بله بله. درست است - من همیشه در کنار کودکان هستم، و نه تنها شما ...
بله بله. درست است - من همیشه در کنار فرزندان هستم، و نه تنها خودتان. وقتی از بزرگسالان می شنوم: "این پسر احمق است"، من واقعا می خواهم به آنها پاسخ متقابل مطلق را پاسخ دهم.
من صمیمانه معتقدم که کودک حق دارد به اشتباه ناخودآگاه و بزرگسالان (با توجه به کودکان) - نه. همه چیز ساده است: بزرگسالان در حال حاضر به کودکان بوده اند، اما کودکان هنوز بزرگسالان هستند. کودک تنها این جهان را می داند: او می شنود، رفتار بزرگان را می بیند و کپی می کند. خانواده اش و نزدیکترین محیط و نمونه هایی از آن است که از آن نمونه ای مستقیم می گیرد.
اگر کودک سوگند، حیوانات عذاب، زباله های زباله را از urn پرتاب کند - چه کسی سرزنش می کند؟
اگر کودک همسالان خود را فراخواند، انگشت خود را به طور کامل پمپاژ، چرخش به مینی بوس - که به سرزنش؟
اگر یک دختر خود را یک قاتل را در نظر بگیرد، می ترسد با دوستانش ارتباط برقرار کند، با اشک لباس های خرید می رود - چه کسی سرزنش می کند؟
اگر پسر معتقد است که او قطعا باید پاسپورت کند، به عنوان "مرد" باشد و نه "بابا" باشد - چه کسی سرزنش می شود؟
به طور طبیعی، تمام شراب ها به طور کامل و به طور کامل بر والدین یا افرادی که مسئول سلامت و تربیت او هستند، دروغ می گویند. ما، بزرگسالان، همه شرایط فوق را ایجاد می کنیم، و سپس خودمان از این جهل و ناراحتی شگفت زده می شوند.
به خودت نگاه کن! و در حال حاضر فکر می کنم و به سوال پاسخ دهید: "آیا شما خود را نیز هدایت نمی کنید؟" این که آیا شما با عزیزان خود صحبت نمی کنید، اگر انگشت خود را بر روی "گاو های چرب" مشخص نکنید، به اتوبوس با کلمات "من اینجا را ترک نکردم"، آیا تلفن از طریق تلفن پرتاب نمی شود، خلاصه ای از تلفن اقدام شما "خوب، شما پشیمان خواهید شد" ... ...
کودکان همه چیز را از دنیای بالغ، همه چیز بدون استراحت می گیرند. آنها ساده لوحانه، اعتماد به نفس و از طبیعت خوب هستند. و این بزرگسالان هستند، خود را مانند این، قرار دادن ظلم و ستم، بی اعتمادی و بدبختی. اینها بزرگسالان هستند، اجازه دهید آنها را به آنها اجازه دهند این جهان را امتحان کنند تا تلاش کنند تا اقدامات خود را با اجتماعی شدن مشهور و ورود به واقعیت توجیه کنند. ما پسرانمان را به ارتش می فرستیم، صادقانه معتقدیم که آنها آنها را به آنها آموزش خواهند داد ... این است که ما برای آنها انتخاب می کنیم و تصمیم گیری می کنیم (اغلب نادرست).
شما می بینید، جهان جهانی وجود ندارد. همه ما متفاوت هستیم همه ما متفاوت هستیم من بسیار ناراحت هستم و توهین آمیز زمانی که بی توجهی و بی تفاوتی عمو بالغ و عمه منجر به تراژدی های واقعی می شود. پس از همه، هیچ چیز به طور ناگهانی اتفاق نمی افتد، هیچ زباله در یک لحظه. در کل یک اصطلاح وجود دارد و تنها دلایل دارد.
اما به ما، بزرگسالان، آسان تر از همه زیر یک استاندارد است، ساده تر است که بی عدالتی خود را توجیه کنید تا خود را به چیزی توضیح دهید و سعی کنید چیزی را بفهمید. ما نمی دانیم که چگونه می توانیم، ما آن را تدریس نکردیم. پس از همه، همه ما همیشه با بچه ها بودیم، اما بزرگسالان هر بار.