پرواز توسط ونوس، پروب خورشیدی پارکر، آنچه را که او نداشت، دیدم: او توانست به طور تصادفی تحت ابرهای متراکم نگاه کند

Anonim
پرواز توسط ونوس، پروب خورشیدی پارکر، آنچه را که او نداشت، دیدم: او توانست به طور تصادفی تحت ابرهای متراکم نگاه کند 4446_1
پرواز توسط ونوس، پروب خورشیدی پارکر، آنچه را که او نداشت، دیدم: او توانست به طور تصادفی تحت ابرهای متراکم نگاه کند

تحقیقات ملی هواشناسی و فضایی (ناسا) یک عکس جدید از دستگاه تحقیقاتی Parker Solar Probhe را منتشر کرده است. پروب یک عکس را حتی در طی دوره سوم ونوس در ماه ژوئیه سال گذشته یک عکس گرفت، اما دانشمندان آن را به تازگی دریافت کردند. این تصویر بلافاصله به دلایل مختلف کنجکاو است. اول، این یک عکس فوری از طرف شب سیاره روسیه است. و در مرحله دوم، آنها خود را بسیار جزئیات غیر معمول نشان دادند، که در واقع نباید آنجا باشد.

واقعیت این است که ابزار این تصویر را دستگیر کرده است Wispr، یک جفت تلسکوپ با ماتریس های دیجیتالی است که به محدوده قابل ملاحظه ای از تابش الکترومغناطیسی حساس هستند. وظیفه اصلی این دستگاه شامل مطالعه تاج خورشید و ماده انرژی در طول فعالیت ستاره است. در طول دهانه های زهره، آن را برای عکس از این سیاره استفاده می شود، یعنی اجرای وظایف جزئی مأموریت. و روز دیگر منتشر شد، یک عکس فوری یک تیم شگفت انگیز واقعی از اپراتورهای پروب پارکر را ارائه داد.

این دو اشیاء مهم در او دارد. توسط لبه دیسک، زهره قابل مشاهده نسبتا روشن درخشان است. فرض بر این است که این تابش از اتم های اکسیژن وارد واکنش های شیمیایی در سمت شب سیاره می شود. اکسیژن آزاد در فضای ونیزی در ارتفاع بالا تحت عمل باد خورشیدی ظاهر می شود. ذرات انرژی بالا به مولکول های آب نادر می افتند و آنها را تقسیم می کنند. به هر حال، به احتمال زیاد، آنقدر زهره است و تمام آب آن را از دست می دهد. مکانیسم مشابه نیز بر روی مریخ ثابت شده است. دومین جزئیات تصویر باور نکردنی یک نقطه تاریک در مرکز بخش قابل مشاهده دیسک ونوس است. این مشکوک با ارتفاع بر روی سطح همخوانی دارد، که سرزمین آفرودی ها نامیده می شود.

پرواز توسط ونوس، پروب خورشیدی پارکر، آنچه را که او نداشت، دیدم: او توانست به طور تصادفی تحت ابرهای متراکم نگاه کند 4446_2
همان تصویر، اما مشخص شده است. Aphrodite Terra - Earth Aphrodite، Nightglow - Oxygen Glow / © ناسا، Johns Hopkins APL، آزمایشگاه تحقیقات دریایی، Guillermo Stenborg، Brendan Gallagher

تا کنون هیچ اعتماد کامل وجود ندارد، زیرا شما موفق به دیدن او از طریق ابرها شد. دانشمندان چند فرضیه معقول را بیان کردند. به احتمال زیاد، Wispr به محدوده نزدیک به مادون قرمز حساس بود و زمین های آفرودی ها را از طریق ابرها می بیند. این منطقه کمی سردتر از بقیه سطح است، زیرا آن را بیش از آن چند صد متر (تا سه کیلومتر در برخی از نقاط) افزایش یافته است. فرضیه دیگری با اولین و نه مکمل آن، تناقض ندارد. شاید یکی از پنجره های به اصطلاح نفوذپذیری وجود داشته باشد - یک محدوده تابش کوچک، که در آن ابرهای متراکم شفاف هستند.

در هر صورت، عکس فوری چشمگیر است و به رغم سادگی ظاهری، اطلاعات علمی زیادی وجود دارد. تقریبا زمانی که تصاویر زیر به آوریل امسال نزدیک می شوند، دانشمندان عجیب و غریب خود را روشن می کنند. پروب خورشیدی پارکر آنها را در اواسط فوریه در طول چهارم خود از ونوس ساخته است. اما انتقال مقادیر زیادی از داده ها از این دستگاه از راه دور و سریع، کار آسان نیست.

به هر حال، رمز و راز دیگری در تصویر وجود دارد: لمس های روشن از لبه به لبه. فرض بر این است که این ها یا آثار ذرات با انرژی بالا هستند یا از کوچکترین نور خورشید گرد و غبار منعکس می شوند، یا مهم نیست که چقدر ترسناک است، قطعات کوچک حفاظت از ضد خالی پروب، از دست دادن بیشترین گرد و غبار. هنوز هیچ نظر خاصی وجود ندارد اما کاملا دقیقا یک چیز - یک نقطه سیاه و سفید روشن در پایین دیسک ونوس در همه یک شیء اسرار آمیز نیست، بلکه مصنوعی معمول در یکی از ماتریس های Wispr است.

دستگاه پروب های خورشیدی پارکر در تاریخ 12 اوت 2018 راه اندازی شد. در راه او، او باید هفت مانور گرانشی را در نزدیکی ونوس، چهار نفر از آنها در حال حاضر پشت سر گذاشته شود، و بعد در ماه اکتبر سال جاری اتفاق می افتد. وظیفه اصلی این ماموریت مطالعه تاج خورشید خارجی است. در طول راه، البته، پروب اطلاعات علمی را در مورد "سیاره روسیه" جمع آوری می کند، به نفع ابزارها و فرصت ها کافی است. جالب توجه است، این دستگاه قبلا یک رکورد را برای اشیاء ساخته شده ساخته شده است - سرعت نسبت به خورشید: 246،960 کیلومتر در ساعت. و او مجبور خواهد شد او را ضرب و شتم، و همچنین به روشنایی در یک فاصله نزدیک بی سابقه نزدیک است.

ونوس یکی از اولین اجسام آسمانی است، پس از ماه، که بشریت در تلاش برای ارسال مأموریت های تحقیقاتی بود. بیشتر از همه در این مورد توسط اتحاد جماهیر شوروی، از جایی که نام مستعار "سیاره روسیه" موفق شد، موفق شد. با این حال، پس از آنکه ممکن بود شرایط سطح را روشن کرد، منافع دانشمندان تا حدودی دوست دختر بود - در چنین محیطی بسیار افراطی، زندگی به سختی می توانست وجود داشته باشد. در طول 30 سال گذشته، چندین دستگاه از این سیاره پرواز کردند و تنها سه در مدار وجود دارد: "Magellan" (ایالات متحده آمریکا، 1990)، Vena Express (ESA، 2006) و طولانی مدت Akatsuki (ژاپن، 2015)، که کارش را نقض می کند مشکلات چندگانه و مشکلات فنی.

منبع: علوم برهنه

ادامه مطلب