"من شروع به درک زنان بیشتر کردم."
سرگئی، 55 ساله، دو فرزند از اولین ازدواج آنا (25 ساله)، پولینا (21 سال) و چهار نفر - از دوم آناستازیا (9 ساله)، ماریا (8 سال)، کنسونی (4 سال)، صوفیه ( 5 ماه)
سنت پترزبورگ
هنگامی که اولین بار ما 8 ماهه بود، همسر با دومین فرزند باردار شد. دو ماه پس از آن، او به کار رفت تا فرمان را در فرزند دوم و در فرمان، من ترک کرد.
در کار، هر کس بسیار شگفت زده شد که ما تصمیم گرفتیم این کار را انجام دهیم. هیچ محکومیت مستقیمی وجود نداشت، اما بدیهی است که یک سوء تفاهم وجود دارد، چرا باید یک کودک دوم را به یک فرزند دوم نیاز داشته باشیم، زمانی که اولین آن هنوز خیلی کوچک است.
هیچ مشکلی با طراحی اسناد وجود نداشت. شما فقط به MFC بروید و همه چیز را که نیاز دارید انجام دهید.
من نمی توانم بگویم که در طول فرمان من چیزی جدید را کشف کردم. من قبلا در اولین تجربه ازدواج بوده ام. فقط بعد من فکر نکردم که این امکان وجود داشته باشد که رسما آن را ترتیب دهد. احتمالا من دیگر شروع به درک زنان کردم، من دیدم که کجا قدرت و زمان صرف شده بود.
سخت ترین چیز در Decret به درستی توزیع زمان بود، به طوری که همه چیز و در عین حال نگران نباشید اگر چیزی وقت نداشت.
لذت بخش ترین چیز این است که بشنوید که چگونه کودک می گوید "پاپولا"، و دیدگاه های مردم را در هنگام راه رفتن با دختران ببینید.
به دلایلی، اعتقاد بر این است که تنها مادر می تواند از کودک مراقبت کند، هرچند این چنین نیست. پدر نیز به راحتی می تواند مراقبت و پشتیبانی را ارائه دهد.
از آنجا که زنان در حال حاضر بیشتر و بیشتر شبیه به برابری با مردان هستند و تصمیم به رها کردن کار نمی کنند، سپس مردان می توانند آنها را در ترک زایمان جایگزین کنند یا به نوبه خود جایگزین شوند. همه این سوالات حل شده است.
"این سخت است که من تصور کنم که مادرانی که مجبور به کشیدن هفته های اول با یک کودک تنها هستند"آرماند، 32 ساله، دو فرزند - شیر (3 سال)، EVA (8 ماه)
بارسلونا
پس از ظهور کودکان، این چیزی نیست که هیچ چیز در زندگی ما تغییر نکرده است، اما ما همچنان همه چیز را که قبلا دوست داشتیم ادامه دهیم: برای سفر، با دوستان، کار کنید. فقط یک نکته کوچک ظاهر شد - در حال حاضر برنامه ریزی هر رویداد به طور خودکار شامل نیازهای یک فرد کوچک (و اخیرا - دو). و این فقط زمان نیست لازم است که در مورد مسئولیت زندگی خود (و خودشان)، در مورد نمونه ای که ما خدمت می کنیم، فکر کنیم.
پس از تولد یک کودک، شما و شریک زندگی خود در حال تبدیل شدن به مدیران پروژه هستند، جایی که این پروژه زندگی شما را به فرزند شما داد. و این نقش جدید مادام العمر است، راه حل ها باید هر روز مصرف شود.
در حال حاضر من یک روز کامل کار می کنم، و کاتیا حدود نیمی از روز است. در حالی که حوا شیر را می خورد، زمان کمتری را با او از کتیا صرف می کنم. و در رابطه با شیر، ما زمان و مسئولیت ها را به علاوه منهای قوی تقسیم می کنیم. پس از تولد دختر، من سطح جدیدی از درک متقابل و دوست داشتن با پسرش داشتم.
در اسپانیا، جایی که ما زندگی می کنیم، هر دو والدین کار می کنند که به طور کامل پرداخت می شوند. شانزده هفته تعطیلات با هر پدر و مادر متکی است. چهار هفته باید بلافاصله گرفته شود، و بقیه - در هر زمان تا زمانی که کودک یک ساله به دست آورده است.
من به طور کامل ماه اول پس از تولد EVA، و برای دو پیروان، 50٪ از زمان کار کردم.
برای من دشوار است تصور کنم که مادرانی که مجبور به اولین هفته ها با یک کودک تنها هستند. به عنوان، به هر حال، پدران. بنابراین، من بسیار نزدیک به مدل اسپانیایی هستم، زمانی که هر دو والدین در طول اولین هفته های اول از یکدیگر (و یک کودک) حمایت می کنند).
در روسیه، فرمان پدر به دلایل بسیاری مورد استفاده قرار نگرفته است. تقریبا تمام حقوق در مردان به دلیل تبعیض جنسیتی بالاتر است. کلیشه ها قوی هستند: برای "مرد واقعی" برای رفتن به Decret - یک عمل بسیار غیر معمول است.
یک مرد با یک کودک دیگر راحت تر از یک زن نیست. فقط او نیز هیچ قفسه سینه ندارد.
لذت بخش ترین در پدر و مادر این است که خود را در آنچه فرزند من انجام می دهد، تشخیص دهد.
این سخت ترین است!
"کار همیشه بسیار زیاد خواهد بود، و اولین ماه های زندگی کودک بی ارزش است"دنیس، 37 ساله، دو فرزند - Gleb (15 ساله)، Stepan (1 سال)
مسکو
حتی قبل از تولد جوانتر، من مطمئن بودم که هیچ چیز در زندگی من تغییر نخواهد کرد. در واقع، ما و من به این پیکربندی شد. اما زندگی تنظیمات خود را انجام داد، و با کودک آنها به هیچ وجه متصل نبودند. شیوه زندگی ما به طرز چشمگیری تغییر کرده است - ما موج اول قرنطینه را در کل عایق ها نشستیم و حتی زباله ها بیرون نمی آمدند، پیک ها را ایجاد کردند. من این فرصت را از دست دادم تا آزادانه حرکت کنم، سفر، ملاقات با دوستانم، اما ممکن بود زمان کیفی را با خانواده ام صرف کنم.
ما با همسرش 50/50 را به اشتراک می گذارم، و هنگامی که پسر تنها متولد شد، من آنها را حتی بیشتر داشتم، زیرا برای من راحت تر بود، لباس پوشیدم، پوشیدم، زیرا من قبلا تجربه ای از تعامل با نوزادان داشتم.
یک کودک به همان اندازه مسئولیت هر دو والدین است، زیرا تصمیم سرنوشت ساز برای شروع کودک، آنها نیز با هم متحد شدند.
من از پایان ماه مارس 2020 از راه دور هستم. بنابراین، ما می توانیم بگوییم که من در یک فرمان موازی با همسرم هستم و از همان ابتدا به طور فعال در روند تربیتی شرکت می کنم. من فکر می کنم که دکوراسیون پدرانه باید اجباری باشد. بهینه ترین تجربه اروپا را در نظر می گیرد، جایی که شوهران باید سه (یا شش ماه) را ترک کنند و در کنار همسر و فرزند خود بمانند.
این در ماه های اول بسیار مهم است، زمانی که تمام مشکلات که به طور مداوم سوالاتی را مطرح می کنند، تصمیم می گیرید. پس از همه، این یک کلیشه احمقانه است که به محض اینکه یک زن یک کودک متولد شود، او درست است - هاپ! - و بلافاصله آموخته به مراقبت از کودک. زن، اگر اولین بچه او باشد، همانطور که در پیشبرد و سوء تفاهم است که اکنون با این همه کار می کند!
آثار همیشه بسیار زیاد خواهد بود، و اولین ماه های زندگی کودک بی ارزش است. همانطور که در تبلیغات - چیزهایی وجود دارد که نمی توان خرید، زیرا بقیه MasterCard وجود دارد.
من فکر می کنم که مردان به فرمان نمی روند، زیرا آنها از پوشک قرار می گیرند که یک مرد یک گیره است و باید یک خانواده را فراهم کند و کودکان یک چیز آسان هستند.
در حال حاضر این روند در حال تغییر است، و در میان آشنایان من شوهران که در فرمان به جای همسران وجود دارد. به میزان بیشتر، این، البته، به دلیل مسئله مالی است: فقط درآمد همسرش خیلی بیشتر از شوهرش است.
من واقعا از احساسات که ما احساس می کنیم قدردانی می کنم، می بینیم که چگونه کودک شادی می کند، می خندد، آغوش، آغوش، تکان دادن، تکان دادن، نشان دادن جوجه تیغی. من دوست دارم موفقیت های خود را در توسعه مهارت های اول ببینم. به ویژه تعجب آور به نظر می رسید در سال اول زندگی به نظر می رسید: سر فقط به من در کف دست من تغذیه، و در حال حاضر او تبدیل شد، نشسته، خزنده، شروع به صداهای اول، بالا رفتن، رفت و در حال حاضر با gickes پوشیده شده است و فریاد می زند در سراسر آپارتمان. درک این که این یک ذره از شما است - لذت غیر قابل توصیف.
عکس توسط Dominika Roseclay: PEXELS