چه زمانی است و می تواند این باشد که همه ایده های ما در مورد آن اشتباه است؟ اگر سعی می کنید کشف کنید، معلوم می شود که بشریت به اندازه کافی درک می کند - آن را به جلو حرکت می دهد و نمی تواند به عقب برگردد. علاوه بر این، زمان زمان بی وقفه است و ما نمی توانیم آن را به هیچ وجه تحت تاثیر قرار دهیم. به تازگی، یک تیم از محققان مرکز پویایی کوانتومی دانشگاه گریفیت، موسسه ملی اندازه گیری (NMI) و سازمان علوم هسته ای استرالیا (ANSTO) یک آزمایش را انجام داده است، هدف اصلی آن یک بود تلاش برای اثبات صحت یا بی نظمی نظریه زمان کوانتومی مدرن. تئوری انقلابی جدید، به گفته نویسندگان آن، می تواند تمام ایده ما زمان و فضا را تبدیل کند - همه چیز این است که به این دلیل است که امکان وجود یک جهان استاتیک و بدون تغییر را فراهم می کند. فیزیک پیشنهاد کرد که واقعیت تغییر چیزها در طول زمان، یک ویژگی مادرزادی طبیعت نیست، بلکه ناشی از تقارن اختلال اساسی زمان گردش خون به نام "نقض T" است. اگر دانشمندان درست باشند، کار آنها تمام ایده های مدرن را در مورد زمان و فضا تبدیل می کند و همچنین دیدگاه ما را در مورد قوانین اساسی طبیعت تغییر خواهد داد.
تئوری کوانتومی زمان
درک مدرن از زمان نشان می دهد که تنها در یک جهت جریان دارد - از آنتروپی کمتر به بیشتر و ویژگی اساسی جهان است. در سال 1927، ستاره شناس سر آرتور ادینگتون، ستاره شناس، اظهار داشت که پراکندگی تدریجی انرژی اثبات غیر قابل برگشت بودن "فلش های زمان" است. جالب توجه است، مفهوم "فلش زمان" با قوانین شناخته شده فیزیک مطابقت ندارد، هر دو در جهت مستقیم و در جهت مخالف عمل می کنند. بنابراین اگر کسی مسیرهای تمام ذرات را در جهان می دانست، می تواند آنها را معکوس کند و انرژی مجبور شود انباشته شود و از بین نمی رود.
جالب توجه است، از زمان بسیار منشا مبدأ ترمودینامیک (1850s)، فرمول توزیع آماری مسیرهای ناشناخته ذرات تنها راهی برای محاسبه گسترش انرژی بود. با این حال، محاسبات ساخته شده به نحوی نشان داد که در طول زمان تصویر عمومی تبدیل شد ... بیشتر و بیشتر روانکاری شده است. اما نظریه کوانتومی جدید زمان نامزد شده توسط نظریه پرداز فیزیک، استاد دانشگاه گریفیت، جوآن واکاکو، نشان می دهد که زمان می تواند در جهات دیگر جریان یابد، اما ما آن را تنها در یک جهت مشاهده می کنیم.
آنتروپی در علوم دقیق و طبیعی نشان دهنده اندازه گیری پراکندگی غیر قابل برگشت انرژی یا بی فایده آن است.
تئوری جدید، همانطور که معلوم شد، توسط پروفسور Vakkaro تا ده سال توسعه یافت. Vaccaro در مقایسه با باد با باد، که توسط درختان نشان داده شده است، اشاره می کند که ما می توانیم حرکت برگ ها را ببینیم، اما فرض نمی کنیم که برگ ها از طریق آنها ضربه را بکشند. این واقعیت که ما می توانیم مشاهده کنیم که چگونه در طول زمان تغییر می کند، "ویژگی های ساخته شده در طبیعت" نیست، و ناشی از "اختلال اساسی تقارن زمان گردش زمان"، به نام "نقض t" شناخته می شود.
همانطور که Vakkaro می نویسد، "نقض T" اجازه نمی دهد که ماده در زمان باقی بماند. از آنجا که "تخلفات T"، اشیاء به نظر نمی رسد و به صورت شانس ناپدید نمی شوند، آنها به طور مداوم وجود دارند. قوانین معروف جنبش و نگهداری جرم چیزی بیش از علائم این تخلفات T نیست.
آیا می خواهید همیشه از آخرین اکتشافات علمی از طیف گسترده ای از مناطق علمی آگاه باشید؟ مشترک شدن در کانال خبری ما در تلگرام به طوری که چیزی را از دست ندهید!
شواهدی از نظریه زمان جدید
بنابراین، با توجه به داده های به دست آمده در طول مطالعه، انرژی از بین می رود و امکانات به تعادل می رسد. این اتفاق می افتد، زیرا ذرات ابتدایی هنگام تعامل با ذرات ابتدایی اشتباه گرفته می شوند. این اثر عجیب و غریب فیزیک نامیده می شود "مخلوط کوانتومی" یا گیج کننده است. بیشتر در مورد نوع سردرگمی کوانتومی، من در این مقاله گفتم.
برای بررسی نظریه آن، محققان ساده ترین گام را به دست آورده اند، به طور مستقیم به راکتور هسته ای که در Lucas Heights (Sydney، Australia) واقع شده اند، برای اندازه گیری "تخلفات T" از نوترینو استفاده می کنند. واقعیت این است که نوترینو و همتایان آنها از ضد ماده (آنتیلترینو) در راکتورهای هسته ای تولید می شوند. برای آزمایش، فیزیک در مکان های مختلف راکتور چندین ساعت دقیق اتمی ایجاد شد. اجازه دهید به شما یادآوری کنم که ساعت اتمی یک ابزار برای اندازه گیری زمانی است که نوسانات مرتبط با اتم های رخ داده یا مولکول ها استفاده می شود.
Antinerino ذرات زیر اتمی است که "تخریب" را نشان می دهند. آنها از طریق این موضوع از بین می روند، زیرا ضعیف با آن ارتباط برقرار می کنند و راکتورهای هسته ای جریان های بزرگ خود را تولید می کنند.
ایده نصب ساعت اتمی این است که اگر ساعت هماهنگ نباشد، فیزیک شاهد اثر کوانتومی کم شدن یا "تخلفات T" محلی است. به گفته نویسندگان کار علمی، بخش عملی نظریه کوانتومی جدید زمان این است که اگر شما یک منطقه با تعداد زیادی از نوترینوها دارید، به عنوان مثال، تولید شده توسط یک راکتور هسته ای، زمان می تواند متفاوت حرکت کند.
فرض بر این است که ساعتهای موجود در نزدیکی منطقه فعال راکتور با ساعت های راه دور بیشتر هماهنگ نیستند. این به این معنی است که ساعت در کنار راکتور، برخی از زمان ها را کاهش می دهد یا تفاوت در زمان گذشته در مقایسه با ساعت ها، حتی در یک فاصله کوتاه از راکتور، نشان می دهد. دلیل این اثر صرفا ماهیت کوانتومی است و به دلیل "تخلفات T" Anteryerino منتشر شده توسط منطقه فعال راکتور است. جالب توجه است، به رغم نتایج منتشر شده در حال حاضر، فیزیک در شش ماه آینده ادامه خواهد داد.
همچنین ببینید: چرا فیزیک کوانتومی شبیه به سحر و جادو است؟
خلاصه ای از چنین مطالعات غیر معمول و پیچیده، ما یادآوری می کنیم که کارهای زیادی پیش از دانشمندان وجود دارد. پروفسور وکورو در بیانیه رسمی اشاره کرد: "اگر اثر زمان کند شدن در سطح راکتور رخ دهد، ما باید آن را بر روی راکتورهای هسته ای دیگر بررسی کنیم، و سپس به دنبال تاثیر در مکان های دیگر، به عنوان مثال، در داده ها در مدار سیارات. " اما کار قبلا منتشر شده را می توان به عنوان پایه ای برای تحقیقات علمی نوآورانه در این زمینه استفاده کرد.