این واقعیت که پدر باید در زندگی یک کودک در برابر مامان دخیل باشد، آنها بیشتر و بیشتر می گویند. درست است، نه همه مادران آماده هستند تا مراقبت از کودکان و مسئولیت های خانوار را با شرکای خود به اشتراک بگذارند (حتی اگر آنها به وضوح به کمک و پشتیبانی نیاز دارند). ایرینا Zhigilli در وبلاگ Selfmama می گوید: چرا این اتفاق می افتد و چگونه آن را تغییر دهید.
شما متوجه شدید که چگونه در شرکت مادران جوان گفتگو از بحث در مورد گرد و غبار اول و مزایای شنا کودک می رود "آیا شوهر شما به شما کمک می کند با یک کودک؟" Rebenok.by می نویسد.
موضوع، همانطور که معلوم می شود، بیمار: در بعضی از خانواده ها، شوهر بسیار کار می کند، خانواده آن را تنها در آخر هفته می بیند (و سپس روی مبل)، در مردان دیگر، کودک نمی تواند به طور کلی اعتماد کند، زیرا " همه چیز اشتباه خواهد کرد. " جایی که شوهر تنها می تواند با کودکان بالغ شده کمک کند: "به این بچه ها نیاز دارید؟" و اگر نقش مادر در زندگی کودک مورد بحث قرار نگیرد (اعتقاد بر این است که برنامه آموزشی کودکان در یک زن در سطح ژنتیکی قرار گرفته است)، سپس پدران می گویند هیچ برنامه ژنتیکی و ورود آن در آموزش وجود ندارد از کودکان بستگی به بسیاری از عوامل حیاتی دارد.
این اتفاق افتاد که در دوره پس از جنگ، تمام نگرانی های مربوط به خانواده باید زنان را بگیرند. نتیجه غم انگیز است: نسل های چند نسل از کودکان بدون تصویر پدر افزایش یافت، آنها درک نمی کنند که چه باید بکنند، چه چیزی او می گوید. 90s روغن را به آتش اضافه کرد، و تمام بزرگسالان را مجبور کرد تا حالت "بقا" را حفظ کند. دیگر قبل از مکالمات وجود نداشت و شامل والدین بود، لازم بود کار، کسب درآمد، در صف ها ایستاد. بنابراین، نسل دیگری از کودکان که پدران را در دوران کودکی دیده اند و هیچ نظری ندارند که چه مشارکت خانواده چیست.
ما اخیرا یک بررسی کوچک در کانال تلگرام خود را انجام دادیم و از مشترکین خواسته ایم: "آیا مادر می تواند سطح مشارکت پدر را در آموزش کودک تاثیر بگذارد؟" 27 درصد از شرکت کنندگان پاسخ دادند که شوهرشان بیشتر از زمانی که از اقدامات خود در بالا بردن فرزندان حمایت می کنند، بیشتر می شود، اما 51 درصد از شرکت کنندگان این نظرسنجی پاسخ دادند: "من فکر می کنم همه چیز بستگی به انسان دارد - اگر بخواهد، به طور فعال در آن شرکت کند تربیت کودکان " اما مطالعه سارا Shoppe-Sullivan و الیزابت کانن تایید می کند که پدران حمایت مهمی هستند. او نشان داد که تصویب اقدامات پدران در رابطه با فرزند مشترک آنها نقش مهمی ایفا می کند و بر مشارکت پدران در مراقبت از کودکان در آینده تاثیر می گذارد.
بازخورد
پشتیبانی از عزیزان برای همه مهم است. به خصوص در لحظه ای که برای اولین بار کاری انجام می دهید، سعی کنید، مطالعه کنید، شما می ترسید که اشتباه کنید. بازخورد صادقانه و صحیح به همان اندازه مهم است.ابتکار پشتیبانی
بازگشت از بیمارستان با یک کودک، مادران و مادربزرگ ها، به عنوان یک قاعده، کودک را با مراقبت و توجه محاصره می کند، به طور کامل از این نگرانی به طور کامل جابجا می شود: "یک مورد مرد نیست"، "COPE"، و غیره یا اعتماد به نفس دایره بسیار محدود از هر روز، مسئولیت های ساده: راه رفتن با یک کالسکه، در حالی که کودک خواب، پیاده روی در فروشگاه، آماده سازی حمام حمام. به عنوان یک نتیجه، پدران تقریبا هیچ فرصتی برای انجام ابتکار عمل در برقراری ارتباط با کودک ندارند تا خطوط تربیتی خود را بسازند. بنابراین، ابتکار عمل در این مورد نباید مجازات شود.
اعتماد بالغ قابل اعتماد
مادران بار عظیمی از مسئولیت تربیت فرزندان را تحمل می کنند و یک بار روزانه عظیمی را تجربه می کنند که بسیاری از تصمیمات مختلف را برگزار می کند، گاهی اوقات آماده نیست که برخی از نگرانی ها را به شرکای خود منتقل کند. آنها آماده هستند تا یک کودک را با یک پرستار بچه یا مادربزرگ ترک کنند، اما نه با پدرش، زیرا "او قطعا مقابله نخواهد کرد."چنین هماهنگی نیروهای در خانواده آشنا می شود، پدران از کودکان دور می شوند و قوانینی را می پذیرند که در آن آنها در راه حل مشکلات والدین فعلی گنجانده نشده است. هنگامی که یک مرد، در نهایت، با یک کودک یک نفر باقی می ماند، بدون داشتن مهارت های مراقبت از کودک، که قبلا شامل نمی شود، او خیلی شبیه مادران نیست. البته، مادران نمی توانند در برابر نظرات منفی مقاومت کنند: "من گفتم که آن را به دو نفر تغذیه کنم!"
راست به اشتباه
همه ما می توانیم اشتباه کنیم البته، بسیاری از دوره های والدین در حال حاضر ظاهر شده اند، و پدران به طور فزاینده ای ثبت می شوند. اما این یک نظریه مشابه است. تمرین با تولد یک کودک آغاز می شود، برای پیشبرد آن آماده نیست. اغلب، مادران مدرن و پدران که نیاز به والدین کامل دارند، کوه های ادبیات را رد می کنند، با پذیرفتن تمام ایده ها و مشاوره روانشناسان، احساس گناه را احساس می کنند، اگر چیزی اشتباه باشد. این به پایان می رسد با تمام اتهامات متقابل. اما این یک روش بسیار غیر سازنده است. اجازه دهید خودتان اشتباه کنید
به نظر می رسد بازخورد مثبت، حمایت از ابتکارات، اعتماد به نفس و حق ایجاد یک اشتباه و ایجاد پایه و اساس روابط خانوادگی، که به مادران اجازه می دهد مسئولیت های خود را برای افزایش فرزندان با شرکای خود به اشتراک بگذارند و زمان خود را برای تحقق بخشیدن به خود، تفریح، توسعه، به اشتراک بگذارند ، و مردان نقش خود را از پدر پیدا می کنند تا مهارت های والدین را تشکیل دهند و ارتباطات جامد و الهام بخش را با فرزندان خود ایجاد کنند.