والدین سمی فرزندان خود را زخمی می کنند، آنها به طرز وحشیانه ای با آنها رفتار می کنند، تحقیر می شوند، باعث آسیب می شوند. و نه تنها از لحاظ جسمی، بلکه احساسی نیز. آنها حتی زمانی که کودک رشد می کند، انجام می دهند.
نوع 1. والدین که همیشه درست هستند
جالب: قوانین آموزش مادران آمریکایی که ارزش استفاده در کشور ما دارند
چنین پدر و مادر، نافرمانی کودک را درک می کنند، کوچکترین تظاهرات فردیت به عنوان حمله به خود و به همین ترتیب محافظت می شوند. آنها کودک را توهین می کنند و تحقیر می کنند، عزت نفس خود را از بین می برند و آن را با هدف خوبی پوشش می دهند.
اثر چیست؟ معمولا، کودکان چنین پدر و مادر به صحت خود اعتقاد دارند و شامل حفاظت روانشناختی هستند:
نفی کودک دارای واقعیت دیگری است که والدینش او را دوست دارند. انکار، تسکین موقت است که گران است: دیر یا زود آن را به یک بحران عاطفی منجر می شود.
- در واقع، مادر من را مجازات نمی کند، او چشم های خود را به حقیقت ناخوشایند باز می کند، "کودکان از این والدین اغلب در نظر می گیرند.
امید. کودکان با تمام نیروهای خود به اسطوره والدین ایده آل می اندیشند و خود را در همه بدبختی های خود سرزنش می کنند:
- من ارزش یک رابطه خوب نیستم مادر و پدر من بهترین را برای من می خواهند، اما از آن قدردانی نمی کنم.
عقلانیت این یک جستجوی به دلایل خوبی است که توضیح می دهد که چه اتفاقی می افتد تا بتواند کودک را کمتر دردناک کند. به عنوان مثال: "پدرم به من حمله کرد تا درس بخواند."
چه باید بکنید؟ آگاه باشید که کودک به خاطر این واقعیت نیست که مادر و پدر به طور مداوم به توهین و تحقیر متوسل می شوند. بنابراین تلاش برای اثبات چیزی به والدین سمی، بدون معنی. یک راه خوب برای درک وضعیت این است که به چشم یک ناظر شخص ثالث نگاه کنید. این به این نتیجه می رسد که والدین چنین بی عیب و نقص نیستند و اقدامات خود را بازنگری می کنند.
نوع 2. والدین که در کودکانه رفتار می کنند
همچنین ببینید: کودک پدر و مادر خود را لرزاند. مادر و پدران عاقل چگونه می رسند
تعیین سمیت والدین که ضرب و شتم نمی کنند و کودک را تحمل نمی کنند، سخت تر است. پس از همه، آسیب در این مورد ناشی از عمل نیست، بلکه بی عدالتی است. اغلب چنین پدر و مادر مانند فرزندان بی نظیر و غیر مسئولانه رفتار می کنند. آنها کودک را به زودی رشد می دهند و نیازهای خود را برآورده می کنند.
اثر چیست؟ کودک به عنوان یک پدر و مادر برای خود، برادران جوان و خواهران، مادر یا پدر خود می شود. او دوران کودکی خود را از دست می دهد.
- چگونه می توانم پیاده روی کنم اگر شما نیاز به شستن همه چیز و شام بخورید؟ - اولگا در 10 سالگی او صحبت کرد. حالا او 35 ساله است، مادرش را در همه چیز شکست می دهد.
قربانیان والدین سمی احساس گناه و ناامیدی را احساس می کنند، زمانی که آنها نمی توانند چیزی را به نفع خانواده انجام دهند.
"من نمی توانم برادر کوچکتر بخوابم، او تمام وقت گریه می کند." من یک دختر بد هستم - مثال دیگری از تفکر از چنین خانواده ای است.
کودک به علت عدم حمایت عاطفی والدین رنج می برد. تبدیل شدن به یک بزرگسال، او مشکلات خود را با خود شناسایی می کند: چه کسی او است، چه چیزی از زندگی می خواهد؟ او برای ایجاد روابط دشوار است.- من در دانشگاه تحصیل کردم، اما به نظر می رسد که این تخصص نیست که من دوست دارم. من نمی دانم چه کسی می خواهم باشم - مرد به 27 ساله تقسیم شده است.
چه باید بکنید؟ کمک به والدین نباید زمان بیشتری را از کودک مصرف کند تا تحصیل، بازی ها، پیاده روی، ارتباط با دوستان. اثبات سمیت والدین دشوار است، اما شما می توانید. به عنوان مثال، با حقایق عمل کنید: "من وقت ندارم که امور من، به طوری که هر گونه کمک و یا بعد، یا به طور کامل لغو شده است."
نوع 3. والدین که کنترل می کنند
جالب: بازیگر مشهور چینی، کودکان متولد شده توسط مادران جایگزین را رد کرد تا از رزونانس عمومی ناشی شود و حرفه او را شکست دهد
کنترل بیش از حد ممکن است مانند احتیاط معمول باشد. اما والدین می ترسند غیر ضروری شوند و بنابراین این کار را انجام دهند تا کودک بیشتر وابسته به آنها باشد، به طوری که او احساس ناراحتی خارج از خانواده داشته باشد.
عبارات مورد علاقه کنترل والدین:
- من آن را فقط برای شما و برای شما خوب است.
- من آن را انجام دادم چون خیلی دوستت دارم
- آن را، و یا من دیگر با شما صحبت نمی کنم.
"اگر این کار را نکنید، من یک حمله قلبی دارم."
- اگر این کار را نکنید، پسر / دختر من نیستید.
همه این بدان معنی است: "ترس از دست دادن شما بسیار عالی است که من آماده هستم که ناراضی باشم."
دستکاری ها ترجیح می دهند کنترل پنهان به خواسته های خود برسند، اما یک روش پیچیده - باعث احساس گناه می شود. آنها همه چیز را انجام می دهند تا کودک به معنای وظیفه باشد.اثر چیست؟ کودکان تحت کنترل والدین سمی نمی خواهند فعال باشند، شناختن جهان، غلبه بر مشکلات.
"من بسیار نگران هستم که ماشین را رانندگی کنم، زیرا مادر من همیشه گفت که بسیار خطرناک بود،" اوکسانا، 24 ساله می گوید.
اگر کودک سعی در نزاع با والدین خود داشته باشد، از آنها اطاعت نکن، احساس گناه را تهدید می کند.
- من با یک دوست برای شب بدون اجازه، صبح روز بعد مادر من در بیمارستان با یک قلب بیمار بود. من هرگز خودم را ببخشید، اگر چیزی به او اتفاق بیفتد، داستان زندگی ایگور 19 ساله است.
بعضی از والدین دوست دارند کودکان را با یکدیگر مقایسه کنند، فضای حسادت را در خانواده ایجاد می کنند:
- برادر شما بسیار دقیق تر از شماست.
کودک به طور مداوم احساس می کند که او به اندازه کافی خوب نیست، تلاش برای اثبات ارزش او. این اتفاق می افتد مانند این:
"من همیشه می خواستم مثل برادر بزرگتر من باشم، مثل او، حتی وارد موسسه قانون شدم، هرچند او می خواست یک برنامه نویس باشد.
چه باید بکنید؟ خروج از کنترل تحت کنترل، بدون ترس از عواقب. این معمولا بدبختی معمولی است. هنگامی که یک فرد درک می کند که او بخشی از والدینش نیست، او متوقف می شود به آنها بستگی دارد.
نوع 4. والدین که وابستگی دارند
همچنین نگاه کنید به: داستان یک مادر که نوشیدنی برای کودکان را پرتاب کرد
والدین الکلی معمولا انکار می کنند که مشکل وجود دارد. مادر، رنج می برد از مستی از همسر، از او محافظت می کند، استفاده مکرر از الکل را با استرس توجیه می کند.
کودک معمولا می گوید که نباید غم و اندوه از کلبه را تحمل کند. به همین دلیل، او به طور مداوم در تنش، زندگی می کند در ترس به طور تصادفی خیانت به خانواده، راز را نشان می دهد.
اثر چیست؟ کودکان چنین والدین اغلب نمی توانند خانواده های خود را ایجاد کنند. آنها نمی دانند که چگونه دوستی یا روابط دوستانه را بالا ببرند، از حسادت و سوء ظن رنج می برند.
"من همیشه می ترسم که یکی از عزیزان مجازات شود، بنابراین من یک رابطه جدی ندارم،" آنجلینا، 38 ساله.
در چنین خانواده ای، یک کودک می تواند حساسیت و بی دفاع را افزایش دهد.
- من همیشه به مادرم کمک کرد تا با یک پدر مستی مقابله کنم. من می ترسم که او خودش بمیرد یا مادرش را بکشد، من نگران بودم که من نمیتوانم با آن کار کنم. "اولگ می گوید، 36 ساله.
یکی دیگر از اثرات سمی این والدین، تبدیل کودک در "نامرئی" است.
"مادر من سعی کرد پدرش را از مستی نجات دهد، او را رمزگذاری کرد." ما خودمان را اعطا کردیم، هیچ کس پرسید که آیا ما می خوریم، چرا که ما یاد می گیریم که ما چه چیزی را نگران می کنیم - داستان النا 19 ساله.
کودکان احساس گناه بزرگسالان می کنند.
"وقتی بزرگ شدم، همیشه با من صحبت کردم:" اگر شما رفتار خوبی داشته باشید، پدر، که در حال حاضر 28 ساله است، نوشیدنی می کند. "
چه باید بکنید؟ مسئولیت ساخت والدین را بر عهده نگذارید. اگر مطمئن هستید که آنها را در وجود محکوم کنید، به احتمال زیاد در مورد حل فکر می کنند. با خانواده های مرفه ارتباط برقرار کنید تا از اعتقاد بر این که همه والدین یکسان هستند دور می شوند.
نوع 5. والدین که تحقیر می کنند
همچنین بخوانید: شما به طور مداوم گریه می کنید - آیا این بدان معنی است که شما پدر و مادر بد هستید. داستان یک مادر که با این مشکل مواجه شد
آنها اغلب از کودک بدون هیچ دلیلی توهین می کنند و انتقاد می کنند و یا آن را فریب می دهند. این ممکن است سارکاسم، خیانت، نامهای توهین آمیز، تحقیر باشد که برای اضطراب صادر می شود:
- ما باید شما را برای زندگی بی رحم آماده کنیم.
والدین می توانند یک فرزند "شریک" را ایجاد کنند:
- مجازات نشوید، این فقط یک شوخی است.
گاهی اوقات تحقیر با حس رقابت همراه است:
- شما نمی توانید بیش از من دست پیدا کنید.
اثر چیست؟ چنین نگرش عزت نفس خود را می کشد و زخم های عاطفی عمیق را ترک می کند.
پدرم گفتم - برای مدت طولانی نمی توانستم باور کنم که می توانم بیشتر از آنچه که زباله را تحمل کنم، انجام دهم. الکساندر، 34 ساله می گوید: و من از خودم متنفر بودم. "
کودکان دستاوردهای خود را خراب می کنند. آنها ترجیح می دهند فرصت های واقعی خود را دست کم بگیرند.
- من می خواستم در مسابقه بافت شرکت کنم. من برای او آماده بودم، اما تصمیم گرفتم سعی کنم، 17 ساله. - مادر همیشه گفت که من مانند خرس رقص بودم.
سمیت این نوع می تواند به امید غیر واقعی بزرگسالان به کودک تبدیل شود. و او رنج می برد زمانی که توهمات فرو می ریزد.- پدر مطمئن بود که من تبدیل به یک بازیکن فوتبال عالی شدم. هنگامی که من این بخش را انداختم، او گفت که من چیزی را تحمل نکردم، "ویکتور، 21 ساله.
کودکان که در چنین خانواده هایی رشد کرده اند اغلب تمایل خودکشی دارند.
چه باید بکنید؟ راهی برای جلوگیری از توهین و تحقیر را پیدا کنید تا آنها آسیب نبینند. در گفتگو، پاسخ به یکنواخت، نه دستکاری، نه توهین یا تحقیر خود را. سپس والدین سمی به هدف خود دست نمی یابند. نکته اصلی: نیازی به اثبات چیزی نیست.
تماس و مکالمه شخصی قبل از شروع احساسات ناراحت کننده بهتر است.
نوع 6. والدین که خشونت را اعمال می کنند
همچنین ببینید: "مامان، پدر من را دوست دارد، چه فکر می کنید؟": داستان پدر که نمی تواند فرزند پذیرفته شود
به همین ترتیب، والدین رفتند، زیرا خشونت هنجار است. برای آنها، این تنها راه خلاص شدن از خشم، مقابله با مشکلات و احساسات منفی است.
خشونت فیزیکیحامیان مجازات های جسمانی معمولا به طور جدی بر این باورند که اسلحه ها برای آموزش مفید هستند، فرزند شجاع و قوی را ایجاد می کنند. در حقیقت، همه چیز مخالف است: ضرب و شتم بیشترین آسیب روانی، عاطفی و جسمی را اعمال می کند.
سوزان در کتاب های خود در مورد مسمومیت در خانواده، به عنوان "خیانت عاطفی مخرب از اعتماد به نفس میان کودک و والدین، یک عمل انحراف شدید" را توصیف می کند. قربانیان کوچک در قدرت متجاوز هستند، آنها هیچ جایی برای رفتن ندارند، و هیچ کدام از آنها نمی توانند از کمک بخواهند.
90٪ از کودکان که از خشونت جنسی جان سالم به در بردند، در مورد آن صحبت نمی کنند.
اثر چیست؟ کودک احساس ناخوشایند و ناامید می کند، زیرا گریه برای کمک می تواند با شیوع جدید خشم و مجازات ممنوع شود.
"من تا زمانی که به اکثریت رسیدم که مادرم به من حمله کرد، به کسی نگفتم." از آنجا که می دانستم: هیچ کس باور نخواهد کرد. من کبودی های بزرگ را در آغوش و پاهای خود را با عشق به اجرا و پرش، - تاتیانا، 25 ساله توضیح دادم.
کودکان شروع به نفرت از آنها می کنند، احساسات آنها خشم و فانتزی ثابت در مورد انتقام است.خشونت جنسی همیشه به معنای تماس با بدن کودک نیست، اما در هر گونه تظاهرات مخرب است. کودکان احساس گناه می کنند که چه اتفاقی افتاده است. آنها شرمنده هستند، آنها می ترسند به کسی بگویند چه اتفاقی افتاده است.
کودکان درد را حفظ نمی کنند تا خانواده را از بین ببرند.
"من دیدم که مادرم پدربزرگ را دوست دارد." هنگامی که سعی کردم به او بگویم که او به عنوان "بزرگسالان" رفتار کرد. اما او گریه کرد که من دیگر جرأت نمیکردم در مورد آن صحبت کنم - Inna، 29 ساله.
فردی که از دوران کودکی از خشونت جان سالم به در برده است، اغلب منجر به زندگی دوگانه می شود. او احساس منزجر کننده است، اما این بسیار موفق، فرد موفق، خودکفایی است. نمی تواند یک رابطه طبیعی ایجاد کند، خود را غیر قابل قبول از عشق می داند. این یک زخم است که برای مدت بسیار طولانی درمان نمی شود.چه باید بکنید؟ تنها راه فرار از مزد، فاصله آنها را از بین می برد، فرار می کند. به دنبال کمک به بستگان و دوستان که می توانند به روانشناسان و پلیس اعتماد کنند.
بدیهی است، کودکان همیشه قادر به درک نیستند که در آن خانواده آنها رشد می کنند. بزرگسالان با تجربه خود تقسیم می شوند، که قبلا درک می کنند که در آن مشکلات آنها آمده است. با این حال، با عواقب این دوران کودکی می تواند در حال مبارزه باشد. مهم است که به یاد داشته باشید - این غیر معمول نیست، میلیون ها نفر در خانواده های سمی افزایش یافت، اما توانستند خوشحال شوند.