Kuandika kwa muda mrefu ilikuwa kuchukuliwa kuwa mbaya kwa wanawake, hivyo mara nyingi walipaswa kuchukua pseudonym kiume au kuchapishwa bila kujulikana. Tunaelewa jinsi katika Urusi mtazamo kwa waandishi na ni majina waliyochagua kuchapisha kazi zao.
Ilikuwa karibu na sauti mbayaKatika Urusi, mwanzo wa karne ya XIX ilikuwa hali ya kinyume: Kwa upande mmoja, kulikuwa na majaribio ya wasiwasi na wasiwasi wa kuhamasisha ushiriki wa wanawake katika vitabu, kwa upande mwingine - ilikuwa karibu na sauti mbaya. Katika jarida hilo mwaka 1804 lilichapishwa insha "juu ya kuzaliwa kwa wasichana na wanasayansi wa wanawake. Barua ya mama kwa binti. " Ilikuwa na masuala na waandishi, na hasa wale ambao walihatarisha kuchapishwa maandiko yao:
Somo hili linasomewa na hisia ya tabia ya uhuru ya wanawake kama hizo. Baada ya miaka 30, hali ya Urusi haikubadilika nchini Urusi: mwaka wa 1837, mwandishi Nikolai Verevkin alichapisha hadithi "mwandishi wa mwanamke", ambayo inatangaza ubaguzi kuu wa upinzani wa patria juu ya kuandika kwa wanawake. Miongoni mwa mambo mengine, aliandika hivi:
Kwa sababu ya mtazamo huu kwa kuandika kwa wanawake katikati ya karne ya XIX, mwandishi anazidi kutumia majina ya uongo. "Oh, ikiwa bado tunaowa na mwanamke chini ya pseudonym beadspread?" - Katika cristom 1840 Alexander zrazhevskaya katika insha yake maarufu "vestinets".
Mashindano kutoka kwa wanaume ilihimizwa.Hata hivyo, wanawake hawakuwa daima kuchukua pseudonyms. Kwa hiyo, kwa mfano, washairi wa karne ya XVIII Elizaveta Herastova, Natalia Starov, Ekaterina Svignina, na baadaye - Anna Bunin na wengine wengi walichapisha maandiko yao chini ya majina yao wenyewe. Wanawake walianza kuchukua pseudonyms kama vile taaluma ya madarasa ya fasihi: ushindani kutoka kwa wanaume, pamoja na upinzani usiofaa unaoelezewa kwa somo hili la kike.
Lakini Catherine II alitoka kwa masuala mengine. Alishirikiana na magazeti ya satirical na alitumia majina ya kiume ya Patrica Podddyslov, Peter Ugadeev, Lubomotrov kutoka Yaroslavl, Dranche ya Frolka nyekundu. Masomo yake ya fasihi yalifuata lengo la mara mbili: kwa msomaji wa Kirusi - ilikuwa ni mafundisho, mara nyingi chini ya mask ya kicheko, kwa wasikilizaji wa Ulaya - maonyesho ya mwanga.
Matumizi ya pseudonyms ilikuwa carnival ya makusudi: wasikilizaji walijua vizuri kabisa ambao walikuwa wamefichwa chini ya mask. Mbali, labda, ni "Antidote", iliyoongozwa dhidi ya kitabu cha Abbot J. Shape d'Moss "Safari ya Siberia" (1768), ambayo aliogopa na Urusi ya Barbaric. Insha ya Catherine ilichapishwa bila kujulikana, uandishi wake uliwekwa katika siri kali hata kutoka karibu, kwa sababu haikuwa mtu wa Empress kujibu mtu huyo mdogo.
"Alikuwa na hasira wakati walitendewa kama mwanamke"Labda kesi maarufu zaidi ya kutumia mwandishi wa kiume wa kiume katika karne ya XIX inahusu tumaini la Durov. Jina la kiume lilikuwa sehemu muhimu ya utambulisho: Alexander mimi mwenyewe aliwapa Durov ya msalaba wa St George, iliyozalishwa katika Corps na kutafsiriwa katika jeshi la Mariupol Gusar chini ya jina la Alexander Andreevich Alexandrova. Baada ya mfalme mwenyewe alikiri haki ya kuishi kwenye hali ya kiume, hakuna kitu kilichobakia, jinsi ya kufuata mfano wake. Denis Davydov, mwandishi mwingine wa shujaa, aliitikia Durov: "Baadaye, nikamwona mbele, juu ya kuongoza - kwa neno, wakati wote mgumu huduma, lakini sikufanya mengi, si kabla ya kuwa kutofautisha, kiume au mwanamke anayependa. "
Baada ya kujiuzulu mwaka wa 1816, Durov aliendelea kusaini barua na pseudonym na, kwa mujibu wa ushahidi wa watu wa kawaida, hasira wakati walipatiwa kama mwanamke. Sehemu ya maandishi yake ya Durov pia ilichapishwa kama Alexandrov (kwa mfano, hadithi za ajabu "hazina", "kona", "Yarmuk, Dolvedez Dog" iliyochapishwa mwaka 1840).
Maandishi chini ya pseudonym, memoirs chini ya jina halisiAvdota Panayev, maarufu zaidi kwa "kumbukumbu" zao, iliyochapishwa chini ya pseudonym Nn Stanitsky, viongozi wachache na hadithi ("neno lisilojali", "mume mbaya", "mke wa Mwalimu wa Watch", "Oceka", "mwanamke asiye na maana" , "Hatua ya kuenea", "vitu vidogo vya maisha"), pamoja na "Familia ya Talnikov" ya Kirumi (1847). Kwa kushirikiana na Nekrasov, aliandika riwaya "Wafu Ziwa" na "nchi tatu za mwanga". Ni dalili sana kwamba Panayev alichapisha nyimbo zake za kisanii chini ya pseudonym, na memoirs chini ya jina halisi. Alipokuwa akikiri katika "kumbukumbu" zake: "Maandiko yangu yanakasirika na wao (jamii ya kidunia - takriban.) Hata zaidi, na kila mtu alipiga kelele kwamba mimi sikiandika, na Panayev na Nekrasov, katika tamaa yangu, nipe mimi kwa mwandishi ". Lakini kile alichoandika juu ya mwandishi wa mizizi ya Chukovsky katika maarifa ya "kumbukumbu" zake:
Inageuka kuwa shukrani kwa wanaume wawili wakuu, Panayev "alikuwa na fursa ya thamani" kukutana na waandishi wa kiume wa Kirusi. Sio mengi juu ya shughuli za fasihi bila kujali nekrasov, ambayo haishangazi: katika wanandoa wa ubunifu, mara nyingi wanawake walifanya wasaidizi tu wa msaidizi.
Kuishi kulingana na sheria zako, na si kulingana na sheria za ulimwengu wa kiumeWriter Nadezhda Khvoschinskaya alitumia pseudonym V. Krestovsky. Baada ya mwandishi aitwaye baada ya Sun anajulikana. Krestovsky, alibadilisha kidogo saini: Prestov-pseudonym. Pia alichukua pseudonyms ya V. Porecinov na N. Vozdvizhensky. Critic Elena Koltonovskaya aliandika juu ya Hvoschinskaya: "Hakuna wanawake wa Kirusi ambao walijitolea vitabu vilikuwa na nafasi nzuri sana ndani yake, hawakufikia umaarufu kama vile Hvoschinsky: Cistura alilinganisha na celebrities duniani kote kama George Zand na George Elliot "(ambayo pia yalichapishwa chini ya pseudonym ya kiume). Wasomi wa prose ya kisanii ya Khvoschinsky mara nyingi wakawa wanawake ambao walitaka kuishi katika sheria zao, na si kulingana na sheria za ulimwengu wa kiume. Wakati huo huo, Hoschinskaya yenyewe bila malipo kuchambua kazi zilizoandikwa zilizoandikwa. Kwa hiyo, kutafakari juu ya moja ya riwaya za kike, Hvoschinsky anakosoa Muumba wake kwa picha tupu ya tabia kuu, kufunika mawazo mapya:
Kwa njia, dada ya matumaini, Sophia Khvoschinskaya, pia aliandika pseudonym ya kiume - Ivan Smeveniev.
"Mke hana akili, hakuna nguvu ya uumbaji"Mshairi Zinaida Hippius, ambaye alifanya kwanza mwaka wa 1888, mara moja aliona: "Sisi peke yake pekee karibu kila saini na jina la kike." Alipenda kupiga umma kwa kuonekana kwa mavazi ya wanaume, kazi za kisanii ambazo alisainiwa na jina lake, lakini kwa kushtakiwa alikuwa na pseudonym wachache wa kiume: Anton uliokithiri, Lev Pushchin, Comrade Hermann, Kirumi Arensky, Anton Kirsha, Nikita Jioni, V. Vitovt. Mshairi Sergey Makovsky aitwaye Hippius Androgin, na mkosoaji na mwanahistoria wa vitabu Svyatopolk-Mirsky aliandika kwamba "kuna mwanamke mdogo ndani yake." Hippius yenyewe kutibiwa "kike" badala ya wasiwasi:
Katika kesi ya hyntius, matumizi ya pseudonym kiume hakuwa na kulazimishwa, kama waandishi wengi wa karne ya XIX, lakini uchaguzi wa fahamu.