نتایج این مطالعه در مجله Epigenomics منتشر شده است. این مطالعه با حمایت مالی صندوق علمی روسیه (RNF) تکمیل شد. "نتایج مدل های حیوانی نیاز به تایید در تحقیقات انسانی دارد. اما اگر تغییرات در مقیاس بزرگ در ارتباط با سن در اسپرم مردان یافت می شود، این امر به عنوان یک استدلال جدی در حمایت از هشدار "انتظار پدر و مادر" در جامعه مدرن، به عنوان یک استدلال جدی در جامعه مدرن خدمت خواهد کرد. "اولگ سرگف، مدیر پروژه های پزشکی، مدیر پزشکی برای GRAND RNF، رئیس اپیدمیولوژی گروه Epigenetic از موسسه تحقیقات زیست شناسی فیزیکی و شیمیایی (موسسه تحقیقاتی FCB) به نام A. N. Belozersky Moscow بیانیه.
در دنیای مدرن، مشکل ناباروری مردان همچنان یک مشکل فوری است: حدود 10-20 درصد مردان از سن تولید مثل از این بیماری رنج می برند. علاوه بر این، در 50 سال گذشته، کاهش تعداد اسپرم در اسپرم مردان کشورهای غربی، که با استرس، تغذیه نامناسب، اثرات آلاینده های محیطی، از جمله کسانی که بر والدین تأثیر می گذارند، کاهش می یابد. مردان.
این وضعیت را تشدید می کند که مردم به طور فزاینده ای تولد فرزندان را به تعویق می اندازند: بی ثباتی اقتصادی بر تمایل به دستیابی به ارتفاع شغلی، رشد امید به زندگی و خیلی بیشتر تاثیر می گذارد. اگر چه خود تجدید سلولهای جنسی اولیه به شما اجازه می دهد اسپرم ها را تمام زندگی خود تولید کنید، جریان طبیعی این فرآیند با تجمع خطاهای ژنتیکی و اپی ژنتیکی مانع می شود.
تغییرات اپی ژنتیک شامل تغییرات شیمیایی DNA است که بر توالی نوکلئوتیدی مولکول تاثیر نمی گذارد. معمولا آنها هدف قرار دادن بدن به تغییر شرایط محیطی هستند، اما گاهی اوقات طبیعت مخرب را پوشیدند.
همه چیز در مورد ویژگی های توطئه هایی است که در آن اتفاق می افتد. به عنوان مثال، متیلاسیون برخی از بخش های DNA خاص اسپرماتوزوها ممکن است ناشی از عواقب فرزندان، مانند لوسمی، اوتیسم، سندرم کسری بودجه و حتی خستگی باشد. این به این واقعیت توضیح داده شده است که اتصال گروه متیل به نوکلئوتید سیتوزین در ژن منجر به سرکوب دوم می شود.
دانشمندان NII FCB به نام A. N. Belozersky دانشگاه دولتی مسکو، همراه با همکاران، تصمیم به تجزیه و تحلیل چگونگی تاثیر سن بر متیلاسیون DNA. برای این منظور، آنها جمع آوری و مطالعه اسپرم موش های نر در روز 65 و 120 روز پس از تولد، که تقریبا مربوط به سن نوجوان و بالغ در افراد است. علاوه بر این، برای بررسی اثر آلاینده ها، یکی از گروه های حیوانات در معرض یک ماده سمی در دوره پرناتال قرار گرفت و مراحل اواخر رشد داخل رحمی جنین، زایمان و روزهای اول پس از تولد را پوشش می داد.
به عنوان یک نتیجه از مطالعه، معلوم شد که در اواخر سن، متیلاسیون فعال DNA اسپرم در مناطق مسئول توسعه جنین، از جمله مغز آن بود. در نتیجه، پدر و مادر بعد می تواند توسط مشکلات بهداشتی فرزندان تحت تأثیر قرار گیرد. در میان موش های صحرایی در معرض چنین آلاینده های محیطی به عنوان مهار کننده ("سرکوبگر") احتراق تتابرومدیفنیل اتر، متیلاسیون در موش های صحرایی نوجوان بالاتر از بزرگسالان بود.
بنابراین، "پیری اپی ژنتیک" عجیب و غریب از افراد جوان، شاخص های متیلاسیون خود را از DNA اسپرم با موشهای بالغ به ارمغان آورد. در عین حال، تغییرات سن DNA ها مشابه تغییرات در RNA کوچک نشت بود، دانشمندان مورد مطالعه قبل از: در هر دو مورد، ژنهای مشابه تحت تاثیر اصلی قرار گرفتند، تأثیر روابط نزدیک به شاخص ها در موش های صحرایی سنین مختلف نیز بود مشاهده شده در معرض مواد سمی است.
"در آینده، تجزیه و تحلیل چنین مکانیسم های مولکولی به عنوان اصلاح هیستون ها، جایگزینی هیستون ها بر پروتئین ها و استرس اکسیداتیو وجود دارد، که بهتر خواهد شد تغییرات اپی ژنتیک ناشی از سن و محیط خارجی را درک کند." الکساندر سووروفوم، DR . علوم بیولوژیکی، محقق برجسته موسسه تحقیقات اپیدمیولوژی گروه Epigenetic از FCB به نام A. N. Belozersky بیانیه Moscow.
منبع: علوم برهنه