به عنوان صنعت خارجی از امپراتوری رومانوف مطرح شد

Anonim

در ابتدای قرن بیستم، سرزمین اوکراین مدرن تقریبا 70 درصد از ذغال سنگ کل امپراتوری روسیه را به دست آورد. سهم شیر این رقم معدن Donbass است. علاوه بر این، ساخت راه آهن بدون شرکت های متالورژی از این منطقه غیر ممکن است. توسعه کل Donbass با سرمایه گذاری بریتانیا نزدیک است.

Donbass پیش از تاریخ

تا قرن هجدهم، سرزمین حوضه زغال سنگ دونتسک بین اموال Don و Zaporizhzhya قزاقستان بود. اگر چه بخشی از میدان وحشی بود (یک استپ بزرگ اوراسیا)، اما افرادی که در اینجا زندگی می کردند، Slobods، Zimovniki را ایجاد کردند، شروع به شکار برای مواد معدنی کردند. تطبیق منطقه آغاز شد. در اواخر قرن هجدهم، به دلیل از بین بردن کریمه خان، بسیاری از نجیبان زمین را در جنوب روسیه دریافت کردند، از جمله در Donbas مدرن. آنها در اینجا حمل و نقل قلعه بودند، برخی حتی در معادن زغال سنگ مشغول به کار بودند، اما بدون استفاده از ماشین آلات و کار استخدام شدند. تا اواسط قرن نوزدهم، تعداد زیادی از شهرک ها در منطقه وجود داشت، اما آنها کوچک و عمدتا کشاورزی بودند.

داستان کارل گازکووا

حتی کاترین در خدمت، سازندگان کشتی و تحسین کشتی اسکاتلندی بود. در سال 1786، او به روسیه (به طور طبیعی از طریق هموطنان خود) از مخترع اسکاتلند و یک کارآفرین دعوت کرد که تجربه گسترده ای در تولید سلاح ها، چارلز Gaskaya داشت. او 41 سال داشت. در حال حاضر در سه سال خدمات، او دستور سنت ولادیمیر را دریافت کرد، به عنوان نجیب زاده شد. در سال 1794، او یک کار جدید دریافت کرد: برای کشف ذخایر زغال سنگ از استان های Novorossiysk و Ekaterinoslav. در این گزارش، او نوشت که این مواد معدنی "وعده ثروتمندترین تعداد مواد معدنی فعلی را در بهترین کیفیت" وعده داده است. از سال 1795 تا 1796 او در ایجاد کارخانه ریخته گری Lugansk مشغول به کار بود، در واقع برنامه ریز اصلی شهر بود. این گیاه اولین شرکت بزرگ در شهر بود که در تولید محصولات چدنی، از جمله اسلحه مشغول به کار بود. کارگران Gaskina از پتروزیوودسک حمل می کردند. در سال 1806، کارل Gaskova درگذشت. در حقیقت، او اولین موج مهندسین بریتانیایی و کارآفرینان را که در منبع توسعه صنعت Donbass ایستاده بود، نمایندگی کرد.

به عنوان صنعت خارجی از امپراتوری رومانوف مطرح شد 3186_1
کارل Gaskina، پرتره قبل از 1804

تاریخ جان جیمز هیوز

در دهه 1860 امپراتور الکساندر دوم به طور جدی مدرنیزاسیون اقتصاد امپراتوری روسیه را به دست آورد. تصمیم به سوال کمبود کارکنان با کمک لغو سرپرست، او متعهد به حل مسئله کمبود سرمایه است. کارآفرینان خارجی حق امتیازات و خرید کامل شرکت ها را در روسیه دریافت کردند. در سال 1869، صاحبخانه Kochubey Slobod Aleksandrovka یک کارآفرین از ولز جان جیمز هیوز خریداری کرد، که بعدها در روسیه "یوز" نامیده می شود. او شروع به ایجاد یک کارخانه متالورژی کرد، که در سال 1872 اولین چدن را آزاد کرد. از دولت، او یک کار را دریافت کرد: "ایجاد چدن برای صنعت سلاح، و همچنین برای ساخت و ساز راه آهن". بیش از حد مجاز به واردات تجهیزات از انگلستان، نه به مالیات. هیوز به ماشین ها و ماشین های خود را در میهن خود دستور داد، همراه با کارگران آنها به دریا به روسیه فرستاده شدند. در Taganrog، همه چیز به چرخ دستی ها لود شده بود و در Slobodov خوش شانس بود. پرولتاریا بیشتر و بیشتر شد، و حل و فصل کار "Yuzovka" نامیده شد. در دوران شوروی، آن را برای اولین بار به عنوان استالینو تغییر نام داد، و سپس به نام مدرن - دونتسک داد. UZ یک هتل، خانه ها را برای کارگران بریتانیا، مدرسه ساخت. این کارگران بریتانیایی بود که فوتبال را به روسیه آوردند. پس این جان هیوز چه کسی بود؟ او در سال 1815 در ولز، بخشی از پادشاهی بریتانیا متولد شد. پدرش مهندس و کارآفرین، صاحب کارخانه متالورژی بود. جان پایتخت شرکت را اضافه کرد: من کشتی سازی را خریدم، سپس چندین معدن، علاوه بر این، مدیر کارخانه سلاح بود. هیوز علاوه بر این، او در بیست ثروتمندترین بریتانیایی از زمان خود بود، بلکه یک گردآورنده از عتیقه بود. این واقعیت ها، اسطوره ای را که ماجراجویان به روسیه رفتند، نابود کردند. اما هنوز هم این سوال مطرح می شود، چه چیزی باعث شد که UZA در 55 سالگی برای رفتن به "خدای خدای فراموش شده" امپراتوری روسیه، با داشتن احتمال فروپاشی مالی کامل؟

به عنوان صنعت خارجی از امپراتوری رومانوف مطرح شد 3186_2
جان یوز، بنیانگذار Yuzovka (دونتسک)

سایر اعضای شرکت Novorossiysk

این بریتانیا بود که "کارگاه جهان" بود، و الکساندر دوم متوجه شد که این تجربه کارآفرینان و مهندسان برای توسعه روسیه مفید خواهد بود. شاید SMO موافقت کرد که حرکت و آغاز کسب و کار در روسیه را به دست آورد، زیرا او حمایت و تضمین دولت دولت را دریافت کرد. "شرکت سهامدار Novorossiysk"، که متعلق به شرکت ها و معادن به Yuzovka بود، در سال 1862 ثبت شد . این به این معنی است که خرید مناطق پیش از آن تهیه شده است. در سال 1868، Kochubey توافقنامه ای با دولت در مورد استخراج زغال سنگ و تولید چدن را به پایان رساند و یک سال بعد او این حق را به "انجمن نووروسیسک" به فروش می رساند، حاکم که در آن جان هیوز بود. میلیون روبل از دولت و شخصا از الکساندر دوم، او تضمین کرد تا تکنیک های بدون مالیات را وارد کند و زمینه های اضافی بدون موانع را خریداری کند. کمک به Yuzu و شرکای در این مالکین روسیه. همان Kochubey سهام سهام Novorossiysk را برای رضایت سریع به فروش حقوق بریتانیا دریافت کرد. ما سهامداران دیگر را در نظر خواهیم گرفت:

  • سر دانیل گوچ او یک مهندس راه آهن، مخترع و کارآفرین بود. در واقع، توسعه راه آهن در اواسط قرن نوزدهم با آن در اواسط قرن نوزدهم همراه است. در سال 1860، او هماهنگ کننده قرار دادن یک تلگراف بین ایالات متحده و انگلستان بود. علاوه بر این، Gucch 20 سال عضو پارلمان بریتانیا بود. برادرش، جان، مهندس راه آهن، سهام سهام نیز داشت.
  • سر جوزف شسته یکی دیگر از شخصیت های مهم در صنعتی شدن انگلستان. او مخترع بود که اتومبیل های خود را در شرکت های متالورژی و معادن استفاده می کردند. او همچنین سلاح ها را طراحی کرد، مانند اولین تفنگ جهان با دید نوری.
به عنوان صنعت خارجی از امپراتوری رومانوف مطرح شد 3186_3
پرتره یوسف ارزش دارد
  • توماس برفی او به عنوان اولین مخترع لوکوموتیو Stephenson کار کرد و سپس راه آهن را در فرانسه ساخت.
  • عامر هرن او یک آلمانی بود، نه انگلیسی. اما این حتی در پایان دهه 1850 بود که امپراتور روسیه را متقاعد کرد تا قراردادی را با یک تمرین برای تامین تجهیزات کشتی از کارخانه های انگلیسی خود امضا کند. بعدها، آن راز بود که یوز را متقاعد کرد که یک امتیاز از Kachubay خریداری کند.

با توجه به این ترکیب، روشن است که چرا امپراتور آماده بود تا تمامی انواع امتیازات را ارائه دهد، اگر تنها شرکت سهام سهام Novorossiysk شروع به توسعه زیرزمینی Donbass کرد. با کمک آنها، امپراتور و محیط او برنامه ریزی شده در نهایت به پایان رساندن کودتای صنعتی در روسیه و ساخت یک شبکه راه آهن. به جز کارآفرینان بریتانیا، دیگر خارجی ها، و همچنین شهروندان روسیه خود (Alchevsky، Morozov و دیگران) بودند. در سال 1918، بلشویک ها تمام شرکت های خصوصی را ملی کردند. کل دوره در گذشته باقی ماند، اسامی نه تنها شرکت ها ناپدید شد، بلکه شهرک کارگران نیز بود.

ادامه مطلب