مقامات قبلا چندین پیشنهاد را به عنوان یک برنامه وام مسکن ترجیحی در سال های آینده توسعه داده اند. وام ها به این ترتیب تنها به "ذینفعان" ارائه می دهند: خانواده های بزرگ، متخصصان پزشکی و علوم پزشکی، افراد کم درآمد. کارشناسان معتقدند که بقیه باید وام مسکن را با نرخ بالاتر از 6.5٪ انجام دهند، مقامات معتقدند که مقامات سعی دارند هزینه های بودجه خود را برای خودروهای ایالات متحده کاهش دهند.
"با افزایش تقاضا برای راه حل های نوآورانه به مشکلات موضعی، ارزش پرسنل علمی افزایش می یابد، به عنوان مثال. در عین حال، تمایل "نشت مغزی" از روسیه ادامه می یابد. وام مسکن ترجیحی یک راه برای حمایت از محققان "وابسته به روان شناختی" به کشور است. نوآوری تا حد زیادی بر تعداد کل معاملات وام مسکن تاثیر نمی گذارد. اما اگر وام مسکن یارانه ای به تمام دسته های ترجیحی توزیع شود، ما یک رشد انفجاری دیگر در هزینه مسکن داریم، "نظرات میشل Chernov، یکی از بنیانگذاران و مدیریت شریک خدمات برای refinancing وام مسکن refinance .online.
بنابراین، "ماهیت شرط ترجیحی، حمایت از دسته های خاصی از مشتریان است، بنابراین مزایای مشابهی برای انتشار در همه شهروندان غیر منطقی است و ماهیت کمک های آدرس را منعکس نمی کند. تاتیانا Khobothova، یک مدیر ارضی برای کار با شرکای شعبه شمال غربی شعبه شمال غربی شعبه شمال غربی بانک "افتتاح" می گوید پشتیبانی باید یک مشکل خاص و هدفمند، حل مسئله های خاص از شهروندان یا یک صنعت خاص باشد. "
"دولت و بانک مرکزی دارای یک منطق عجیب و غریب هستند - آنها بدهی ها را به شکل کمک توزیع می کنند. در ارائه خود، اگر گروه هایی که کمتر (دانشمندان، خانواده های بزرگ) کسب کنند، وام های بیشتری را به دست می آورند - پس این "حمایت هدفمند" جمعیت است. در واقع، در کشورهای مختلف یک سبک متفاوت است. در بلاروس، رئیس جمهور لوکاشنکو، وام های ترجیحی را مستقیما به شورش می دهد، این نیز راهی برای حل مشکل است. و بانک مرکزی هیچ وظیفه ای برای افزایش تعداد معاملات وام مسکن ندارد. هدف آن اطمینان از ثبات سیستم مالی است. و بانک ها، در مقایسه با بسیاری از صنایع، به خوبی کسب درآمد. وظایف دولتی برای نرخ های یارانه ای بخش مصرف کننده بودجه است. و - بله، خطرات است. اما نسبتا کوچک و برای سال های بسیاری. اما این خطرات با درآمد مالیاتی اضافی (از سازندگان، از همان بانک ها) همپوشانی دارد. علاوه بر این، مقامات عادت ندارند و نمی دانند که چشم انداز و خطرات طولانی مدت چیست. آنها یک افق برنامه ریزی دارند - یک یا دو سال حداکثر، "نظر کارشناس بازار دیمیتری سینکین.
