Weithiau, diwrnod yn hirach na blwyddyn, mae amser yn gorwedd, ac mae'n ymddangos bod yr holl frwydrau yn cael eu colli ...
Mawrth - Liar. Mae'n darlunio beth oedd yn ffyddlon yn yr haf, ac mewn gwirionedd yn picio athrylith y gaeaf yn gyfrinachol. Mae'r cymylau eisoes wedi cerdded yr haf, yn wag, ond yn sydyn roedd yn oer, roedden nhw'n cenhedlu, ac yn mynd yn eithaf rhyfedd glaw - o'r awyr roedd yn rhydd, mewn dŵr hunan-hyderus eira. Parhaodd y glaw y diwrnod cyfan nes bod y mannau aur yn cael eu harwain o'r diwedd.
Fodd bynnag, eisoes y bore wedyn, cododd y camri a throi eu radar gwyn a melyn i'r haul, cafodd y rhosod eu cynaeafu, a daeth drymiau du i ryw fath o lawenydd artistig. Dros y blodau persawrus o wenyn wedi'i ferwi Alychi, daeth ieir cyw iâr ysmygu traddodiadol Mr Athanasius allan o'r pennawd am dro.
Yr wythnos ddiwethaf oedd cig, ein cig mynydd cyfan ar glo. Yn ôl traddodiad, gwneir hyn ar ddydd Iau, a elwir yn cycopempti, - er anrhydedd y "cylchoedd", mae'r braster yn ysmygu yn codi o'r Brazier o'r cig oen bobi, a oedd yn bwydo, a gallant yn awr yn bwyta duwiau Groeg voracious. "Mae priodfab ar y pryd Baran, a gwin yn arbennig o feddal."
Mae cig Jason Pek nid yn unig ar ddydd Iau, ond hefyd ar ddydd Sadwrn.
- Jason, wyt ti mor ffrio cig? - Roedd Mr Athanasius yn synnu.
- Ddim! - Atebodd Jason.
- Beth wyt ti'n gwneud?
- Rwy'n gyrru ysbrydion drwg!
***
Mae Agora yn llawn pleserau rhad. Mae gwinoedd, olewydd, olewydd yn hir. Rhesins am fwyd ac ar gyfer gwin. Digwyddodd rhai trawsnewidiadau gwych: cyrhaeddodd radish maint yr afal, ac mae'r zucchini, i'r gwrthwyneb, yn dod gyda'r Marigold. Roedd Halvah o wahanol rywogaethau - siocled, fanila, fanila siocled, gydag almonau, gyda sleisys oren o zucats.
"Pam na wnaethoch chi fy ffonio ddoe, Maryo?" - Cwestiynu caredig gariad Mrs. Andromache. - Arhosais i bob noson!
Atebodd Maryo Tleidly:
- Ac os ydw i'n dweud fy mod wedi anghofio?
- Yna iawn, - mae Andromach wedi plygu'r arf ar unwaith. - byddai'n dweud ar unwaith!
***
Canmolodd Mrs. Eustafia Mrs Vasho ei gŵr, gwerthwr dillad Costa. Roedd Kostas ei hun, y gwerthwr mwyaf chwaethus o Agora, yn sefyll gerllaw, wedi'i gribo'n dda, yn chwalu i grys ffasiynol, ac yn gwrando'n ofalus. Roedd hefyd yn gwrando'n ofalus ar sgwrsio ffrind o berfformiadau costas, yn iach yn iach gyda wyneb tywyll, fel pe bai'n rhwbio paent brown tywyll.
- Pa gosta sy'n berson gwych! - Evenphia edmygu. - prin!
Cytunodd "Da," Vaso.
Roedd periods yn graeanu ac yn dweud yn fynegiannol.
Cymerodd y gair Costas:
- Yn wir, dwi erioed wedi gweld fy nghwsmeriaid fel cleient ... maen nhw i gyd yn bobl frodorol!
"Da," Torrodd Vaso ef, "ond mae un anfantais." Mae'n ysmygu ac yn cuddio sigaréts.
"Ond ..." Mae Eustafia yn lledaenu ei ddwylo.
- Ar ôl trawiad trydydd calon! - Cododd Vaso lais.
Pwysodd Eustafia ei law i galon.
"Dydw i ddim yn cuddio unrhyw beth," Stacked Kostas.
- Peidiwch â chuddio? Wel, tynnwch eich bag! - Gwaeddodd, cythruddo, Vaso.
- nid bag, a chydiwr! - disglair mewn ymateb i Kostas.
Agorodd yr achos dros bwyntiau, a ddangoswyd - "Gwag", agorwyd nifer o ganghennau ei "cydiwr" yn ail: yn wag, yn wag, yn wag. Edrychodd Vaso arno gyda sarcasm.
- yn wag? A beth yw hynny? - Enillodd ddau sigarét o boced anweledig.
- A hyn ... roedd yma.
- Beth ydych chi'n ofni ysmygu cyn eich gwraig? - Ymunodd â'r sgwrs.
- O, chi, slefrodyfish ... Pam ydych chi'n ymuno? Beth yw eironi?
- Er enghraifft, er enghraifft, mae gennyf - dangosodd y pericles ar fy mron helaeth, - nid oes unrhyw gnawdnasiwn!
"Wrth gwrs, nid yw," Kostas yn gwrthwynebu ef. - Oherwydd eich bod chi, Pericles, - Lazy! Ac mae trawiad ar y galon yn fedal o weithiwr!
"Wel, ie, yn dda, ie ... ac yn fwyaf aml - ar ôl marwolaeth," ychwanegodd Vaso, ac yn syth yn ddigon.
***
Safodd Meleni wrth fabwysiadu'r Apostol a cheisio darganfod pris tatws. Ni atebodd yr apostol.
- Dydych chi ddim yn sylwi arna i! - Fe'i troseddwyd gan Meleni.
"Beth wyt ti, beth wyt ti," Deffro'r apostol yn deffro. - Roeddwn i'n ... uh ... yn ei fyd. Nawr rwy'n llwyr yn eich.
***
Gwerthodd Neithdarius mefus gan Elida a Latuk, sgrechian ar y cyfan Agora:
- Croeso! Croeso! Prynu latuke! Reloss o gig! Strawberry Amrywiaeth "Doctor" o brifddinas fefus y byd! Nid oes mefus, ac eithrio yn Elide!
- Sut mae unrhyw le nad oes mefus, "Stavros Zakumakis yn gwrthwynebu. - Beth am Ahey? Mefus Ahasey?
"Wel ..." Beth bynnag, nid oedd neithdariaid yn teimlo cywilydd. - Ond Elida yw mamwlad mefus. Mefus a Gemau Olympaidd!
"Gyda llaw, am gig," sgwrs Yakumakis, a oedd am grafu'r tafod. - Byddaf yn dweud y stori wrthych chi. Ar sycoblymp, o'r enw ei bentref, brawd. Meddai - dychmygwch y sefyllfa. Dim ond Daeth COALS, mae'r cig yn barod, ffoniwch gyfarwydd ac adrodd y bu farw Fotius, fy ffrind i blentyndod. Mae Fotis yn drueni, ond ... ac mae'r cig yn drueni. Beth i'w wneud? Gofynnaf i'r Cyngor.
Stavros yn gyntaf oedi. Gofynnodd Nety yn absennol:
- A pha gyngor wnaethoch chi ei roi iddo?
- Dywedais - cig jar! Bloc ar dân! Os oedd Fotius yn fyw, byddai hefyd yn canu.
Yn amlwg, roedd Stavros yn falch o ehangu ei farn.
Sychodd "Clir," Nectarium. - Beth oedd cig? Llynnoedd?
Fe wnaeth Stavros syllu arno mewn syndod, maen nhw'n dweud, lledred, ond nid i'r un graddau.
- Beth wyt ti. Ni ofynnais - roedd e fel galaru.
***
Gofynnodd Groeg Ifanc, Tonya, ar goesau hir, llysenw, fel mosgito, Netary:
- Pam mae gennych chi fefus yma, - mae'r ferch yn lledaenu ei gledrau yn eang i ddangos, beth yw neithannau mefus, - ac mae fy nhad-cu fel hyn: symudodd y ferch fysedd mawr a mynegai, gan adael rhyngddynt bellter bach iawn. - Agorwch eich cyfrinach!
- Hmm! - Roedd y Nety yn ofni'r uchel, gyda'r lwybrau hynafol ac yn uchel ac wedi'u clirio'n uchel, fel pe baent yn gwneud datganiad:
- Fy mefus ... mae hi'n dur ac yn felys ar yr un pryd! Yn y geg, pleser, yn y chwant enaid ... fodd bynnag, digon! Digon i ddisgrifio. Fy nghyfrinach yw fy mod yn falch o'm mefus!
- Amdanom ni! - Wedi'i synnu gan Girl-Komar Komar o'r fath yn annisgwyl. - Bod yn falch?
- Ydw, rwy'n falch o, - meddai Netary ac yn cael ei ychwanegu at yr Halfôn isod:
- Rwy'n falch o bob aeron, ond rwy'n dewis dim ond mawr i'w werthu ...
***
Tywalltodd prokokiy win yn sbectol. Ewyn sych, wrth efelychu siampên, gan greu hwyliau priodol. Mae Prokoki yn yfed ac yn tanio, fel pe bai'n cael ei lyncu, ond tân hylif.
- Pey, - dosbarthu rhan nesaf Manolhis.
"Efallai, bydd yn ymatal eto," gwrthododd Manolis. - Rwyf eisoes yn yfed dau sbectol.
"Dim byd, diod," nododd y procopies. - Mae Duw yn caru od.
***
Mae'r coed yn blodeuo ar hyd y ffyrdd, y glaswellt - tirwedd sglitte, piss gyda llaeth, mêl a gwin, ond mewn un lle, lle mae'r hadau yn tyfu a rhai blodau melyn hir, am ryw reswm mae'n arogli fel rhanbarth PSKOV, hynny yw, lleithder llym, gwyrdd iawn. Fe wnes i ddal fy hun fy mod yn adeiladu llwybr er mwyn pasio heibio'r lle hwn, hyd yn oed os oedd yn anghyfforddus.
***
Arweiniodd Prokokiy fasnachu gweithredol: dadleuodd Mrs Aspatia yn fwriadol, bod Squid wedi'i stwffio yn well wedi'i ffrio, yn tynnu sylw'n swyddog, yn cael ei dynnu allan o bryd i'w gilydd, hynny yw, llwybr cul rhwng y cownter a'i sgrechian:
- Prynwch nawr, peidiwch byth â thalu!
Trwy eiddigeddus i mi, roedd y prawf yn rhoi'r burlesk oedi. Fe wnes i fy rhoi o'm blaen gyda fy palmwydd, yna ei droi i'r dde i'r llyfr, gan dynnu sylw at ble roeddwn i i barcio.
- Ble rydych chi wedi bod? - gofynnodd i Uglyznno. - Amser hir ddim yn gweld!
"Felly wedi'r cyfan, gwelais wythnos yn ôl," Dechreuais gyfiawnhau, ond torrwyd y prawf gyda golwg mawreddog "roeddwn yn ei olygu." "Edrychwch," Dangosodd y prawf ar hen ddyn yn cael ei ddileu mewn fest ddisglair, pants eang, gyda lys cigysol. - Gofynnodd i mi ei gyflwyno i fenyw i wneud tylino! Dychmygwch?
- A chi?
- awgrymodd un neu ddau. Cwilt. Ac fe wrthododd!
- Ydw, beth? - Fe wnes i chwarae'r prawf prawf allan.
- yn union! I roi iddo ugain mlwydd oed! Mae'r byd wedi mynd yn wallgof! Plentyn ugain mlwydd oed! - PROOF BURDED. - Nid oedd Sorokheletnaya yn ei ffitio.
"Y gorau i'r deugain," Sylwais.
Edrychodd Prokokui o gwmpas, roeddwn eisoes wedi troi i adael, ond yn fy nghadw am y penelin. Fe wnes i syllu yn fy wyneb gyda golwg ar pythia - yn feddw ac yn graff.
- aros. A gyda chi beth?
- Beth ddigwyddodd gyda mi?
- Rydych chi'n drist. Peidiwch â dadlau! Rydych chi'n drist. Rwy'n gweld - rydych chi'n isel eu hysbryd yn seicolegol. Dywedwch wrthyf.
- Uh, wel, nid wyf wedi bod gartref am amser hir, nid wyf wedi gweld perthnasau a ffrindiau ...
- Digon! - Torrwch fi yn brawf. - Roeddwn i'n deall: nid oes gennych eich gwraidd. Beth ydych chi'n ei wneud? Top! Bydd popeth yn newid. Bydd popeth yn iawn! Yn sicr!
- yn sicr? - Gofynnais gyda gwên. "Rwy'n tyngu i enaid fy mam," atebodd Prokopii o ddifrif. - Parhau i ymladd.
Weithiau mae diwrnod yn hirach na blwyddyn, mae amser yn gorwedd, ac mae'n ymddangos bod yr holl frwydrau yn cael eu chwarae, ond, yn ddigon rhyfedd, mae bywyd yn parhau i ddysgu celf filwrol hyd yn oed yn drechu.