درایو جلو نه چندان دور دریافت گسترده در صنعت خودرو، اما به طور عمده در اندازه های جمع و جور. اتومبیل های جلو چرخ دنده دارای مزایای متعددی هستند، از جمله یک محفظه موتور جمع و جور، بدون کنترل کاردان و کنترل ساده برای یک راننده معمولی.
در حال حاضر هر کس عادت به این واقعیت است که بیشتر ماشین موجود در بازار - درایو جلو چرخ. اما زمانی که چنین مدلهایی شروع به ظاهر شدن، آنها کمی عجیب بود. برای درک آنچه که ما به این معنی است، نگاهی به این GMC L \ 'Universelle 1955 Cellers.
نام آن از فرانسه به عنوان "جهانی" ترجمه شده است. GMC L \ 'Universelle یک مفهوم رادیکال با قابلیت های گسترده تحول بود که می تواند با طیف گسترده ای از وظایف انجام شود.
برای این طرح، هارلی ارل، که اولین شورولت Corvette را ایجاد کرد، پاسخ داد، و چارلز اردن، که بعدها دفتر طراح Cadillac را در آن روزها به نمایش گذاشت، پاسخ داد. با هم آنها با این ون با درهای "بال" جناح "، بدن که تقریبا 5 متر مکعب محموله را تشکیل می دهند، آمد. این بیش از وانت بر اساس Pickups Ford F-100 بود.
چنین نتایج حاصل از راه اندازی واحد قدرت و انتقال در اطراف محور جلو L. 4.7 لیتری Pontiac V8 تحت نام تجاری GMC 288 به عنوان موتور استفاده شد.
این به L \ 'Universelle توزیع وزن بسیار عالی 54:46، اما همچنین تعدادی از وظایف مهندسی را ارائه می دهد که GM چندین راه حل جالب را انتخاب کرد. با توجه به کمبود فضا برای رادیاتور در مقابل، مهندسان آن را در صندلی راننده در یک زاویه نصب کردند.
مصرف هوا بر روی سقف قرار دارد، جایی که فن هوا را از طریق سوراخ سقف می سوزاند. حضور یک کابین پیش از محور جلو نیز باعث ایجاد اشتیاق فرمان، که در آن چندین کاراکتر استفاده شد.
پیچیدگی طرح این مفهوم به این واقعیت رسیده است که GMC به طور کامل از طرف فنی پروژه کار نمی کرد. واگن سیستم احتراق را نداشت و گیربکس کار نمی کرد. و ظرفیت بار معلوم شد که فاجعه بار کوچک است - فقط حدود 450 کیلوگرم.
به دلایلی، در حال حاضر واضح است، L \ 'Universelle توسعه را دریافت نکرده است. معایب او مزایای درایو جلو را تبدیل کرد. با این حال، ارل و اردن احتمالا متوجه شدند که ایده های آنها بعدا تجسم خود را در وانت های سریال مانند Volkswagen Transporter پیدا کردند.
مشترک شدن در کانال Telegram Carakoom