Mae gennych stroller, felly dwi ddim yn meddwl eich bod yn barod i wrando ar fy gofiant ...
Rwyf wrth fy modd â Persimmon. Mae'r ysgafn, rhuthro, melys, yn enwedig wedi'i rewi, pryd y gall fod yn llwy. Heddiw, fe wnes i ei brynu o'r fath - bron yn frown, yn gwasgaru yn y palmwydd, maint dau ddwrn. Ac yna es i i'r "tŷ bara" ac i'r enaid gipio hanner yr un bara rhyg brown, yn dal yn gynnes, gyda chramen creisionog solet. Mae'n arogli fel baradwys.
Yn yr ymgyrch dros flasus, roedd Zoya yn cyd-fynd. Roedd hi'n cysgu yn y stroller, cafodd y cwfl ei ostwng, ac fe wnes i rwbio ei chartref yn rhagweld bara a persimmon.
Roedd y nain yn sefyll yn Dimitrov. O'r fath, rydych chi'n gwybod, mae'r hen wraig yn ddau gan mlynedd yn ymddangos, wedi'i phlygu bron yn ei hanner, yn y côt doodle ffwr, wedi'i wau dros y hances wedi'i baentio, gyda gwefusau wedi'u peintio a chyproces, ond mae aeliau wedi'u hatal yn drwchus. Pwysleisiodd Grandma gyda'i holl bwysau ar y ffon, a ruthrodd a bygwth mynd o dan law'r nain, ac yn ysmygu. Yn ysmygu ac yn barhaol, gyda phleser wedi blino ac yn uchel pwff. O bryd i'w gilydd, fe gipiodd ei law, lle cadw sigarét, ar gyfer ffon, ac yna daeth rigio caniau yn fygythiol iawn.
- A oes angen help arnoch chi? - Gofynnais yn ofalus pan oedd y nain yn amlwg yn siglo.
Roedd Babulka yn llusgo, yn anadlu allan yn ffyrnig, yn pomol ac yn llais buches:
- Dim ond sip da gyda brandi fydd yn fy helpu!
- Mae'n ddrwg gennyf? - Ceisiais i beidio â gwenu.
"Baby," meddai Babulka ac unwaith eto yn drwm dogn o fwg, "taflodd y cariad fi, aeth i'r ifanc, ac fe dorrodd fy nghalon. Er mwyn cefnogi'r corff, mae gennyf ffon, ac am gefnogaeth yr Ysbryd, dim ond cognac sydd ei angen arna i, oherwydd mae gen i dri phecyn arall.
Mae'n debyg bod rhywbeth yn fy wyneb yn rhoi fy sioc. Roeddwn i'n meddwl: I'r ifanc - nid yw'n hŷn na chant hanner cant, neu beth?
- Roedd yn dal i fod yn saith deg pumed flwyddyn, ond fel y cofiaf - rydw i eisiau dod o hyd i a dileu'r bastard hwn! - Granny Granny a thynnu allan eto, - ond mae gennych stroller, felly dwi ddim yn meddwl eich bod yn barod i wrando ar fy gofiant a hyd yn oed yn fwy er mwyn treulio fi cyn y man lle mae brandi yn cael ei werthu. Rwy'n gwybod yma yn siop eithaf.
"Y cyfan rydych chi'n dda," Dywedais, ac a aeth ymhellach, oherwydd doedd gen i ddim digon mwyach. Beth arall alla i ei ateb?
Ac yna, yn dod adref, eisteddais i lawr persimmon, a dadleoli'r ên. Rwy'n ailadrodd: Fe wnes i fwyta persimmon meddal, llwy, ac yn sydyn mae'n glicio ar y chwith, yr ên ên, a phrin oedd cau fy ngheg. Pwy oedd eisiau cramen rhyg creisionog? Roeddwn i eisiau. Ffig fi. Awr yn ddiweddarach, llwyddais i siarad yn ofalus am fara.
Ac yn awr rwy'n eistedd ac yn meddwl: mae'r tynged wedi datblygu fel na allaf gael y bwyd a ddymunir ar gyfer y corff. Fodd bynnag, mae'r nain hon heddiw yn berffaith fodlon fy ysbryd. Ni fydd ei delwedd bellach yn rhoi heddwch i mi mwyach. Yn enwedig minlliw coch a cham, ond aeliau wedi'u tynnu'n ddwys.
Ac mae'r ên yn cael ei anafu yfory. Dyma'r stondin.