نتایج کار در مجله علمی محیط زیست و تکامل منتشر شده است. توانایی های زبان و زبانی شاخه موازی بشریت - نئاندرتاساف - مسئله طولانی مدت تکامل جنس Homo (مردم). در دهه 1980، استخوان زیر باند نئاندرتال در غار اسرائیل یافت شد، مطالعهی آن نشان داد که در ساختار آن، از استخوان های مشابه مردم مدرن متفاوت نیست.
برخی از تفاوت های اساسی در ساختار حفره دهان بین صفت ها و نئاندرتال ها ناشناخته است. بنابراین، احتمال بالا است، همانطور که دیگران و دیگران در مورد توانایی مشابهی در سخنرانی قرار دارند. با این حال، شواهد مستقیم که نئاندرتال ها می توانند در درک ما از این کلمه صحبت کنند، نه، بنابراین سوال باز است.
گروه بین المللی دانشمندان که شامل متخصصان دانشگاه های آلکالا (اسپانیا) و Binghemton (ایالات متحده آمریکا) بودند، و همچنین کالج امپریالیستی لندن، تحقیقات خود را انجام دادند. آنها از توموگرافی کامپیوتری با وضوح بالا استفاده کردند. با کمک آن، دانشمندان ساختار گوش گوش گوش را در صفت ها و نئاندرتال و همچنین اجداد آنها مورد مطالعه قرار دادند.
علاوه بر این، داده های جمع آوری شده بر روی مدل های سه بعدی به برنامه توسعه یافته به عنوان بخشی از یک زیرمجموعه زیستی دادرسی معرفی شد. بنابراین، انسان شناسان قادر به ارزیابی توانایی های شنوایی انواع در نظر گرفته شده تا 5 کیلوهرتز بودند که اکثر انواع صداهای سخنرانی مدرن را پوشش می داد.
نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد که نئاندرتال ها بهتر شنیدند و صداها را در محدوده 4-5 کیلوهرتز از اجداد خود به رسمیت شناختند. برای هر نوع، همچنین می توان محدوده فرکانس حداکثر حساسیت را محاسبه کرد - پهنای باند به اصطلاح. مدل ایجاد شده برای نئاندرتال نشان داد که آنها پهنای باند گسترده تر نسبت به اجداد خود داشتند.
به گفته دانشمندان، این نشان می دهد که نئاندرتال یک سیستم به همان اندازه پیچیده ارتباطات، و همچنین سخنرانی مدرن انسانی داشت. محققان پیشنهاد کردند که در سخنرانی "پسر عموی" ما، حضور زیادی از صداهای هماهنگ وجود داشت.
منبع: علوم برهنه