دانشمندان بلژیک مطالعه ای را انجام دادند که طی آن جزئیات فرایند حفظ اطلاعات در سطح ناخودآگاه مورد بررسی قرار گرفت. معلوم شد که در چنین شرایطی، سیستم بازپرداخت داخلی به حفظ اطلاعات کمک می کند.
آزمایش او، دانشمندان، نماینده دانشگاه کاتولیک Löwensky (بلژیک)، که با دخالت اولویت ها انجام می شود - موجوداتی که بستگان آن اجداد یک فرد مدرن بودند. در فرآیند تحقیق، میمون ها در هر کار دشواری بارگذاری می شوند، در حالی که در طول آزمون، آنها تصویری از شکل تاریکی یا چهره فرد را نشان دادند. شایان ذکر است که این کار در اصل انتخاب شده است به طوری که با شناخت افراد و ارقام، که برخی از "حواس پرتی" حیوانات را پیش بینی نکرده بود، ارتباط برقرار کرد. در حالی که کار انجام شد، محققان منطقه شکمی تایر را در اولویت ها تحریک کردند. این گروه مغز بدن اصلی تامین کننده اصلی دوپامین است و در آن است که کل زنجیرهای عصبی که از هورمون ذکر شده برای حمل سیگنال استفاده می کنند، استفاده می شود. به عنوان یک نتیجه، معلوم شد که با تظاهرات همزمان تصاویر و تحریک منطقه شکمی تایر، حفظ خوبی از میمون های تصاویر صورت گرفت. اما بدون تحریک، چنین جزئیات در "تصاویر ناخودآگاه" از میمون ها را ترک کرد.
علاوه بر این، کارشناسان مغز اولویت ها را برای شناسایی مناطق بیشتر یا کمتر فعال اسکن کردند و معلوم شد که تحریک ناحیه شکمی تایر، بهبود ملموس در مراکز بصری و مراکز حافظه را بهبود می بخشد. همانطور که دانشمندان بر این باورند، شبکه های سیگنال های دوپامین سیستم تقویت کننده، پردازش محرک و حفظ تصاویر بصری بود. بنابراین، تصویر "ضبط شد" در حافظه حتی بدون درخواست برای این تلاش آگاهانه.
به گفته محققان، صداها را می توان به همان شیوه مورد توجه قرار داد، اما اصلی ترین چیز این است که در یک سناریوی مشابه نه تنها بدن میمون، بلکه یک فرد است. علاوه بر این، حتی افکار خود که انگیزه های داخلی هستند، قادر به حل و فصل در مغز انسان هستند. با این حال، دانشمندان چنین فرضیه ای را برای کار به مطالعات زیر ترک کردند. مواد کار علمی در مجله نورون منتشر شد.