آیا امکان راز گسترش گسترش جهان وجود دارد؟

کمی بیش از صد سال پیش هیچ کس در سیاره ما نمی دانست که جهان گسترش یافته است. اما علیرغم تمام بدبختی ها و بدبختی هایی که قرن بیستم بشریت را به ارمغان آورد، این قرن با پیشرفت علمی و فنی مشخص می شود. برای یک دوره فوق العاده کوتاه مدت، ما در مورد جهان و جهان بیش از هر زمان دیگری آموختیم. ایده ای که جهان ما طی 13.8 میلیارد سال گذشته گسترش می یابد، برای اولین بار، ژرژ لمتر فیزیکدان بلژیک را در سال 1927 ارائه داد. دو سال بعد، ستاره شناس آمریکایی ادوینا هابل موفق به تایید این فرضیه شد. او دریافت که هر کهکشان از ما حذف شده است و آنچه که بیشتر آن است، سریعتر اتفاق می افتد. امروزه راه های بسیاری وجود دارد که دانشمندان می توانند درک کنند که چگونه جهان ما به سرعت افزایش می یابد. در اینجا فقط اعداد هستند که محققان در فرآیند اندازه گیری به دست می آیند، هر بار که آنها به دست آمده متفاوت هستند. اما چرا؟

از زمان تولد ما، جهان ما با سرعت بیشتری افزایش می یابد.

بزرگترین رمز و راز جهان

همانطور که امروز می دانیم، رابطه نزدیک بین فاصله تا کهکشان وجود دارد و به سرعت آن حذف می شود. بنابراین، بگذارید بگوییم که کهکشان در فاصله 1 مگاپارسیک از سیاره ما (یک مگاپساک تقریبا 3.3 میلیون سال نوری) با سرعت 70 کیلومتر در ثانیه حذف می شود. و کهکشان که تا حدودی بیشتر است، در فاصله دو مگاپساک، حرکت دو برابر سریع (140 کیلومتر بر ثانیه).

جالب توجه است، امروز، دو روش اصلی برای تعیین سن جهان یا در یک مرتکب علمی و دائمی وجود دارد. تفاوت بین این دو گروه این است که یک مجموعه از روش ها، اشیاء نسبتا نزدیک در جهان را در نظر می گیرد و دیگری بسیار از راه دور است. با این حال، مهم نیست که چگونه دانشمندان از راه استفاده نمی کردند، نتایج هر بار متفاوت است. آن را بیرون می آید، یا ما چیزی اشتباه انجام می دهیم، یا جایی که در جهان وجود دارد، چیزی کاملا ناشناخته است.

بر اساس این واقعیت است که کهکشان های دور از زمین سریعتر از زمین متمایز هستند، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که هنگامی که تمام کهکشان ها در یک نقطه قرار داشتند - در زمان این رویداد همزمان با انفجار بزرگ بود.

در یک مطالعه اخیرا در سرور Preprint Airxiv.org منتشر شده، ستاره شناسان، مطالعه کهکشان های نزدیک، از یک روش هوشمند برای اندازه گیری گسترش جهان به نام نوسانات روشنایی سطح (نوسانات روشنایی سطح) استفاده شده است. این یک نام عجیب و غریب است، اما این شامل ایده ای است که در واقع شهودی است.

آیا می خواهید همیشه از آخرین اخبار از دنیای علم و فن آوری بالا مطلع شوید؟ مشترک شدن در کانال خبری ما در تلگراف نه چیزی که جالب نیست!

تصور کنید که شما در لبه جنگل ایستاده اید، درست در مقابل درخت. از آنجا که شما بسیار نزدیک هستید، فقط یک درخت را در زمینه دید خود مشاهده می کنید. اما ارزش آن را به عقب برگرداند، زیرا درختان بیشتری قبل از چشمان شما بوجود می آیند. و دورتر شما را ترک خواهد کرد، درختان بیشتری را خواهید دید. تقریبا همین اتفاق با کهکشان ها اتفاق می افتد که دانشمندان با کمک تلسکوپ ها مشاهده می شوند، تنها بسیار دشوار است.

چگونه می توان سرعت گسترش جهان را پیدا کرد؟

برای به دست آوردن آمار خوب، ستاره شناسان تماشای کهکشان ها، نزدیک به زمین، حدود 300 میلیون سال نوری و نزدیک تر هستند. با این حال، تماشای کهکشان ها، لازم است که گرد و غبار، کهکشان های پس زمینه و خوشه های ستاره ای را در نظر بگیرید، که می تواند بر روی تصاویر به دست آمده با استفاده از یک تلسکوپ دیده شود.

جالب است: چگونه ناسا انرژی تاریک را نگاه می کند؟

جهان شیترا. از دهه 1990، ستاره شناسان دیدند که ستاره های انفجاری بسیار دور همیشه در آن قرار گرفته اند، که اندازه گیری های ساده را نشان می دهد. این به این ایده منجر شد که جهان در حال حاضر سریعتر از قبل گسترش یافته است، که به نوبه خود منجر به کشف انرژی تاریک شد - نیروی مرموز، تسریع گسترش جهانی.

تا به امروز، زمان انفجار بزرگ که جهان را پرورش داده است، دانشمندان با استفاده از شبیه سازی کامپیوتری ارزیابی می شوند.

به عنوان نویسندگان کار علمی نوشتن، زمانی که ما به اشیاء بسیار دور نگاه می کنیم، ما آنها را می بینیم که آنها در گذشته بودند زمانی که جهان جوان تر بود. اگر سرعت گسترش جهان پس از آن متفاوت بود (بگو، 12-13، 8 میلیارد سال پیش) از حال حاضر (کمتر از یک میلیارد سال پیش)، ما می توانیم دو مقدار مختلف برای هابل ثابت دریافت کنیم. یا شاید بخش های مختلف جهان در سرعت های مختلف گسترش یابد؟

همچنین بخوانید: دانشمندان در مورد سن و گسترش جهان چه می دانند؟

اما اگر نرخ توسعه تغییر کرده باشد، به این معنی است که سن جهان ما به هیچ وجه نیست که ما فکر می کنیم (دانشمندان از نرخ توسعه جهان برای تعیین سن آن استفاده می کنند). این، به نوبه خود، به این معنی است که جهان دارای اندازه های مختلفی است که به این معنی است که زمان مورد نیاز برای چیزی اتفاق افتاده نیز متفاوت خواهد بود.

در هر صورت، هابل ثابت موضوع اختلافات داغ در جامعه نجومی است. از آنجاییکه مطالعه جدید حتی سوالات بیشتری را مطرح کرد، مبارزه با عدم اطمینان طولانی خواهد بود. روزی، البته، درک ما از فضا تغییر خواهد کرد. اما زمانی که این اتفاق می افتد، کیهان شناسان باید به دنبال چیز دیگری باشند، چه می تواند استدلال کند. آنچه آنها قطعا انجام خواهند داد.