جیمی هندریکس. تاریخچه نوازنده
او بزرگترین گیتاریست نامیده می شد، که در انواع مختلفی از رأی ها و لیست های موسیقی قرار داشت، او جایزه های معتبر و پاداش ها را به دست آورد ... با این حال، تنها از هر گونه کلید های میانبر، به دنبال دستیابی به صدای کامل، تلاش برای درک کامل است هنر اجرایی واقعی.
هندریکس یک جستجوگر خستگی ناپذیر و علاقه مندان بود، رویای یادگیری موسیقی "خواندن". او صمیمانه از او متنفر بود و خود را برای این واقعیت که او نمی تواند یادداشت های خاصی را بگیرد، تمام صداها را که در سر و تخیل خود ذوب می شود، بازی کند.
دوران کودکی
گیتاریست آینده در تاریخ 27 نوامبر 1942 در حومه سیاتل در یک خانواده ساده از کارگران آمریکایی متولد شد. در هنگام تولد، جانی آلن را تحریک کرد، اما پدر بازگشت از جلوی بسیار منفی به یک انتخاب مشابه از نام و تغییر او را به جیمز مارشال تغییر داد. نام مستعار معروف "Jimi Hendrix" نام مستعار تنها در سال 1966 برای موسیقیدان، زمانی که او برای اولین بار به لندن وارد شد، متصل شد. توصیه می شود یک چاندلر گیتاریست باس را انتخاب کنید، سپس گروه "حیوانات" را بازی کنید. پس از آن، او مدیر هاندرک شد.
گیتاریست افسانه ای هرگز از دبیرستان فارغ التحصیل نشود، به جای این سرویس در ارتش آمریکا. او عضو 101 گروه هواپیمایی کنتاکی شد، جایی که او در یک چتر نجات قرار داشت. یک سال بعد، در حال حاضر بیش از بیست جهش در هندر بود. در طول بیست و ششم، چیزی اشتباه رفت و موسیقیدان ناموفق بود، مچ پا را شکست داد. با تصمیم کمیسیون پزشکی، او به ذخایر نوشته شد و به خانه رفت.
گیتار اول
پدر هندریکس یک مرد خشن و بسیار خواستار بود، اما این امر مانع از دیدن سپرده های موسیقی در پسرش نشد. هنگامی که جیمی پانزده ساله بود، او اولین گیتار را به او داد. این یک ابزار آکوستیک بود که در فروشگاه محلی پنج دلار خریداری شد. Hendrix Career گیتاریست تحت نام مستعار "موریس جیمز" آغاز شد. بازگشت از ارتش، او به طور کامل به موسیقی فرو ریخت، فراموش کردن در مورد طبقات دیگر و سرگرمی ها. با توجه به این، تا اواسط دهه 1960، او موفق به کار با چنین هنرمندان ارشد به عنوان تینا ترنر، سم کوک و بسیاری دیگر.
در لندن
هاندریکس تصمیم به پیروی از نمونه ای از بت های گیتار بریتانیا را دنبال کرد، به لندن فتح کرد. در پایتخت بریتانیا، او در 24 سپتامبر 1966 وارد شد. در آن زمان، تنها اموال هنرمند یک کیسه جاده کوچک بود که در آن گیتار مورد علاقه، مجموعه ای از لباس های جایگزین، کرم آکنه و موهای پلاستیکی پلاستیکی بود. شرکت Hendrix به دوستان وفادار (و مدیر بخش نیمه وقت) ساعت چاندلر بود. این او بود که ستاره آینده راک را در این سفر متقاعد کرد، وعده دیدار با اریک کلپتون. شگفت آور، چاندلر موفق به حفظ وعده، و در حال حاضر پس از 48 ساعت، بخش او در همان مرحله با یک گروه "کرم" محبوب در آن زمان ایستاد.
عموم مردم توسط اجرای فوق العاده و عجیب و غریب هاندر مجذوب شد: او می تواند با یک دندان بازی کند، یک ابزار را پشت سر خود نگه دارد و در عین حال با دست های خود دست نخورده بود. چنین تکنیک Virtuoso به نوازنده کمک کرد تا شکوه از نمایش را به دست آورد.
جیمی هندریکس (جیمی هندریکس)Hendrix به رسمیت شناخته شده است که گیتار مورد علاقه خود را "Fender Stratocaste" بود. با این حال، در سخنرانی ها، گاهی اوقات از چنین مدل هایی به عنوان "Fender Duo-Sonic"، "Flying V" و "Les Paul" استفاده کرد.
پخش کننده گیتار موسیقی خود را "کلیسای الکتریکی" نامید، آن را به عنوان یک دین واقعی درک کرد. Vera Hendrix در موزه فرهنگ پاپ در سیاتل منعکس شد، یکی از سالن های آن "معبد آسمانی" نامیده می شود. هنگامی که آن را ایجاد کرد، طراحان الهام گرفته از ایده های هندریکس، سعی داشتند چنین جایی را شبیه سازی کنند که در آن افراد نژادها و سنین مختلف می توانند با هم به راحتی موسیقی را جمع کنند.
یکی از طرفداران خلاقیت هندرک، پل آلن بود، به عنوان یکی از بنیانگذاران مایکروسافت مشهور بود. او همچنین در سیاتل متولد شد، با این واقعیت که در شهر خود به عنوان یک مکان واحد اختصاص داده شده به گیتاریست، بسیار ناراحت بود. در سال 1992، آلن پیشنهاد کرد که موزه جیم هاندریکس را تاسیس کند. با این حال، خانواده موسیقیدان از این ایده حمایت کردند، در طی اجرای برنامه ریزی شده به این پروژه، فرانک گری متصل شد. او به طور قابل توجهی ایده اولیه را گسترش داد، و خانه افتخار دستگیره را به یک مجموعه بزرگ نوآورانه از هنر "تجربه موسیقی تجربه" تبدیل کرد.
در سال 1969، گیتاریست با سرود ایالات متحده در جشنواره موسیقی محبوب در Woodstock صحبت کرد. بر خلاف نظر در نظر گرفته شده، این اقدام شخصیت میهن پرستانه ای نداشت و به عنوان اعتراض علیه اشغال ویتنام تصور شد. سپس مدیر به پیمانکار توصیه کرد که ایده خطرناک را رها کند، اما او را متقاعد نکرد. یک دوست نزدیک هندریکس، مایلز دبیس موسیقی جاز بود که با آن نزدیک به دوره "مشکلات شخصی" نزدیک شد. با هم آنها برنامه ریزی کردند تا یک آلبوم را ضبط کنند، اما رویاهای یک دوئت هرگز اجرا نشد. بعدها، انتقاد اشاره کرد که این دوستی مطلوب با جیمی بود که دیویس را مجبور به فرار از فرم های کلاسیک جاز کرد.
جیمی هندریکس از 18 سپتامبر 1970 از زندگی گذشت. در اطراف مرگ ناخوشایند خود، بسیاری از نظریه ها و افسانه های مرموز آویزان هستند. پس از آن دوست دختر، مونیکا شارلوت دانیین، که شاهد مرگ سریع بود، استدلال کرد که موسیقیدان درگذشت، استفراغ خود را خفه کرد. با این حال، شهادت زنان به طرز محکومیت، عجیب و غریب و گاهی اوقات در تناقضات بود که اغلب تحت شک و تردید قرار گرفت، حتی بیشتر از عرفان به یک رویداد غم انگیز افزوده شد. یکی از راه های دیگر، گیتاریست در سال های بیست و هفتم زندگی جان خود را از دست داد، و طرفداران خود را مجبور کرد که طرفداران خود را در مراسم عزاداری قرار دهند. او در اوج محبوبیت، فلش روشن در حافظه میلیون ها نفر را ترک کرد!