پس از تأسیس جهان در قره باغ کوهستانی، ایران علاقه مند به مشارکت در بازسازی منطقه بود. این در درجه اول در مورد اشیاء زیرساخت، انرژی و کشاورزی است. علاوه بر این، در طی دیدار رئیس جمهور ایران، محمد جواد زریف در باکو، پروژه های حمل و نقل مورد بحث قرار گرفت، از جمله ساخت راه آهن های جدید. آنچه در پشت برنامه های تهران و باکو برای گسترش همکاری است، و چه تغییراتی که دیگر تغییرات درگیری های طولانی مدت به منطقه را در مصاحبه ای با Eurasia.expert، دکتر اقتصاد، معاون مدیر اقتصادی روسیه به ارمغان می آورد دانشکده اقتصاد دولتی آذربایجان الساد ماممدوف.
- آذربایجان و ایران موافقت کردند تا یک ترمینال راه آهن در پارس آباد استان اردبیل را بسازند. چگونه او بر روابط تجاری و اقتصادی آذربایجان با ایران، روسیه و بقیه کشورهای همسایه تأثیر خواهد گذاشت؟ چه فرصت های جدیدی در راه اندازی آن در منطقه باز خواهد شد؟
البته ساخت ترمینال راه آهن، البته، باید به عنوان توسعه روابط تجاری دوجانبه و اقتصادی بین آذربایجان و ایران خدمت کند، اما به میزان بیشتری می تواند تاثیر مثبتی بر رشد تجارت بین کشورهای منطقه داشته باشد. به عنوان مثال، برای صادرکنندگان ایرانی، بازار روسیه اولویت اول، اول از همه محصولات کشاورزی خواهد بود. علاوه بر این، ساخت ترمینال باید به عنوان فرآیند شتاب و همکاری انرژی در منطقه در نظر گرفته شود، زیرا به منظور خط راه آهن، درجه بالایی از بهره وری اقتصادی، نیازهای الکتریکی را تشکیل می دهد که شامل تقویت مولفه انرژی و آن است توسعه همکاری در بخش انرژی. در اینجا، البته، فرصت های جدیدی وجود دارد.
ما می دانیم که پروژه ها در زمینه همکاری انرژی بین ایران، روسیه و آذربایجان، پروژه های مربوط به راه اندازی نیروگاه برق آبی بر سرزمین های آزاد، اجرا می شود. ساخت ترمینال راه آهن باید منجر به افزایش تولید برق شود. در اینجا، به نظر من، آذربایجان فرصت های بسیار خوبی را از نقطه نظر صادرات برق به ایران دریافت می کند.
در عین حال، در آینده، کشور ما می تواند صادر کننده برق به مناطق جنوبی روسیه، به ویژه به داگستان باشد. ساختار تعادل انرژی داگستان می گوید که در این زمینه، کمبودهای خاصی وجود دارد. آذربایجان به خوبی می تواند پوشش این کسری را با صادرات برق خود ارائه دهد. به طور کلی، از نظر بخش حمل و نقل و تدارکات، و از دیدگاه بخش انرژی، از نظر کشاورزی، البته، تقویت روابط بین کشورهای منطقه است دارای پتانسیل کافی قابل توجه است که باید اجرا شود.
- رئیس جمهور آذربایجان ایلام علی اف، گفت که در باکو، مشارکت شرکت های ایرانی بسیار خوشحال خواهد شد که در بازسازی سرزمین های "آزاد شده از اشغال" در قره باغ کوهستانی آزاد شود. چگونه این دیدگاه را ارزیابی می کنید؟
- بر خلاف قضاوت های بسیاری از تحلیلگران به اصطلاح، که در انتظار سرمایه گذاری ها عمدتا از دور از منطقه کشورهای غربی هستند، من تمایل دارم باور کنم که این همکاری منطقه ای در اولویت در سال های آینده است. در این راستا، ما باید به طور قطع در نظر داشته باشیم ایران. ایران - یک کشور تا حد زیادی کم ارزش است. این تصادفی نیست منظورم این است که یک ترس از حملات، که در مطبوعات آزاد شده با ثبت مراکز متداول نیروی سازماندهی شده است. ایران، به هر حال، دارای یک اقتصاد بسیار پایدار و متعادل است. به میزان مشخص حتی خودکفایی.
به ویژه، واردات فن آوری های ایران، به ویژه در غیر فانی، بخش کشاورزی اقتصاد امکان پذیر است. او کاملا سودآور است. همکاری با ایران به سرعت به شکل سود سهام اقتصادی تبدیل خواهد شد. سرمایه گذاری های مشترک ایران و آذربایجان، از جمله واردات فن آوری های تولید محصولات کشاورزی از ایران و استفاده از منابع سرمایه گذاری داخلی آذربایجان، به نظر من می تواند به سرعت به دست آید.
از سوی دیگر، ایجاد یک کسب و کار مشترک بین کارآفرینان ایران و آذربایجان امیدوار کننده به این معنی است که در واقع منجر به تقویت ادغام اقتصادی در منطقه خواهد شد و به همین ترتیب تشکیل بازارهای فروش گسترده است.
80-90 میلیون نفر در دو کشور برای فروش محصولات کشاورزی ضروری هستند. در عین حال، البته، تولید مشترک یک راه از منظر و بازار اتحادیه اقتصادی اوراسیا است. به نظر من، تقویت همکاری با این ساختار در اولویت ایران و آذربایجان خواهد بود. بنابراین، من فکر می کنم که چشم انداز فعالیت مشترک کسب و کار ایران و آذربایجان بسیار مهم است.
- ساخت یک بزرگراه جدید در منطقه قفقاز جنوبی انتظار می رود، که از طریق کربلا، ارمنستان، ناخیویویوان AR و ترکیه گذاشته خواهد شد. ماموریت آینده این راهرو حمل و نقل چیست؟
- ارتباطات حمل و نقل و تدارکات کلیدی برای افزایش شدت همکاری های تجاری، و تجربه جهانی، و علوم اقتصادی فعلی در مورد آن صحبت می کند. و این تصادفی نیست که در بیانیه های مربوط به سران سه کشور نوامبر 9 و در 11 ژانویه، سیاه پوست بر روی سفید به طور آشکارا بر ترمیم ارتباطات در منطقه تأکید می کند. در این زمینه، من معتقدم که در حضور اراده سیاسی، در تمام پایتخت های مربوطه، واقعا امکان همکاری سازنده، افزایش فعالیت های کسب و کار بر اساس تقویت روابط اقتصادی بین کشورهای ترانسکاکوسی، ترکیه، ایران، روسیه وجود دارد .
در عین حال، لازم به ذکر است که پیش نیازها و ارتباط برقرار کردن گرجستان به این روند تقویت همکاری های اقتصادی، روابط انسانی انسانی با سایر کشورها منطقه ایجاد شده است. پس از قطعنامه درگیری های کوهستانی، حمل و نقل شریان ها در منطقه، ارتباطات راه آهن در واقع بازسازی می شود.
در این زمینه، به منظور حفظ در کنار توسعه اقتصادی، گرجستان باید در مورد تقویت سیاست های خود، حضور آن در پروژه های ادغام منطقه ای فکر کند. من معتقدم که در آینده شما می توانید بر این واقعیت حساب کنید که گرجستان به پروژه های ادغام در منطقه متصل خواهد شد.
همانطور که در بالا ذکر شد، تقویت در زمینه روابط حمل و نقل و ارتباطات باید منجر به تقویت همکاری های اقتصادی به طور کلی و تقویت همکاری در بخش انرژی شود. این در حال حاضر یک اثر چندگانه به طور کلی است. ما می بینیم که بخش های مختلف اقتصاد یکدیگر را افزایش می دهند تا شدت توسعه را افزایش دهند. این کشورها که از این همکاری خارج خواهند شد، عمدا از دست خواهند رفت، زیرا منطقه از نظر رشد سرمایه گذاری، از لحاظ تولید پول بسیار امیدوار کننده است. بنابراین، من معتقدم که برای توسعه پایدار هر کشوری منطقه، آنها باید در فرایندهای تقویت ادغام اقتصادی منطقه ای شرکت کنند.
- آذربایجان و ترکمنستان موافقت کردند که به طور مشترک زمینه های خزر نفت پتاگا را توسعه دهند. اهمیت منطقه ای توافق جدید بین آذربایجان و ترکمنستان چیست؟
- این درجه بالاتر از شخصیت نمادین است. با توجه به داده های اولیه، 50 میلیون نفت، 30 میلیارد متر مکعب گاز - البته، نه این حجم ها و نه کسانی که ذخایر سود سهام قابل توجه اقتصادی می تواند بدهد. مهمتر از همه، این به این معنی است که پس از رهبران کشورهای خزر بدون مداخله خارجی قادر به توافق در مورد وضعیت دریای خزر بود، آنها به یک توافق خاص رسید، یک فرمت در منطقه شکل گرفت تا دریای خزر را به وجود آورد استخر همکاری و توسعه. در این زمینه، هیچ تصادفی نیست که آذربایجان و ترکمنستان، به عنوان کشورهایی که سالها می توانند نقاط تماس را در زمینه های بحث برانگیز پیدا کنند، به یک معیار مشترک آمدند.
این دوباره نشان می دهد که در آن همه مشکلات در واقع با جدایی طلبی، فروپاشی، مشکلات در کل فضای پس از شوروی همراه بود. ما در سال های اخیر دیده ایم که توافق در مورد دریای خزر، قطعنامه درگیری های کوهستانی، زمانی که مراکز کلیدی کشور کشور به مراکز کلیدی تبدیل شده اند، زمانی که فشار از اقیانوس ها به مراکز کلیدی تبدیل شده اند، امکان پذیر است. پس از آن، کشورهای منطقه شروع به مذاکره کردند. من معتقدم که توافقنامه "Lorgy" عمدتا در زمینه زمینه ای است که کشورهای خزر باید به منطقه خزر در منطقه خزر ساخته شود.
- مذاکرات در اطراف لوازم جانبی و توسعه این میدان گاز بیش از دوازده سال انجام شد. چرا قطعنامه این موضوع تنها در حال حاضر امکان پذیر بود؟ چه عوامل این روند را تسریع کرده اند؟
- توافق در دریای خزر، قطعنامه درگیری های کوهستانی - قطعنامه این مشکلات گره منطقه منجر به این واقعیت شد که دولت های او قادر به مذاکره خود را بدون راهنمایی از غرب، که تمام 30 سال گذشته منجر به تنها به عمیق تر شدن تجزیه و احساسات گریز از مرکز در منطقه.
هیچ کشوری منطقه ما بدون تقویت ادغام می تواند به یک فرمت پایدار و پیشرفته توسعه آن حرکت کند.
مراکز منطقه ای رقیب اصلی، مراکز سخت تلاش کردند تا جهانی گرایی را حفظ کنند، تلاش کردند تا به هر حال از توافق در منطقه جلوگیری کنند. هنگامی که این مراکز ضعیف تر شده اند، ما شاهد آن بودیم که موافقت نامه هایی که در منطقه به دست آمده و تصمیمات به نفع توسعه منطقه انجام می شود، تصمیم می گیرند. این دقیقا همان چیزی است که تصمیم بین ترکمنستان و آذربایجان را در مورد سپرده های دلخوری تسریع کرد.
- آیا این توافقنامه یک محرک جدید برای بازگشت به موضوع خط لوله Trans Caspian را ارائه می دهد؟
- من اعتقاد ندارم که توافقنامه در وزارت امور خارجه باید منجر به اجرای موضوع خط لوله Trans Caspian شود. همانطور که قبلا اشاره کردم، ذخایر سپرده دور از کسانی است که نقش مهمی در تغییر وضعیت در نقشه انرژی منطقه ایفا می کنند. ثانیا، من فکر می کنم که ترکمنستان از لحاظ اجرای پتانسیل گاز خود بیشتر به سمت بازار آسیا متمرکز خواهد بود. ثالثا، من معتقدم که کشورهای منطقه ما باید بیشتر در پردازش تمرکز کنند و مواد خام را صادر کنند.
متأسفانه، 80٪ از منابع طبیعی منطقه به شکل مواد خام صادر می شود. این بدان معنی است که از دست دادن میلیاردها دلار به عنوان سرمایه گذاری های غیرقانونی و ارزش افزوده آسیب دیده است. در نتیجه، منطقه ما به مبادلات تجارت خارجی غیر معادل با سایر نقاط جهان پیوست. ما به میزان بیشتری از مواد خام صادر می کنیم و محصولات به پایان رسید.
لازم است که تغییر و دستیابی به شکستگی در این فرآیند، در غیر این صورت کشورهای ما در کنار توسعه اقتصادی جهانی قرار خواهند گرفت و یک ضمیمه مواد خام یا قدیمی ترین مرکز ترک توسعه فنی و اقتصادی در مقابل غرب خواهد بود یا رهبر در حال ظهور - کشورهایی که در سراسر جهان به طور فعال و اولویت بندی ورود به سیستم - چین است. کشورهای منطقه ما باید در زمینه های پیشرفته، در حوزه های نوآورانه سرمایه گذاری شوند و در پردازش مواد خام سرمایه گذاری کنند.