همانطور که بلشویک ها تحت خنده ایلیچ امید مردم به آزادی را دفن کردند

تحت خنده ایلیچ. چگونه بلشویک امید مردم را به آزادی دفن کرد

در 18 ژانویه سال 1918، بلشویک ها تحت سپیده دم اسلحه و اسلحه توسط مجمع مؤسسان - مشروع، نماینده ملی انتخاب شده کشور، در نتیجه آغاز جنگ داخلی خونین و شدیدترین ضد مردم، اورکلاک شدند دیکتاتوری

پس از سقوط استبداد، مردم روسیه فرصتی واقعی برای تعیین دستگاه دولتی آینده داشتند. بهترین افراد کشور باید در پایتخت به مجلس مؤسسان جمع شوند و اراده مردم را بیان کنند. بلشویک ها از همان ابتدا این ایده را مورد تردید قرار دادند. لنین به طور متناوب، برگزاری مجمع مؤسسات "جید لیبرال" نامیده می شود، اما این ایده در جامعه بسیار محبوب بود و حتی در روز 17 نوامبر یک کودتای نظامی را مرتکب شد، بلشویک ها نمی توانستند به سادگی اخراج شوند. لنین مجبور شد دموکراسی را بازی کند.

انتخابات، به عنوان برنامه ریزی شده، در اوایل 17 نوامبر برگزار شد. نتایج آنها بلشویک ها به سرقت رفته بود: تعداد قریب به اتفاق آراء، حزب انقلابیون سوسیالیست (سوسیالیست ها) را به ثمر رساند. تعداد قابل توجهی از آرا (به ویژه در سنت پترزبورگ و مسکو) حزب دموکراتیک قانون اساسی (کادتت) را دریافت کرد. سپس بلشویک ها به خشونت متوسل می شوند، آنها به سادگی خود را در کنگره در 28 نوامبر 1917 در نمایندگان قانونی منتخب پتروگراد مجلس نمایندگان تشکیل دادند. در همان روز، رهبران این حزب Shingarev و Kokoskkin دستگیر شده اند، در همان روز، مسئله لنین را رد می کند.

بلشویک ها تاریخ تشکیل مجمع مؤسسات تشکیل دهنده را در 18 ژانویه انتقال می دهند و قوانین خود را برای رفتار خود تعیین می کنند. آنها ساختمان کاخ تاروس را احاطه کرده اند، جایی که جلسه برگزار شد، سربازان، و در کاخ، ملوانان مسلح به رهبری آنارشیست بلشویک Zheleznyakov حق در اطراف سالن. نمایندگان جلسه راه خود را به سالن راه خود را از طریق سه سرباز و ملوانان کوردون که نفرت خود را نسبت به "Contor" پنهان نکرده اند. حق باز کردن یک جلسه به یکی از انقلابیون های محترم قدیم از حزب اكوم ارائه شده است. اما او مجاز به گفتن نیست و کلمات و تحت قلاب بلشویک ها از Rostrum رانده می شود. این جلسه رئیس Bolshevik Vzika Yakov Sverdlov باز می شود. او پیشنهاد کرد که جمع آوری شود تا اعلامیه بلشویک حقوق کارگر و افراد مورد سوء استفاده را بپذیرد، که اساسا روسیه توسط جمهوری شوراها، سربازان و نمایندگان دهقانان اعلام کرد، دیکتاتوری پرولتاریا را تصویب کرد. پس از آنکه نمایندگان حاضر به بررسی این اعلامیه نبودند - اولتیماتوم (237 رأی علیه 146)، بلشویک ها نشان می دهد که کاخ تاروس را ترک کرده اند و نمایندگان مجلس مؤسسات را با دشمنان مردم و ضد انقلاب اعلام می کنند.

لنین با مهربانی موافقت کرد که بلافاصله این جلسه را تسریع نکنند، بلکه به من اجازه می دهد کمی بیشتر پرداخت کنم تا آنها را از کاخ آزاد کنم، اما روز بعد آن زمان نیست. در اصل، رهبر پرولتاریا، مانند این بود که سربازان و ملوانان با "بورژوازی و دشمنان مردم"، آنها تعجب یا کشتن، آن را کمی علاقه مند به ایلیچ بود.

این مجموعه به مدت نیمه شب به تاخیر افتاد. در نهایت، رئیس بلشویک کاروال آنارشیست Maoros Zheleznyakov در ساعت 5 صبح در صبح خواستار رئیس هیئت مدیره در جلسه Esra Chernov برای پاک کردن اتاق جلسه با کلمات "کاروال خسته". روز بعد، درهای کاخ تاروس قفل شد و نمایندگان جاده امنیت را مسدود کردند، با اسلحه های ماشین و دو اسلحه سبک مسلح شدند.

در 19 ژانویه، فرمان در انحلال مجلس مؤسسات منتشر شده است، که می گوید: "جشن های بانکداران، سرمایه داران و مالکان، متحدان Kaledin، Dutov، کانال های دلار آمریکا، قاتلان به دلیل زاویه، استرهای راست بالا مورد نیاز است. نشست کل مقامات و صاحبان آن - دشمنان مردم.

به عبارت، مانند پیوستن به خواسته های مردم: زمین، صلح و کنترل، در واقع تلاش برای نادیده گرفتن حلقه در گردن قدرت سوسیالیستی و انقلاب.

اما کارگران، دهقانان و سربازان به نام انقلاب سوسیالیستی و جمهوری شوروی سوسیالیستی، به طعمه کلمات دروغین از بدترین دشمنان سوسیالیسم نمی رسند، آنها تمام قاتلان صریح و پنهانی خود را نشان خواهند داد. "در واقع، آن را تماس فرانک از تخریب همه اختلافات با دولت شوروی بود.

در سنت پترزبورگ و مسکو این روزها هزاران تظاهرات صلح آمیز در حمایت از مجمع مؤسسان است که بلشویک ها قدرت سلاح را تسریع می کنند. این است که چگونه تیراندازی تظاهرات "دشمنان مردم"، ماکسیم گورکی، نویسنده پرولتری را در روزنامه "زندگی جدید" توصیف می کند:

"در 5 ژانویه (اما سبک جدید 18) سال 1918، دموکراسی های غیر مسلح پترزبورگ - کارگران که خدمت می کنند - به صورت مسالمت آمیز به افتخار مجمع تشکیل دهنده مسالمت آمیز آشکار می شوند ..." درست "دروغ زمانی که او می نویسد این تظاهرات 5 ژانویه توسط بورژوازی، بانکداران و ت. D.، و "بورژوازی" و "Kaldenins" به کاخ تاروس رفتند. حقیقت دروغ است، "او کاملا به خوبی می داند که" بورژوازی "چیزی برای شادی در باز کردن مجمع تشکیل دهنده وجود ندارد، آنها هیچ ارتباطی با 246 سوسیالیست یک حزب و 140 بلشویک ندارند. درست می داند که کارگران Obukhovsky، کارتریج و کارخانه های دیگر در تظاهرات شرکت کردند، که کارگران Vasileostrovsky، Vyborg و سایر ولسوالی ها تحت آگهی های قرمز حزب سوسیال دموکرات روسیه به کاخ تاروس برگزار شد. این کارگران که شلیک شده بودند، و مهم نیست که چقدر "حقیقت" دروغ می گویند، او یک واقعیت شرم آور را پنهان نخواهد کرد ... بنابراین، در 5 ژانویه، کارگران پتروگراد غیر مسلح هستند. آنها بدون هشدار در مورد آنچه که شلیک می کردند شلیک کردند، از کمین، از طریق شکاف نرده ها، بدبختانه، مانند قاتلان واقعی شلیک کردند. "

یکی از رهبران بلشویسم بوخارین به یاد می آورد: "در شب اورکلاکینگ مجمع مؤسسان، ولادیمیر ایلیچ من را به خودش گفت ... در روز صبح ایلیچ، من خواسته بودم چیزی را از بحث بنیانگذار در مورد شتاب تکرار کنم و ناگهان خندیدم. او برای مدت طولانی خندید، کلمات داستان داستان را تکرار کرد و خندید و خندید. سرگرم کننده، به شدت به اشک. خنده. "

بنابراین تحت خنده "رهبر پرولتاریا"، قدرت مشروع انتخاب مجلس مؤسسان سرنگون شد، رویای قرن قرن مردم مردم برای یک زندگی آزاد و شایسته دفن شد. حامیان اعلام شده در مجمع تشکیل دهنده جمهوری فدرال دموکراتیک روسیه (RFDD) چند ماه بعد به مدت زمان زیادی از بلشویک ها سامرا آزاد می شوند. کمیته اعضای مجمع مؤسسان (Commuche) قدرت خود را بر یک قلمرو نسبتا گسترده ای از منطقه Volga میانه اعلام می کند. Prikamye و جنوبی اورال. حتی ارتش مردم او، که توسط فرمانده معروف ولادیمیر کاپل رهبری شد. در اینجا، در Hollyznsk و Volosk، ارتش خلق و خوی مردم در تابستان و در پاییز 18 سال جنگ های شدید با قرمز بود. اما نیروهای مسلح KOMECH به طور قابل توجهی پایین تر از تعداد قرمز است. و رهبران جنبش سفید Kolchak و Denikin متعلق به مجمع مؤسسات سرد و حتی خصمانه بودند که بلشویک ها را بازی کردند.

هنگامی که ما به یاد آوردن رویای انفجار مردم در مورد آزادی و یک مسیر دموکراتیک توسعه، ما همیشه باید به یاد داشته باشیم که مردم روسیه هرگز قدرت شوروی را به طور داوطلبانه انتخاب نکردند، و به محض اینکه کمونیست ها پس از 70 سال سلطه کامل خود، انتخابات واقعی را اعلام کردند ، آنها شکست خوردند