یک مرد گناه است، گناهان او و به همین دلیل سخت است که از زمین و بدن و افکار جدا شود.
مردم - به عنوان یک مورچه: روز - روز روز در پشته شکل گیری او، سر و صدا، اجرا می شود و به اینجا می آیند، پوشیدن سوسیس و ودکا، مبلمان جدید و توالت های جدید، شلوار جین و تلویزیون ... نگران نباشید در مورد مینک و لارو آنها آنها، در مورد کوئینز خود - مات، گاهی اوقات به جنگ بعدی و بر روی یکدیگر جنگ می کنند ...
و اغلب آنها حتی فکر نمی کنند که علاوه بر کوه های خود و یک چمن نزدیک، که هر روز هر روز، هر روز، هنوز یک خورشید ابدی بر روی آنها وجود دارد، و آسمان آبی و فضای باستانی ...
ما این مورچه ها هستیم. پف مراکز Mirozdanya و تاج های جهان.
ما مشغول به کار هستیم، ترجمه امور مهم ما. ما در کار استرس هستیم، زیرا ما می خواهیم یک حرفه ای بسازیم و پول بیشتری کسب کنیم. ما در مورد خانواده و روابط ما نگران هستیم، زیرا ما درست مثل میلیاردها دلار و میلیاردها دلار با ما هستیم، ما با توجه به غریزه اصلی طبیعی، فرزندان خود را به فرزندان فرستادیم، اما چیزی خاص، استثنایی، هیچ چیز مانند آن را انجام دادیم. ما در مورد خرید یک آپارتمان یا ساخت یک خانه نگران هستیم و آماده نصف یا حتی بیشتر زندگی ما هستیم.
ما ویژه هستیم ما منحصر به فرد هستیم ما منحصر به فرد هستیم
ما عاشق صحبت کردن و تکان دادن هستیم. در مورد همان سوسیس و شلوار جین که ما در معرض ما، در مورد کار و حرفه، در مورد پول و خانواده ما هستیم. تمام مکالمات ما مهم است. تمام اعمال ما بی ارزش هستند ما بهترین ترجیح می دهیم.
اما ما، خیلی شگفت انگیز، هوشمندانه و منحصر به فرد، تقریبا هرگز سران کوچک و هوشمند خود را بالا نمی برند و از مورچه های مورچه ما نگاه نمی کنند. در آسمان آبی برای خورشید طلایی. وجود دارد، جایی که جهان ...
ما آسمان ابدی داریم که یک میلیارد زمستان و میلیارد سال نوری است. ابرهای ابدی او را فرار می کنند. بالاتر از میلیاردها دلار از جهان. میلیاردها Suns، میلیاردها کهکشان، میلیاردها دلار.
ما به ندرت به آسمان نگاه می کنیم، به طور فزاینده ای - به خودشان تحت پاهای تند و تیز. خوب، و اگر ما آن را انجام دهیم، پس برای یک دقیقه، دو، نه بیشتر. از آنجا که ما مشغول ترجمه هستیم. مشغول به کار است ما عجله داریم تا زندگی کنیم و با ما ارتباط برقرار کنیم ... خوب، دوباره با دسته بسیار فرمول و همه چیز که باید در آن باشد.
از آنجا که اگر آن را اغلب و طولانی تر، شاید ما درک کنیم که همه آنچه که ما در حال حاضر انجام می دهیم، همه آنچه که ما امروز کشته می شویم، همه چیز که فردا ما تلاش می کنیم، بیشترین ارزش فوق العاده ای را که ما با آن مهم، شایع و بسیار مهم نیست کسب و کار جزئی این حتی مهم نیست. نه برای آسمان و نه برای ما دقیقا در صد سال.
جهان بزرگ است، آسمان بی پایان است، جهان بی نهایت است. اما ما ترجیح می دهیم که در پشته شکل گیری ما زندگی کنیم تا مورچه های ما اهمیت جهانی را به دست بیاورد تا در امور مورچه خود شرکت کنند.
و بسیاری از ما هرگز نمی فهمند که خورشید درخشان بر روی پشته مورچه خود نفوذ کرده و آسمان آبی بود. و آنها ... بودند. سخت کار کردند، مورچه های نابینا.
مورچه ها در پشته فرمیک ...
نویسنده - ایگور Tkachev
منبع - springzhizni.ru.