Се чини дека сите познати бајки и ликовите на нивните херои од детството научиле од срце. Но, ако пушите малку подлабоко, излегува дека добри чудесни приказни имаат рани верзии, скриени значења или сосема различни автори.
Ние сме во Adre.ru какви суштества се скриени зад светли страници на книги, омилени карикатури и филмови, отстранети на нив.
1. Астрид Линдгрен "Карлсон кој живее на покривот"
Раѓањето на сè уште и двосмислениот човек во најсладата му претходеше две други бајки кои го напишаа Астрид Линдгрен. Потоа внимателно ги проучуваше примените херои, ги зедоа своите најдобри карактеристики и создадоа една од неговите најбјасни приказни. Прво, се појави бајка за Нилс Карлсон. Првиот Карлсон беше мал, не знаеше како да лета и живее во стаорец, бидејќи тој беше пријател со нејзината љубовница. Тој беше добро момче, а воопшто не е посно. Нилс му помогнал на неговиот пријател Бертил за да ја преживее осаменоста по губењето на сестрата. Вториот херој на писателот направи повеќе сличен на Том Карлсон, кој ни е познат. Lilonkvast од книгата "Помеѓу светлината и темнината" беше бучна, со чувство на хумор човек и знаеше како да лета без специјални уреди. Тој стана пријател на болно момче, не стоеше од креветот. Но, во споредба со себичниот и брз Карлсон, ликот се однесувал повеќе скромно, сакал да му помогне на својот пријател да разбере дека немало невозможно во животот, на пример на чудесната земја. Размислувајќи за карактерот на третиот лик, бајката одлучи да ја развие, да го направи повеќе слета, вистински човек. Значи еден човек се појави во најсреќните сили со невообичаена карактеристика - пропелер на грб.
2. Чарлс Пера "Црвена капа"
Бајка за црвена шапка во Европа слушнала во XIV век. Таа се сметаше за народни, изјави со ужасни анатомски детали и многу лошо заврши. Само во XV век, Чарлс Пера одлучи да го повтори и да го ослободи во неговата компилација. Тоа беше оној кој ја стави хероината на црвена шапка, пред тоа, во бајка, ништо не беше кажано за облеката. Перро ја презентираше не само шапка, и Чаперон - глава, која во времето во градовите не се носеше долго време, а во селата се уште се сретна. Црвена шапка значи дека ова мало девојче е рустикален, од луѓето, а приказната се случи, најверојатно, подолго време. Друга подоцна бајка адаптираше браќа Грим, нивната опција дојде до денешен ден. Тоа беа оние кои додадоа во заплетот на задебелени букви и радосна финале.
3. Николај Носов "Авантурите Линкови и неговите пријатели"
Dunno се чинеше на своите советски деца, и ова, се разбира, заслуга на прекрасниот писател Николај Носов. Но, прототипот е Lowrank, всушност, како и сите прекрасни шорцеви, беше од Канада. Уметникот Палмер Кокс направи стрипови за смешни шумски мали мажи, и рускиот текст на нив беше создаден од писателот Ана Воллисон. Општото име на ликовите во книгата "Кралството на бебето. Авантурите на Мурзилки и шумскиот човек "беа" Брани ", и таа го повика еден од малите мажи, потпирајќи се на карактер. Другите херои се свинче-веннер, Мурилка, Заштитник, д-р маст, Дадко-Бородац.
За прв пат, носот ги сретнаа книгите на Ана Воллисон во раните 50-ти години. Писателот сакаше да ги повтори овие бајки на свој начин. И во 1953 година, Николај Носов ја создал првата книга за авантурите на кратката. Тој го додели главниот херој со име на еден од ликовите Воллисон - Данно - и некои карактеристики на забавата Мурзилки. Многу особености на Носов го напишале, гледајќи го својот мал син Пити. И самиот писател, кој ги сакаше растителни капи, авантура и трикови беше во карактерот. Во суштина, Носов се покажа како мали возрасни со детски видови на карактер.
4. Алексеј Толстој "Златен клуч, или авантура Пинокио
Спорови околу тоа дали дебелиот бајка за Пинокио повторно или создаде сосема посебна работа, тие сè уште не престанат. Самиот писател го напишал предговорот во кој тој рече дека ги прочитал "авантурите на Пинокио" како дете, често ја прераскале приказната за дрвена кукла на неговите другари и ги измислиле таквите авантури за кои воопшто не биле во книгата. Но, всушност, тоа не е. Толстој веќе беше возрасен човек кога првпат ја прочитам бајката за момчето од Полани. Но, писателот, кој работи на прераскажување на Пинокио, се сети на своето детство, неговото забава и соништа за извонредни авантури, па Пинокио е многу сличен со многу Алијас на Толстој, кој тој беше во детството. Некои истражувачи се уверени: ова воопшто не е детска бајка. Во сликите на Пјерт и Карабас-Варас, писателот го исмева Александар Блок (и во цените на ерата на симболизмот), како и театарскиот директор на Vsevolod Meyerhold. Една од најпознатите изведби на Meyerhold беше претставата на претставата на блокот Balaganchik. Директорот беше познат по својот деспотичен карактер и, според многу современици, вклучувајќи го и Толстој, припаѓаше на неговите актери како кукли.
Бојата на косата на Blue Malvina значеше прилично застрашувачка работа. Таа беше дух. Во оригиналната историја на Карло Колоди Малвина, но постои девојка со коса на лазури. На разбојниците го гонат херојот во шумата, а Пинокио гледа бела куќа каде се надева дека ќе се скрие. Сепак, вратата е заклучена. Една девојка со лоша коса се појавува на неговите извици во прозорецот, бледо лице затворено. Таа објаснува дека сите жители на куќата веќе се преселија во светот на другите, како што таа самата. После тоа, девојката исчезнува. Во многу култури, сината боја симболично значеше на другиот свет. Затоа, девојките од сини коса ја истакнаа припадноста кон овој свет. Во продолжувањето на бајка, таа стана шумска самовила.
5. Александар Пушкин "бајка за рибар и риба"
Опции, од каде што беше Пушкин кој го зеде заговорот за неговата бајка, две. Според еден од нив, тоа е малку модифицирана руска народна бајка "алчен стара." Но, почесто велат дека ова е германската приказна "за рибарот и неговата сопруга", која беше кажано во колекцијата на Браќа Грим. Таа не излезе со нив, а уметникот-мистик Филип Ото Рунг, кој не само што привлече, туку и напиша мистични дела за симболиката на светлината и бојата. Затоа, во оригиналната германска верзија, секој пат кога старецот доаѓа со ново барање, морето се менува пред сè боите: прво тоа е светло зелена, а потоа темно сина, и конечно - темно сива боја, а веќе во завршниот херој се грижи за камионот. Во германската верзија, рибата воопшто не е златна убавина, туку банално пламен.
6. Чарлс Перро "Кат во чизми"
Како и другите бајки на Чарлс Перо, "мачка во чизми" излезе во неговата колекција на бајки и беше прераскажување на народната историја за мачката за сечење. Отпрвин, писателот се срамил да го стави своето презиме за насловната страница на колекцијата: сите бајки се чинеа многу несериозни за него, и тој веќе беше познат како цврст писател. Затоа, тој објави книга под авторството на неговиот Син, за да не даде причини да разговараат за фактот дека познатиот човек почнал да се ангажира во бајките. Но, книгата имаше глупав успех. Следбениците на писателот станаа благородни дами, кои исто така почнаа да пишуваат бајки, оваа окупација стана многу модерна.
7. Браќа Грим "Снежана и седум џуџиња"
Познатиот оваа приказна ја направија Браќата Грим, и за првпат ја слушнаа од синот на свештеникот. Браќата верзија се разликува од оние опции што можеме да ги прочитаме сега. На пример, злото маќеа се обиде да се ослободи од Снежана три пати: доведување на чипка која мораше да го одложи, потоа отруен чешел, а потоа јаболко. Се верува дека прототипот на Снежана би можел да биде грофица Маргарет фон Валдек или баронична Марија Софија Маргарет Катарина фон и УНД Ертал. Двајцата не се вклопуваат во односот со stepmates. Покрај тоа, маќеата Мери Ертал навистина имаше огледало. Тешко е да се замисли дека во XVI век може да биде нешто слично, но оваа акустична играчка се уште е изложена во главниот музеј во Лаура. Прототипите беа и гномите се нискописени рудари кои живееја во селото во близина на градот.
8. Ханс Кристијан Андерсен "Снег кралица"
Биографите на Андерсен тврдат дека прототипот на Сон кралицата станал шведски оперски пејач енни Линд, во кој писателот бил заљубен. Тоа беше неврзана љубов, девојката беше ладна за него. Назад во снег кралицата постојат карактеристики на данскиот фолклор. Во народните дански легенди, смртта често се нарекува мраз девица. Можеби снежната кралица на Андерсен има многу заедничко со скандинавските димензии на зимата и исчезнувањето. Исто така ладно, како неживо.
9. Gianni Rodari "Авантурите Chipollino"
Кога Џани Родари ја напиша својата бајка, никој не обрнува внимание на неа во нејзината родна Италија. Но, таа молчеше во СССР. Таму беше дека писателот станал неверојатно популарен, а Самуел Маршак придонел за ова. Во Италија, тој стана познат само неколку години подоцна. Постои нијанса во работата, која се спушти кога беше испечатена скратената верзија на книгата. Во цртани филмови и филмови, тие, исто така, не обрнувале внимание. Во прилог на зеленчук и овошје, во книгата се уште се угнетени - тоа се животни кои се содржани во зоолошката градина, односно, според писателот, во затвор. И Chipollino комуницира со нив: преговара со пајаци, разговор со индискиот слон, па дури и се дружи со опасни кафени мечки. Очигледно, не сакаше да ја расипе репутацијата на зоолошките градини во било кој, толку малку луѓе го знаат овој дел од бајките.
И која е вашата омилена бајка? Дали ја знаете приказната за неговото создавање?