Wydawało się, że zawsze będą. Ale nic nie jest na zawsze. Przeszedł przez półtora dziesięcioleci, ponieważ węgierskie autobusy Ikarusa stały się masowo znikające z szlaków miejskich Mińska. Poszli, ale ich pamiętamy. O historii Ikarusova w Mińsku - nasza historia.
Na encyklopedycznej kompleksowości nie udawaj. To raczej emocje od młodzieży i lekkie pęknięcie kurzu z archiwów. Ale główne modele w naszym przeglądu wprowadzone dokładnie.
Okres sowieccy.
W drugiej połowie lat 50. węgierskie autobusy były już w Mińsku. Na przykład na tym zdjęciu jest przechwycane przez Ikarus 31 trasy nr 1 "Przetwarzanie mięsa - Park Chelyuskintsev". Model ten w wersji miejskich i dalekobieżnych roślin w Sexfeherevar zaczął produkować w 1956 roku. Zdjęcie wykonane jest w stolicy białoruskiej w 1958 roku. Oznacza to, że Mińsk otrzymał wtedy szybko modelowy model. Ta modyfikacja miejska autobusu z dwoma dwoma akordeonami "drzwi nazywano Ikarus 31.22.
Ile takich samochodów było w Mińsku, teraz trudno jest powiedzieć. Ale zdecydowanie więcej niż jeden. Na zdjęciu - kolejna kopia, która w parku autobusowym jest przygotowana do imprez mieszek. Slogany na plakatach w sześciu dziesięcioleciach nie straciły znaczenia.
Ale prawdziwa era autobusów marki węgierskiej rozpoczęła się w Mińsku, według jednego danych, w 1967 r., W innych - w 1968 roku. Następnie elegancki i bezprecedenowo przestronny w czasie "Harmonica" Ikarus 180 został wydany na ulicach metropolitalnych. Rozpoczęły się dostawy tego modelu w Związku Radzieckim, a Mińsk otrzymał jedną z pierwszych. Według wspomnień pasażerów, tylne części "akordeonu" rozmawiał po prostu niesamowicie, znacznie silniejsze niż w obecnych autobusach. Ale na przykład dzieci, była tylko radość - chętnie wskoczyli na Ughab razem z Ikarusem.
Zdjęcie z początku lat siedemdziesiątych. Crossroads of Kabushkin i Partisan Avenue, lewego domu 105, po prawej stronie - 104. W lewym dolnym rogu rogu rogu jest długi czas, aby wyeliminować ruch kolejowy dawnego oddziału na MAZ z stacji Stephenanka. Tutaj w ramce wraz z Ikarus 180 i pojedynczy Ikarus 556 z tej samej rodziny.
Taki trzy drzwiowe iceprezy pojawiły się w Mińsku w około 1971-72. Jest ciekawy, że na Węgrzech ta opcja zaczęła produkować cztery lata wcześniej niż "akordeon", w 1962 r., Ale w stolicy BSSR podstawa "singiel" przyszedł po "Harmonichku".
Jeden z tych autobusów uderzył w zdjęcie zrobione w latach 70. od mostu nad Partisan Avenue. Tak, nie wydawało się - wtedy tramwaje wzdłuż partyzańskiej.
Kolor Modeli Minsk Ikarus 556 i 180 był biały czerwono-biały. Należy zauważyć, że był to absolutnie standardowy kolor fabryczny tych lat. Prawie wszystkie autobusy Ikarus 556 i 180 we wszystkich ZSRR, a także we wszystkich innych sottach, były biało-czerwone i białe.
I to już druga połowa lat siedemdziesiątych. Ten sam most nad partyzanckim alei i w ramce pojedynczego Ikarus dwóch pokoleń. Nowy model - Ikarus 260 zaczął przybywać do Ikarus 556, który stał się absolutnym klasycznym i zachowując swoją obecność na ulicach Mińska aż do początku XXI wieku.
Pojedynczy IKARUS 260 i przegubowy Ikarus 280 będzie symbolem ruchu autobusowego w mieście i, być może cały 1990.
Tak się zaczęło. Mieszkańcy "kolumny" na ulicy Vaneyeva nadal mieszkają pod "imprezą" i "chwałą", a Ikarus nowej generacji już przekształconej wzdłuż stolicy. Kolor maszyn miejskich w całym okresie radzieckim był ściśle żółty.
Po upadku ZSRR zmieni się kolor Minsk Icaruses.
Lichy 1990s i Millennium
W najwcześniej 1990, żółte ikarusy były nadal zdominowane na liniach, ale potem zaczęli masowo odmalować.
Oto przykład. Ikarus 260 więcej Era sowiecka, wydana w 1986 roku. Sfotografowany w 1999 roku. Autobus nie jest już żółty, ale w szeregach, chociaż jest już zużyty. Na stacji Dispatch West-3 pojechał do wiaduktu dla dyrektora służby inspekcji. Czerwony Microdistrict w tle jest nadal zbudowany. Kolce tę instancję w 2006 roku. Trasa №11 nadal istnieje, choć od tego czasu kilkakrotnie zmieniła swój program.
Udało nam się dostać się do Mińska i wydłużony "pojedynczy" Ikarus 263.10. Były one modyfikacją Ikarusa 260 z wydłużonymi dwoma krótkimi sekcjami okiennymi przez ciało, lekko rozciągnięte "bazy i dwuręczne drzwi. Samochody te zaczęły być produkowane w drugiej połowie lat osiemdziesiątych, a najpierw zostały dostarczone tylko na rynku niemieckim, trochę później - do Węgier i przyszedł do Związku Radzieckiego w 1989 roku. Ta instancja Mińska jest wersja z 1990 roku, a prawdopodobnie jeden z ostatnich do stolicy białoruskiej jest nowy, z przenośnika. Ostatni Minskik Ikarus 263.10 pracował do pierwszej liczby lipca 2007 roku.
Roślina w Matiasfeld "Harmoshka" Ikarus 280 została wykonana do 2001 roku, a pojedynczy model Ikarus 260 - do 2002 roku. Jednak Mińsk po upadku ZSRR nowe iceprezy już nie kupiły (oczekiwane drogie), ale ich służba została debugowana. Mszaki autobusowe stały się tylko na nogach. Potrzeba była, a park został zaktualizowany z powodu zamówień używanych autobusów Ikarus. Nabyli je głównie w Niemczech.
Pierwsi "Niemcy" zaczęli pojawiać się na Białorusi w przybliżeniu w latach 1992-1993. Autobusy w łatwo rozpoznawalnym kolorze wschodniego Berlina przybyły na ulice Mińska. Na niektórych nawet niemieckich inskrypcjach pozostały. Jest to modyfikacja Ikarusa 280.02, stworzona na Węgrzech specjalnie dla NRD. Charakterystyczny wygląd jest nieobecność w większości okien.
Ex-Berlin Ikarus 280.02 pracował, w tym na ciekawej trasie nr 526 "handlowej". Ta trasa podłączona DS "West-3" z TD Zhdanovichi. Więc jest bardzo blisko następny? Jest teraz blisko, a prosta droga jest i 20 lat temu nie istniała, i nie było łatwo dostać się do Zhdanovichi w Zhdanovichi, z kilkoma transferami. Trasa komercyjna prowadziła również przez Pushkinskaya, ale szybko i tylko z jednym przystankiem. Koszt przejścia zauważalne pieniądze - 50 000 rubli.
Zakupy stosowanych icarusów w Niemczech kontynuowały przez wszystkie lata dziewięćdziesiąte. Były też zakupy z Czech i Polski. Ta kopia Ikarus 280.02 przyszła jeden z tych ostatnich - w 1999 r. I po raz pierwszy pracował z "rodzimym" reklamą niemieckiej taksówki Albatros.
Było kilka samochodów w ciekawej podmiejskiej wersji Ikarusa 280.03 z formułą drzwiową 0 + 4 + 0 + 4, również zakupioną w Niemczech. Ta kopia pracowała na niezwykłą trasę nr 98 Express, która podłączonych DS "West-3" z Shabananami. Chodziła przez całe miasto, zadzwoniła do niego "wokół ruchu". Rzadko szła, ale jeśli można było usiąść na niego, a następnie z zachodu do centrum można było wziąć prędkość taksówki. Były dwa szczypce do przebijania.
Deficyt zapasów toczenia próbował zrekompensować i koszt lokalnego montażu Ikarusowa. Napis "Amkodor" na pokładzie nie jest reklamą białoruskiego sprzętu budowlanego. Ikarus Purple Color to kolejna ważna scena w aktualizacji Białoruskiego Parku autobusowego. Ten Ikarus 280 został zmontowany w Amkodor, a nawet miał własny oznaczenie - "Amkodor-10126". Tak, tak, był krótki okres od 1995 r., Kiedy Minsk Enterprise był zaangażowany w autobusy przemysłowe. Ilu zebranych - nieznanych, ale co najmniej kilkanaście. A miejsce, w którym się uczy się zdjęcia? Jest to Nemigi, tylko bez zestawu centrów handlowych w stylu "Pseudoetro".
A ta ramka została wykonana w 2000 r. Na skrzyżowaniu ulic Glebka i Pritutsky. Autobus jest niczym więcej niż Ikarus 280.26. Wersja polska z plastikową maską. Pokoje są również polskie. Co zrobił w Mińsku? Przyjechałem z nami lub pracowałam z nami - tajemnicą.
Ale finały epoki Ikarusowa w Mińsku wyglądały tak. Jest to Ikarus 415 Nowy (wtedy) pokolenie, które pracowały w stolicy białoruskiej w latach 1995-2007. Autobus został zakupiony NEW na eksploatację eksperymentalną. Następnie w 1995 r. Mińsk kupił jeden nowy "akordeon" Ikarus 435. Z punktu widzenia pasażerów, byli całkiem dobrzy, ale trudno było służyć dwóm unikalnym kopiom w parku. Eksperyment nie powiódł się. Inne zakupy Ikarus 415 i Ikarus 435 nie podążały, kontynuowali dostarczenie "besuki".
Icaruses są zdecydowanie częścią wspomnień z dzieciństwa i młodzieży wielu Mińska. Są ludzie, którzy szczerze myślą, że węgierskie autobusy były lepsze niż współczesne masy. Tak, podłoga mieli jeden poziom, siedzenia stały dokładnie, a nie na podium o różnych wysokościach, ale ... były to autobusy o wysokiej głębokości z trzema stromymi krokami przy wejściu, a z poręczem w środku. Idź do Ikarusa z wózkiem, to było niemożliwe. Dla rodziców z małymi dziećmi jest to śmiertelna wada, korzyść pozostałych w przeszłości historycznej.
Park autobusów miejskich na całej Białorusi jest teraz Monomarocre, MAZ całkowicie wygrał. Pod względem treści i konserwacji jest to zaleta. Ale fani transportu stały się nudne. Nie ma żadnych pojedynczych unic, poza tym, jak w młodości, chciałbym "biegać z fotikiem" ... ale taka jest rzeczywistość. Bardziej interesujące jest zmienienie starych zdjęć.
Auto.onliner w telegramie: wyposażenie na drogach i tylko najważniejsze wiadomości
Szybkie połączenie z redaktorami: Przeczytaj publiczny czat Onliner i napisz do nas w Viber!
Przedruk tekst i zdjęcia Onliner bez rozwiązywania redaktorów jest zabronione. [email protected].