنیم، بیشتر آنها در برخی از نقاط آنها از RUT خارج می شوند.
هنگامی که شما خشم خود را نادیده می گیرید، آن را تجمع می دهید، و سپس در لحظه ای غیر قابل اعتماد منفجر می شود.
هنگامی که شما را نادیده می گیرید، شما به والدین فکر می کنید، و وانمود می کنید که همه چیز به ترتیب بین شما باشد، این زخم همچنان تغذیه می شود و باعث ایجاد تنش در رابطه شما می شود، که می تواند سالها طول بکشد، اگر نه تمام زندگی.
و نادیده گرفتن اضطراب و ناراحتی که شما در مواجهه با عدم اطمینان تجربه می کنید، تنها آنها را تشدید می کند.
چندین مطالعه جالب وجود دارد که استفاده از تلفن های همراه را با افزایش اضطراب در مورد عدم اطمینان افزایش می دهد. تا کنون، در مورد رابطه علیت صحبت نمی شود، اما در آن چیزی معقولی وجود دارد. دانشمندان بر این باورند که وقتی از واقعیت فرار می کنید، پنهان کردن در تلفن، قرار گرفتن در معرض عدم قطعیت روزمره کاهش می یابد. اما هنگامی که تجربه کمی در غلبه بر چنین عدم قطعیت روزمره دارید، با هر مورد بعدی برای مقابله با آن بسیار دشوار است.
شما می توانید یک قیاس با ایمنی را جلب کنید. اگر هرگز با عفونت های زندگی مواجه نشوید، سیستم ایمنی بدن شما نمیتواند با آنها مبارزه کند، زیرا او نمیتواند این کار را انجام دهد. بنابراین، اگر به طور منظم آن را آزمایش کنید، ممکن است مقاومت به عدم اطمینان را افزایش دهید.
2. عادت ها و مراسم های کامل را تولید کنیدبرای مقابله با عدم اطمینان بسیار ساده تر اگر شما نشان می دهد اراده در آن بخش از زندگی خود را که شما می توانید کنترل کنید. به عنوان مثال، شکل گیری عادات و مقررات در مهمترین زمینه های زندگی می تواند برخی از ثبات را فراهم کند و عدم اطمینان را که ما احساس می کنیم، تضمین کنیم.
با این حال، ثبات همان اعتماد به نفس نیست. انسان، گروه یا حتی جامعه می تواند با عدم اطمینان بزرگ مقابله کند، که در نهایت آنها را پایدار و پایدار تر می کند. اما ثبات و ثبات اعتماد به نفس این ثبات و ثبات را تضمین نمی کند.
من می گویم که مزایای واقعی از عادت های سالم این است که آنها به شما اجازه می دهد تا آنچه را که می توانید ببینید و نمی توانید در زندگی خود کنترل کنید. و این، به نوبه خود، به شما اجازه می دهد تا در شرایط عدم اطمینان راحت تر احساس راحتی کنید.
به عنوان مثال، تقریبا تمام مطالعات نشان می دهد که هنگام ایجاد و حفظ عادات سالم، نیروی انسانی بسیار مهمتر از وضعیت اطراف آن است.
شما نمیتوانید آنچه را که میخواهید کیک و بستنی را کنترل کنید، اما می توانید خرید خود را در فروشگاه مواد غذایی کنترل کنید. اگر غذای ناسالم را خریداری نکنید و یخچال و فریزر را فقط یک غذای سالم پر کنید، شانس بیشتری برای خوردن کیک و بستنی در لحظات اجتناب ناپذیر ضعف خواهید داشت.
این تغییر غیر آبیاری در تفکر، نفوذ زیادی دارد: ما احساسات خود را کنترل می کنیم، اما ما می توانیم زمینه را که در آن بوجود می آیند کنترل کنیم. بنابراین سعی کنید یک تنظیم بهینه برای خودتان ایجاد کنید. به محض اینکه تفکر را در این جهت بازسازی می کنید، شما شروع به صحبت با خودتان خواهید کرد: "خب، من نمی توانم کنترل x را کنترل کنم، اما چه کاری می توانم برای رسیدن به بهترین نتیجه با احتمال بیشتر انجام دهم؟"
در طول زمان، شما شروع به عدم اطمینان به عنوان بخش دیگری از زندگی خواهید کرد، زیرا شما خواهید دید که "جهل" یک مرده نیست که شما چیزی را کنترل می کنید، حتی اگر چیزی دیگر را کنترل نکنید.
مثال دیگر: من هرگز نمی توانم مطمئن باشم که وقتی به نوشتن چیزی نشسته ام، در اوج خلاقیت خواهم بود.
اما من می توانم کنترل کنم که من نشستم و شروع به نوشتن خواهم کرد. Muse می تواند به من مراجعه کند یا نه از من بازدید کند و خارج از کنترل من است.
شاید من تنها 30-40٪ از احتمال برای ایجاد چیزی ارزشمند داشته باشم، اما این احتمال به 0٪ کاهش می یابد، اگر من آن را به هیچ وجه نمی گیرم (من فکر می کنم این نمی تواند شک و تردید شود).
بنابراین، هنگامی که من یک روز گریه می کنم، من بیش از حد نگران نیستم در مورد عدم اطمینان - که من هرگز نمی توانم چیزی ارزشمند، زیرا من می دانم: اگر من همچنان سعی در انجام کار خود را، با زمان آن را تبدیل به آن - خوبه.
به هر حال، درباره نوشتن ...
3. ایجاد امور خلاقانهنگرش تحمل کننده تر نسبت به عدم قطعیت همراه با یک رویکرد خلاقانه تر است. مشخص نیست که آیا تحمل به عدم قطعیت انسانی خلاق تر یا خلاقیت کمک می کند تا به عدم اطمینان کمک کند، اما من فکر می کنم تقریبا قطعا یک خیابان دوجانبه است.
هنگامی که چیزی جدید ایجاد می کنید - حتی اگر این تنها برای شما جدید باشد، مجبور به عدم اطمینان هستید، زیرا نمی دانید چه اتفاقی می افتد مانند آنهایی که اطراف آن اتفاق می افتد، درک می شود که آیا شروع موفقیت آمیز خواهد بود یا خیر.
بنابراین، مردم خلاق تر ظاهرا مربوط به عدم اطمینان هستند؛ اما من می توانم بگویم که آن را در جهت مخالف کار می کند: این واقعیت که آنها خود را افشا می کنند، عدم اطمینان بیشتری نیز باعث خلاقیت آنها می شود.
من هر بار که من نشستم، در سراسر ناشناخته آمده ام. این به من فرصتی می دهد تا هر روز عدم اطمینان را تجربه کنید.
سپس، زمانی که الاغ من به سمت صندلی می شود و من نوشتن می کنم، عمیق تر من را به ناشناخته غوطه ور می کنم. من می گویم: "HMM، چیزی است که من هرگز دیده ام، احساس نمی کردم، احساس نمی کردم. من تعجب می کنم که چه چیزی است ... "، و من به آن غرق می شوم.
این در این منطقه ناشناخته بود که ایده ها در آگاهی ما مخلوط شده و مخلوط می شوند، ارتباط بین مفاهیم دور و خلاقیت واقعی رخ می دهد.
هر کار خلاق با سوال یک تلاش ناشناخته و بعدی برای پیدا کردن یک پاسخ آغاز می شود.
توانایی های مربوط به ناشناختهما در یک زمان عجیب و غریب زندگی می کنیم: اکنون ما اطلاعات بیشتری از هر زمان دیگری داریم، اما این اطلاعات اشتباه می کند و اغلب باعث عدم اطمینان بیشتری می شود.
شما ممکن است فکر کنید که این فرصت برای پیدا کردن، هر چیزی، اعتماد به نفس را به ارمغان می آورد. اما مشکل این است که هر آنچه که می دانید، همیشه افرادی وجود دارد که می گویند این درست نیست. بنابراین، نیاز ثابت به خلاص شدن از عدم اطمینان، به اندازه کافی عجیب و غریب، به مشکل قرن XXI تبدیل می شود. فرصت های بیشتر و افزایش سرعت تغییر اجتماعی، سردرگمی و عدم اطمینان بیشتر بوجود می آیند.
به همین دلیل است که اکنون مهم است که یاد بگیریم که چگونه با ترس از ناشناخته مقابله کنیم و یاد بگیریم که قابل تحمل به آن باشد.