زندگی Placido Domingo یک رکورد جامد است. برای دادن تا 80 سال، صدای، شهرت را نگه دارید و در حرفه اقامت نگه دارید - چند نفر می توانند به آن افتخار کنند. صاحب شگفت انگیز Charizma و رکورد رکورد، که برای 45 دقیقه تخم مرغ در تئاتر بلشوی در سال 1974 برگزار شد - یک استثنا شناخته شده به قوانین. زمان ما، او با کار استراوینسکی مقایسه می شود و منتظر است تا به مسکو برود، جایی که در ماه فوریه "Bogoe" را بزرگ خواهد کرد. در ماه مارس، او Covid-19 را متحمل شد، اما او را دوست داشت خود را در قرنطینه از دست نداد، او در حال استراحت و مشغول در کسب و کار مورد علاقه خود بود - موسیقی. در مادرید بومی خود، به طوری که هنرمند داغ را دوست داشته باشید، که برای او به اندازه کافی نبود. او رد کرد، زیرا زندگی او بدون بقایای متعلق به هنر است! "من نمی توانم بدون موسیقی زندگی کنم، مانند بدون هوا!" - Domingo می گوید و حتی در تعطیلات تمرین می کند، هرچند او تلاش می کند تا خود را یادآوری کند که "امروز راه او نیست."
در ماه اوت، یک تنور بزرگ، که از سال 2012 ترجیح می دهد تا یک رپرتوری باریتون را انجام دهد، متهم به آزار و اذیت، با اپیزود هایی که تا دهه های پیش اتفاق افتاده بود، عمل می کرد. او از کسانی که می توانست به رفتار خود آسیب برساند، به کسانی که می توانست رفتار خود را آسیب برساند، از دست داده و به طور عمومی عذرخواهی نکرد، به علاوه ابتکار عمل خود، پست رئیس اپرا لس آنجلس را ترک کرد. زندگی او مجموعه ای از سوابق، پیروزی های بزرگ و اثبات قدرت فوق العاده ای است، و نه تنها قدرت صدای که فرد قادر به آن است! 150 پیشرو آریاس (بیش از هر تنور)، چهار هزار سخنرانی، 31 نفر در مورد گرمی و نه پیروزی، طولانی ترین تخمک ها - 80 دقیقه تشویق و 200 سال پس از اتللو در اپرای دولت وین 30 سال پیش. این او بود که فصل 21 بار در اپرا Metropolitan نیویورک افتتاح شد، Recorde Enrico Caruso را شکست می دهد.
"من نمی دانم زمانی که صحنه اپرا را ترک می کنید. البته این یک چیز بسیار دشوار است. کنسرت بسیار ساده تر است. "
بر خلاف Luciano Pavarotti، که ترجیح داد یک مجتمع منحصر به فرد ایتالیایی، در "نمونه کارها" Jubilee از ترکیب Verdi، Donizetti، Bellini و Pucchini، احزاب در فرانسه، آلمانی، آمریکایی و روسیه اپرا کار می کند. او تقریبا تمام قهرمانان Wagone Tenor را بلدر می کند، نه محدود به "بازدید". در عین حال، او در اوایل دهه 90 به عنوان یک ستاره بزرگ در چشم عموم مردم تبدیل شد، به لطف پروژه "سه تن"، که برای 13 سال وجود داشت. همراه با Pavarotti و Carreras، آنها استادیوم را جمع آوری کردند و اپرا را "در مردم" آوردند - هنر برای انتخاب شده متعلق به مردم بود. او می گوید که او هرگز از آزمایشات نترسد: او در خلقت و صدایی از سری "سیمپسون" شرکت کرد، یک مفسر فوتبال در مسابقه "رئال مادرید" بود. شاید اگر در 80 سال زندگی و شروع نمی شود، آن را با موفقیت ادامه می دهد، همچنان ادامه می دهد که او معتقد است که تنور بزرگ مدرنیته، که همچنان به خودکفایی خدمت می کند، به اپرا خدمت می کند و ستاره ها را روشن می کند - به استعدادها کمک می کند تا جای خود را در صحنه پیدا کنند. برای این منظور، در سال 1993، Placido Domingo مسابقه "عملی" را سازماندهی کرد.
