توافق در مورد کاهش بیشتر و محدودیت های ستیزه جویان استراتژیک، که به نام آغاز -2 شناخته می شود، توسط رؤسای فدراسیون روسیه و ایالات متحده در مسکو در تاریخ 3 ژانویه 1993 امضا شد. موقعیت اصلی آن تعهد روسیه و یونایتد بود ایالات برای کاهش تعداد کلاهک ها در حامل های استراتژیک به 3-3، 5 هزار واحد. یکی دیگر از نکات مهم قرارداد، نیاز به از بین بردن تمام موشک های بالستیک پایه پایه زمین، مجهز به بیش از یک بلوک رزمی و تمام موشک های سنگین بود. شروع تاسیسات موشک با جداسازی سر از راهنمایی های فردی باید به صورت انحلال یا تبدیل به پرتاب موشک های مونو بلوک شود. تمام پرتاب های موشک های سنگین، و همچنین موشک خود، نابود شدند. Exception برای 90 پرتاب ساخته شده است که می تواند به صورت موشک های مونو بلوک تبدیل شود، با توجه به روش ad hoc. تاریخ تکمیل نهایی کاهش در تاریخ 1 ژانویه 2003 تأسیس شد.
از آنجایی که در توسعه معاهده، فرض بر این بود که بخش قابل توجهی از تبدیل کلاهک می تواند با حذف واحدهای رزمی از سیستم های مستقر شده، در توافقنامه Star-2، تقریبا تمام محدودیت ها بر کاهش تعداد آن انجام شود کلاهک های ذکر شده فراتر از موشک های بالستیک حذف شدند. به طور همزمان با کاهش محدودیت ها بر تعداد کلاهک های تخلیه شده، قرارداد شروع 2، الزام را کاهش داد که هنگام تخلیه یک موشک بیش از دو فوم، توسط پلت فرم رقت نابود شد.
تفاوت معنی داری در پیمان جدید شروع-1 1991 گذار به محاسبه مجدد تعداد موشک های بالدار بمب افکن ها در حداکثر تجهیزات خود بود. علاوه بر این، توافقنامه START-2 تا 100 بمب گذار را حل کرده است که مجهز به موشک های تهویه مطبوع، برای انجام وظایف غیر هسته ای نیستند، و امکان بازسازی معکوس آنها را ترک می کند.
در 26 سپتامبر 1997، در نیویورک، وزیر امور خارجه فدراسیون روسیه و وزیر امور خارجه ایالات متحده پروتکل موافقتنامه 2 را امضا کردند. او به تعویق انداختن قرارداد از 31 دسامبر 2001 تأمین کرد. تا 31 دسامبر 2007، آن را با این واقعیت همراه بود که اجرای مرحله اول اجرای قرارداد مطابق با اولین مقاله آن بود در عرض هفت سال از لحظه ورود به پیمان آغازین، تکمیل شد، 31 دسامبر 2001 این به این معنی بود که در مورد تصویب توافقنامه شروع 2، به عنوان مثال، در سال های 1997-1998، زمان اجرای آن خواهد بود توسط 3-4 gg کاهش می یابد.
طرف روسیه قرارداد را در بسته با پروتکل در تاریخ 14 آوریل 2000 تصویب کرده است. با شرایط حفاظت از قرارداد موافقتنامه طرفدار سال 1972، این معاهده را در ژانویه سال 1996 تصویب کرد، اما آن را انجام نمی داد خارج از یک بسته با پروتکل 26 سپتامبر 1997 و به ترتیب، در نظر گرفته نشده است. با این حال، خروج ایالات متحده از توافق در طرف طرفدار در سال 2002، طرف روسیه اعلام کرد که تعهدات خود را تحت موافقتنامه 2 راه اندازی کرده است.
منبع: https://ria.ru.