Sedert die kinderjare onthou ons ons gunsteling sprokies, maar wanneer ons grootword, begin ons vrae te hê. Waarom het oupa en Baba so bo die gebreekte eier doodgemaak, as hulle dit probeer doen? Hoekom is die jonger seun altyd 'n dwaas? Hoe kan 'n wrede ou man sy eie dogter in die bos in die winter lei?
Ons in AdMe.Ru stel hulself ook met hierdie kwessies. En natuurlik het hulle dadelik gehaas om die antwoorde te soek, en terselfdertyd het 'n ander klomp nuuskierige besonderhede gevind wat die betekenis van sprokies ernstig verander.
Digger Ryaba
Dit is een van die eerste sprokies wat ouers kinders lees, en een van die vreemdste. Die hoender is gesloop die goue eier wat oupa en Baba om een of ander rede probeer opbreek, en onsuksesvol. Toe het die muis dit gebreek, en om een of ander rede begin almal huil. Ongelooflik beloof om 'n gewone eier te sloop, en almal kalmeer. Dit blyk dat ons almal bekend is aan die sprokie is onvolledig. "Roast Roach" sny die onderwyser Konstantin Ushinsky af. In die volk weergawes na die "afbreekpunte" van die eiers, selfs meer vreemde gebeurtenisse begin: Oupa en Baba huil, eikebome van hulself. Daar is verskillende interpretasies van sprokies. Byvoorbeeld, volgens die eerste sprokie vertel van die skepping van die wêreld, want in die mitologie van baie mense is dit van die gebreekte eier wat die lug en die aarde voorkom. Nog 'n teorie sê dit gaan oor die apokalips. Die goue eier simboliseer die wêreld wat sy oupa en Baba verpletter het, hulle het hulle gehelp om 'n chtoniese wese, 'n muis; Daar kom die ongeluk van die heelal, vergesel van 'n huil en huil (oupa en babe huil, hoender teef). Nog 'n weergawe wat die vreemde gedrag van die ou man verduidelik en die ou vrou sê dat hulle geen nageslag gehad het nie, en die goue eier het geslaan omdat hulle gehoop het om binne-in die kind te sien. Sonder om 'n nuwe lewe daar te vind, het hulle gehuil.
Kolobok
Daar is 'n mening dat 'n bun glad nie brood is nie, maar 'n persoon. Vir sy skepping het die ouma op slawe geskree, en tog is later en alreeds onverwagte kinders in die kinderjare vooroordeel genoem, en daar is geglo dat hulle met 'n spesiale magiese krag toegerus is. Dit was die jonger seuns wat nie die eiendom erwe het nie, maar hulle moes dit self kry, en hiervoor was dit nodig om die gemeenskap te verlaat en op verdienste te gaan. Op sy pad ontmoet die bun 'n haas - 'n simbool van vitale energie, vrugbaarheid, behendigheid. Dan is die wolf 'n simbool van militêre klep. Dan is die beer 'n simbool van vriendelikheid, krag en wysheid. En aan die einde van die jakkals is 'n vrou. Om 'n wysheid te hê, vind 'n man 'n paar van homself en baseer sy genus. Geskiedenis verkry 'n sikliese aard. Die mees antieke weergawe van die teks "Kolobka" is aangeteken deur A. N. Afanasyev, en daar is een interessante taalkundige detail. Die hoofkarakter, wat van sy avonture praat, gebruik die voorwendsel van "U": "Ek het die oupa verlaat, ek het my ouma verlaat ..." Maar in Slawiese tale stem die voorwendsel van "Y" ooreen met die voorwendsel van "B" , en nie "van" nie. Dit blyk dat die bun sing oor wat hy langs die storie leer: "Ek het na die oupa gegaan, ek het na my ouma gegaan, / in jou, Hare, nie slim nie! / In jou, wolf, nie slim nie! / In jou, dra, nie slim nie! / In jou, jakkals, en ek gaan gaan! " Dit blyk dat die sprokie, wat so hartseer is, eintlik 'n heppi-einde het en praat oor persoonlike groei.
Ivan-Dol
In 'n sekere sin is hierdie karakter dieselfde Bun. Die feit is dat die woord "dwaas" die eiendomsstatus van Ivan kan aandui. Aangesien hy 'n jonger seun is, hou hy nie 'n aandeel in die erfenis nie (bly in die dwase). Een manier om my lewe te verseker in die afwesigheid van erfenis was die priester. En blykbaar was Ivan I. Hy is die enigste van die broers wat in 'n sprokie praat. Daarbenewens praat hy nie net met mense nie, maar ook met diere. Die dwaas ry en raai die raaisels, dit is, dit is betrokke by wat betrokke is by baie tradisies van priester. En hy is 'n digter en 'n musikant: sy sang word beklemtoon in sprokies, sy vermoë om 'n wonderlike tweeling- of selfmasoge-vete te speel, wat kudde dwing om te dans. En as gevolg hiervan is dit hy wat die bose wat met die ander wêreldwye kragte geassosieer word, wen.
Koschei die doodlose
Die sinistere ontploffing is een van die simbole van die winter (terloops, soos Santa Claus). Die versamelaar van Russiese sprokies Alexander Afanasyev bind die storie oor die dood van Koshiya met die idees van slawe oor Duba - die boom van God-keel Perun, en in die eier sien hy die son metafoor wat die winter doodmaak en in onsterflikheid is dit 'n deurlopende herlewing van die winter in die natuur. Een van die betekenisse van die woord "Koschey" - die gevangene. Hierdie karakter was regtig in ballingskap van Marya Morrevna en kon ontsnap, net waterwater (bypolyting in die lente van reënvog). Ivan-Tsarevich se magiese assistente in hierdie sprokie dien Eagle, Falcon en Raven, wat die sterkte van die wind, donder en reën verpersoonlik, en in die einde van Ivan-Tsarevich (God-Gromovnik) Kon se hoef (met 'n weerligstaking) wrap doodmaak (Vernietig wolk, dwing haar lente-lente reën).
Veg op Kalin Bridge
Hierdie romantiese toponieme met Berry "FLER" is eintlik nogal 'n vreeslike betekenis. Die naam "Kalinov brug" kom nie van die plant van Kalina voor nie. Albei hierdie woorde is enkel en vind plaas uit die antieke Russiese "gerol", wat die verhitting van soliede materiaal (byvoorbeeld metaal) beteken. Die Currant River word ook vuur genoem, dit is Kalinov-brug, inderdaad, warm. Hy deel die wêreld van lewe en die wêreld van die dooies, dit is volgens hom die siele 'n oorgang na die dood. En dit is hier dat die helde (Vityazhi, Bogatyri) beperk word deur die goedheid van die mag van die bose in die beeld van verskeie slange. Die Currantivier is 'n analoog van antieke Griekse styas - het ook sy naam nie van bessies ontvang nie, maar van die woord "SMRAH", dit is 'n onaangename reuk. Volgens een van die weergawes het dit sy naam ontvang omdat dit uit brandende swael bestaan. Aan die ander kant word die toponieme gewoonlik nie geassosieer met 'n onaangename reuk nie, en kom uit die woord "inheems" - 'n gebore, primitiewe, mitiese prototipe van alle riviere.
Morozko
Hierdie sprokie veroorsaak baie vrae. Byvoorbeeld, hoekom het die pa na die bose stiefma geluister en sy eie dogter in die bos in Lyuti Frost uitgetrek? Hoekom het sy nie weerstaan nie en het nie probeer om te ontsnap nie? Hoekom het jy van Morozko gehou dat sy nie koud was nie? Trouens, nie 'n stiefma nie, wou nie meer vader 'n meisie hê nie. Net genader die tyd om deur die inisiasie-ritueel te gaan om in 'n volwasse lewe te gaan. Kinders is aan die bos gegee, waar hulle vir 'n sekere tyd moes oorleef. Dit het altyd 'n pa of broer gedoen. Moeder (of stiefma) het nie reg gehad nie. Die man se dogter het meer verhard geword, sy kon die nag in die koue oorleef, en daarom antwoord sy "ja" vir die kwessie van Morozko: "Warm jy jou meisie?" En die Machefa-dogter het meer gesmelt geword, omdat hy negatief geantwoord het. As gevolg hiervan, in die weergawe van Afanasyev, het die eerste meisie teruggekeer in die feestelike uitrusting en met 'n sluier op sy kop en die tweede een. Daar is nog 'n rede waarom Nastya argumenteer dat sy nie koud is nie. Die feit is dat die ysige winter aan die toekomstige goeie oes bind, so die meisie, heel moontlik, het nie net 'n uittreksel gewys nie, maar het ook die brood versorg. Trouens, die heldin van die sprokie het maklik met die elemente ooreengekom, en dit was gewoonlik net die priesters. Wel, of Wits.
Prinses padda
Illustrasie van Ivan Bilibin na die sprokie "Tsarevna-padda".
Die hoofkarakter van hierdie sprokie is 'n wonderlike meisie, Awolney, wat gewoonlik met kennis van heksery besit en gedwing word om 'n rukkie in die voorkoms van die padda te leef. Hierdie beeld is in die wetenskap as 'n argetipe van 'n totem-eggenoot beskou, wat 'n primitiewe jagter moet trou sodat die jag gelukkig was. Maar hoekom is die prinses in 'n padda verander? Die feit is dat baie mense 'n kultus van pad het, omdat sy amfibieus is. Die pad is in staat om op aarde te leef, en onder water, dit is om dadelik in verskeie wêrelde te penetreer. Interessant genoeg, in die 20's van die 20ste eeu, het die argeoloog A. N. Lehdansky aandag gevestig op 'n aantal setlaars in 'n moerasagtige terrein op Smolensk-streek. Hulle het almal ronde pads verteenwoordig. Aangesien daar geen spore van permanente lewe en vestings rondom die geboue was nie, het wetenskaplikes tot die gevolgtrekking gekom dat hulle die heiligdom hanteer. Volgens algemene idees, godsdienstige geboue het die antieke Slawe wat op die heuwel geskep is, egter deur hierdie bevindings beoordeel, die moerasse ook voorwerpe van aanbidding.
En watter ander besonderhede van die Russiese sprokies veroorsaak bult of belangstelling?