Креативноста на шкотскиот пејач Ела Стјуарт беше добро запознаена народна Тусовка во раните 1970-ти. Сепак, тој ја постигна сегашната масовна популарност откако почна да соработува со Алан Парсонс.
Во 1973 година, Парсонс веќе беше голем престиж во областа на снимањето. Сепак, би! Учествувал во работата на епохискиот диск Пинк Флојд "Темната страна на Месечината". Исто така, темелниот производител се приближуваше до песните на Стјуарт, проширување на нивната звучна палета со различни алатки. Во суштина, тоа веќе не беше пуритански народ, туку мека карпа со богати аранжмани и долго соло.
Сепак, за да ги припише сите заслуги на Parsonus неправедно - туку, тој ја одигра улогата на дијамантски крајбрежје. Впрочем, песните на ЕЛА Стјуарт беа доделени од разновидност и светли софистицирани мелодии чии потенцијални парсони и се обидоа да откријат што е можно повеќе.
Што се однесува до значајниот дел, тогаш со овој Стјуарт и без Парсонс имал целосен редослед. Прво, тој намерно се обиде да избегне во неговите текстови на банални теми и поетски револуции. Второ, Стјуарт многу сакаше неговите песни да личат на звучни филмови ("Сакам да ви покажам филм кога играм песна ...") со серија светли слики и интересна приказна. И ова беше приказната во секоја смисла на зборот - пејачот често ги зеде парцелите директно од историски книги.
На пример, тој ја има песната "Патот до Москва" ("Патот кон Москва"), посветен на инвазијата на нацистичките трупи во СССР. Со давањето почит на хероизмот на нашата армија, Стјуарт не можеше да се спротивстави на крајот за да напише за тоа како после војната ослободена од заробеништво, советските војници веднаш испратени во Сибирски кампови. Меѓутоа, дали вреди да ги обвинува Шкотите, ако пишувате песна, тој се базираше на делата на таков "истакнат историчар" како Солженицин?
Еден или друг начин, тоа беше за време на периодот на соработка со Парсонс (1975-78) Ал Стјуарт ги сними своите најдобри албуми и хитови. Во најпознатиот и комерцијално успешен сингл од 1976 година со мистериозно име "Година на мачката" ("Година на мачка"). Во историјата на песната постои втор автор - пијанист Стјуарт, Питер Вуд. Неговото учество е тешко да се прецени, бидејќи тоа беше дрво што тој го составил најмногу приврзан пијано партија, врз основа на која е напишана песната. Тоа се случи на многу начини ненамерно ...
Откако, на крајот од американската турнеја од 1975 година, Стјуарт присуствуваше на звуците на неговата група и слушнав дрво што свири убава мелодија - чиста за загревање. Ми се допадна мелодијата, и таа одлучи да се развие во полноправна песна. За два месеци, фонограмот веќе беше практично подготвен, но сè уште немаше текст.
Отпрвин, Стјуарт се обиде да ја искористи старата скица од 1966 година наречена "подножје на сцената" и со зборовите:
Вашите солзи го уништиле дождот во подножјето на сцената ...Песните беа реакција на трагичната судбина на англискиот комичар Тони Хенкок. На крајот од својата кариера, Хенкок се загрижи за ужасна депресија, па дури и се обиде да зборува за тоа пред јавноста. Сепак, сите негови самоубиствени ескапи во навика беа навика со гласна смеа. Додека во 1968 година, комичарот навистина не им пречи на резултатите со животот ...
Ал Стјуарт: - Отиде на сцената и рече: "Не сакам да бидам тука. Јас сум само лут на мојот живот. Јас сум комплетен губитник, и зошто треба да не го завршам сето ова овде. " И секој се смееше, гледајќи го само ликот што го играше. И го погледнав и мислев: "Мојот Бог, тој значи што вели тој."Сепак, рекордната компанија рече дека никој не знае за Тони Хенкок во Америка, а воопшто темата е премногу темна за комерцијален сингл. Работата на текстот продолжи ...
Песната го доби своето ново име кога Стјуарт наиде на книгата за астрологијата, од каде што дознал дека, според виетнамскиот хороскоп, сегашната 1975 година е година на мачката (во кинескиот хороскоп наместо мачка се појавува зајак). Името се случило, но нов текст со зборовите:
Јас имав црвено табби, и сега имам црвенокоси ...... Самиот автор беше одбиен ("не можете да пишувате за мачки, тоа е смешно").
Последниот извор на инспирација беше класичниот филм "Казабланка", објавен во 1942 година - во средината на Втората светска војна. Филмот се разви во Мароко, каде што сопственикот на локалниот ноќен клуб Рик Блејк (изведен од Хемфри Богарт) помогна да ги покрие луѓето кои избегале од Европа од нацистичкиот режим. Не случајно и Богарт, и Питер Лорер, кој играше во филмот на криминалецот, се споменува на почетокот на песната.
Превод Автор - Александра:
Во утринските часови, како од филмот со Хомфи Богарт, во селото, каде што времето се сврте кон обратно, ќе се отфрли преку толпата, како Питер Лоре, криминал за заговор ...Меѓутоа, ако не ги разгледате овие споменувања и место на дејствување, понатамошниот заговор на "година на мачката" е целосно неповрзан со "Казабланка". Херојот на песната е турист кој дојде во северноафриканската земја. Во овој егзотичен амбиент, тој гледа мистериозна девојка која е фасцинантен херој зад него. Како што Стјуарт зборуваше, девојката "мора да биде, самата од Калифорнија, бидејќи таа скита и кажува за годините на мачки и слично".
... Утро доаѓа, и сеуште си со неа. Автобусот со туристите остави, и немате алтернатива, изгубивте билет, па морам да останам. Но, мелодиите на ногата остануваат во ритамот на ажурираниот ден. Знаете дека некогаш ќе бидете принудени да ја напуштите, но за сега ќе останете во мачка.Лично, јас лично имам приказна за лице кое се осмели да подлегне на чувствата и со главата паднала во романтична авантура, се чини дека е помалку интересно од приказната за стрипот за самоубиство. Но, самата песна не го расипа ова.
Покрај тоа, Парсонс, како и обично, го збогати аранжманот со мноштво алатки, вклучувајќи низа. Тогаш му се чинеше дека во песната многу гитари, и беше одлучено да се додаде наместо вишок гитара солофсофон. Стјуарт навистина не ми се допадна оваа идеја - тој сè уште се сметаше за пејач на народна карпа, а потоа беше добиен "џез". Сепак, тогаш тој се премисли.
Работата на песната отиде толку долго што до времето на објавувањето на единствената година мачката веќе заврши. Сепак, Парсонс и Стјуарт беа сигурни во успехот.
Ал Стјуарт:
"Кога завршив" Година на мачката ", мислев:" Ако не е хит, не можам да напишам хит ".Надежта беше оправдана. Единствениот со скратена верзија на песната (оригиналот трае 6 минути. 37 секунди) достигна 8-то место во САД и 31-виот во Британија.
"Година на мачката" - песната е сигурно добра, но лично ми се допаѓа другиот хит Стјуарт - "на границата" (патем, самиот автор исто така се согласува со ова мислење). Тој излезе во 1977 година и достигна 42 места на американски графики. Според Стјуарт, името на песната е "на границата" - упатување на мрачна фраза на премиерот на Велика Британија Едвард Хита дека дури "цивилното население ќе биде на фронтот".
Не случајно во песната Стјуарт толку многу повикување на специфични политички настани. Тука и навестувањето на сепаратистите за печење кои редовно беа задоволни со нападите во Шпанија ("рибарски бродови одат преку ноќна вода, тајно носејќи оружје преку шпанската граница ..."). И испраќање до партизанската војна во Родезија, која ќе заврши во 1980 година со создавањето на независна Република Зимбабве.
Превод - Дмитриј Попов:
Бои возеа на моите ѕидни мапи. Ветрови од Африка се промени. Факелите се залепуваат во ноќта, раката, селото за запалување, дава сигнал за оние кои чекаат на границата ... Ал Стјуарт: - Да, постојат работи во песната, која се покажа како вистинита. На пример, линија "рака, запали села" ... тие навистина запалија фарми кои припаѓаат на белите луѓе и ги протераа од земјата во Мугаба (Зимбабве премиер - С.К.) би можеле да ја префрлат фармата на неговите поддржувачи.Бидејќи Шпанија беше споменато во песната, Алан Парсонсонс неочекувано сакаше да додаде малку шпанска гитара на аранжманот. Кога продуцентот праша дали некој од студиото играше на шпанската гитара, владееше тишината. Додека Петар бело (кој, всушност, беше пијанист), не рече несигурно: "Па, можам да се обидам ..." - и ја одигра партијата "под фламенко" буквално за двајца двојки. Парсонс не се смири и додаде на фонограмот, исто така, звукот на Кастаннет.
Ал Стјуарт напиша толку многу прекрасни песни дека би било погрешно да се ограничи неговата приказна само две графички хитови. За поцелосна слика, би сакал да го привлечам вашето внимание на најмалку неколку други композиции.
"Керол" (1975). Инспириран од црвено-коса навивач, кој Стјуарт се сретнал во Њујорк. Самиот пејач не спиеше со неа, но тој беше сигурен дека често ја направила со други познати личности.
"Темно и тркалалиштето" (1975). Според Стјуарт, ова е песна за "односите претворени во метафора".
Хотел Бродвеј (1976)
Ал Стјуарт: - Ова е песна за луѓе кои живеат во хотелски соби. Ова е песна за обид да се разберат луѓето кои живеат во вакви услови - луѓе кои се богати и можат да си дозволат куќа, но сакаат да живеат во хотелска соба. Ова е како да живеете без минатото, а не да имате ништо опипливо, што можете да ги поврзете."Летање магии" (1976). Песната за Ејми Џонсон е првата англиска жена-флаер кој само полета во Австралија. Таа почина на почетокот на Втората светска војна, кога превезуваше резерви за британската армија.
"Мида Сенка" (1976) Ал Стјуарт: - Таа е за бизнис човек кој заработува пари рефлексивно, интуитивен, исто како тебе дише. Таквото лице мора да има сенка на Мида.Мида - Фригиан Кинг, познат по богатство. Можеби, многумина се сеќаваат на митот за магичната способност на средните места да се претвори во злато, што тој го допре.
"Една фаза пред" (1976). Мистериозна песна. Според Стјуарт, таа е за реинкарнација.
"Палата на Версај" (1978). Музиката се базира на составот "Грофот Салисбери" на англискиот композитор на XVI век Вилијам Берда. Текстот се одржува паралели помеѓу големата француска револуција и студентските права во Франција во 1968 година.
"Речиси Луси" (1978). За пејачот (или стриптер) и нејзиниот залуден потрага по успех.
"Време на Мерлин" (1980). Стјуарт рече дека воопшто не е воопшто за Том Мерлин, кој беше волшебник и ментор на кралот Артур, но за поетот на шкотскиот воин, кој е спомнат во песната Робин Вилијамсон "пет негирања на гробот на Мерлин".
Автор - Сергеј Куриј
Извор - springzhizni.ru.