Ech hunn e Frënd, deen hire Mann net gär huet.
Gesicht ausgesäit dat eng gemeinsam Famill: Mama-Papp-Kanner. Räifmedium, mëll, schlau, méi intelligent Kanner, gutt gemaach Mann. Awer vu ville Leit, kommununizéiert mat dëser Famillen, verstoe mat deem d'Fra net gär huet säi Mann. Heiansdo schéngt et mir dat souguer e Mann versteet. Alles verstoen.
Zousätzlech zu mengem Held selwer.
Ech hunn zënter e puer Joer Iwwerleescht hunn. A wann Dir mech frot, wou ech allgemeng gemaach hunn, huet hien him net gär, ech géif e puer "Appellen nennen."
Éischten. Fir hir Aen, lueft se déi ganzen Zäit an och ze luewen: iwwer et ouni. Hir Lauschtert ass de perfekte Mann, de perfekte Mann, en onheemleche Papp, den Held vun hirem Roman. Zur selwechter Zäit as et esou sou wéi hatt selwer iwwerfalen.
A wann hatt nieft him ass, gëtt et keng "Aventiv Relatioun" aus dësem an Trace. Hien nervt hatt. Seng Witzer sinn net witzeg fir hatt. Bei senge Urguanz rellen d'Aen, lauschtert hatt net, datt Dir DiRéiert. An ech wëll Froen: nodeems, ass hien dat ... perfekt Mann a Papp! Ass hien, dee selwechte Mann, jo? Wéi dann?!
Heiansdo gëtt hatt ausgeschwat. Wann et net fir hire Mann wier, seet hatt, ech géif op eng aner Manéier liewen. Ech wier e Gossii! Ech géif net an dësem gléckleche Familljenliewen geschmolnen. Nee, nee, nee: "seet hatt", ganz glécklech, an do de Schinn-Welt, mee mäi Mann, ech géif alles. Net hei. Net dee Wee.
Ech sinn net berechtegt eng Persoun ze veruerteelen fir dat wat en lieft. Fir wat e Choix huet hie gemaach.
Awer an dësem Fall, dauernd gepompelt an de Kontradiktioune tëscht wat gesot gëtt, a wéi et ausgesäit, wat d'Fra sech selwer täuscht. A mäi Mann och. Awer et ass vill méi wichteg datt Iech selwer. Well vill méi tragesch.
Wat ass falsch mam Selbstman? Mat der Tatsaach, datt Dir net verstitt wat Dir net Äert Liewen wunnt. Du schéngs ze liewen am Bewosstsinn. An d'Liewen geet. An ausserdeem nach - passéiert.
Dir kënnt verspanen dësem Mann wielen, well hien ass eendgail als e gudde Papp ais en ähnlecht fir "all am Kierch" ass um Prinzip vum Haus "iewen "senge bis zum Prinzip vun" all am Prinzip vun "all am Zesummenhange do. Dir hutt him net gär, awer Dir mierken datt et eng gutt Optioun ass an Är Wiel. An Dir wunnt, probéiert et net schwéier ze maachen fir d'Illusioun vu Léift a perfekt Bestietnes ze halen.
Awer heiansdo passéiert et datt Dir mech selwer iwwerzeegt: Hien ass sou gutt datt ech hatt gär hunn. Gutt, oder Léift. A Mamm seet och: Gitt sou wäit, datt Ären Numm ass, besonnesch, den Typ ass gutt. A wann et net erausbruecht huet, si eng vill Jore schmuel eng gutt Joren näischt schrecklech schéissen. Ugeholl datt ech wierklech net falsch hunn, heescht dat ganz ideal Bild fir déi ideal Bild ze Kräigen fir deen esou vill Joer a Kraaft getaass?
Ech hu viru kuerzem net verstanen wéi wéineg mir wëssen.
Wéiengem Numm tëscht engem enen Nummeur tëschenhuelen, wa mir nëmmen bannen Ier "vertruede kons elo schéngt, a ass et wierklech wierklech.
Ganzeg. Et kann an verschiddene Realnisheet gesieg ginn, Show, zum Beispill. Hei ass den Heroin an d'Kamera an der Kamera geschwat: "Ech ginn ni op een ze intrigéiert, ech respektéieren all an féiert en éierlech Spill." An déi nächst fënnef Minutte geet e Schnëtt, wou d'Heldin lues mat senge "Frënn um Projet" féiert, ass et intressant a féieren engem onschëllegen Spill. An no allem mécht hatt keen ze täusvolléieren, keng allervéiert ze täuschen, gëtt se wierklech iwwerraannt. Gutt, wat intressant ... ass, fir sécher, hatt denkt dat ass "dat ass anescht."
Fir éierlech mat sech selwer ze sinn ass vill méi schwéier wéi éierlech mat aneren ze sinn. Best souzéieren ech liewen, wierklech an harmonesch, an an dofir e Schued net sou äen, d'Kanner, déi mat Fräieuere ginn (net jäeg; net.
Hei hunn ech haut Gedanken, déi der # traditionell wéi déi # psycholog hunn, just well well Zich net nët staark hunn.
Eng Sammlung