Mir hunn e onglécklechen Ozean vun Informatioun iwwer wéi Dir déi meescht suergfälteg nogezeechent Kanner ze maachen ...
Haut, et gëtt e grousse Ozean vun Informatioun iwwer wéi Dir déi suergfältegst beschriwwe Kanner ze maachen. Wéi glécklech se glécklech oder erfollegräich ze wuessen, wéi een se entwéckelen, ze educéieren, léieren ze léieren. Millioun Saoviens, Handbicher, Staubooks. Trillioun Artikelen, Honnerte vu Podcasts.
Wéi Dir mam Kand schwätzt, wéi net eng Kandheet Verletzungen ze bremsen, wéi och kee Kand ze kräischen.
Et ass besser guer net ze steieren.
Wéi ...
Wéi och mat Hysteries ze këmmeren ...
Den onendleche Set vun iergendeng "wéi."
An et schéngt mir datt et nach ni sou vill kontrovers Informatioun war.
Et gëtt eppes wat mir eppes verfollegen, vergiessen eppes, eppes bleift. No allem hunn méiglecherweis fir dësem A an inform Stand vun der Informatiounen - brauchen am Gebrauch vun der gewënschten 10% ze bleiwen. A mir korrigéiere eist Verhalen, schafft op Iech selwer, probéiert Feeler ze vermeiden. Mir wëllen besser ginn, wëlle mir alles richteg maachen. Gutt, net all, mee op d'mannst eppes. An dat ass wierklech eng Aarbecht!
Ech sinn zu Beispill Ech wëll net den Etabels lecibellen op menger Duechter ze hänken. An ech vermeiden all Zorte vun Bewäertungen un.
Ech vermeit all Kräften.
Och wann dat lescht an de Frigoen fir de Kuch op de Buedem fléien.
Och wann de Fuedem aus der Nadel fällt.
Och wann de Liiblingsplack sech aus dem Edeged Rand ass.
A wann den Dësch definéiert ass dat ganzt Cloud, och.
Wann ët d'Duechter vum Delsten oppen, an déi eis zwou Deeg ofgebauten. Och dann sinn ech roueg (gutt, bal ëmmer).
Pressen Zänn.
Well a mengem Kandheet - net geschnidden. Well dës Wierder iwwer d'Uurt vun den Hänn maachen, Katalyséiert Gaart de verstännege Gaart an de Rescht vun der selwechter ginn a mengem Programm opgeholl ginn.
Programm vun Erhuelung. An dëse Programm gouf net nëmmen duerch meng Elteren geschriwwen. Awer an hunn de Schoul, Domes, Bieren, anescht, anescht sinn.
An ech wëll se änneren. An dëst stëmmt, Krich. Mat menger eegener Kandheet. An ech wäert et net ëmmer gewannen.
An natierlech wier et schéin, anstatt roueg ze ginn Prubing, Ënnerstëtzung, Ënnerstëtzung, awer dacks genuch fir mech fir mech net ze halen. An aus der Säit, wahrscheinlech ass et ze komesches, awer keen weess datt et dobannen geschitt a wéi vill Effort ass déi "einfache Rou. A meng Duechter weess och net. Och wann ech elo elo ugefaang hunn hir ze soen wéi ech rosen sinn, ech nerven, ech sinn rosen mat enger Aart vun Aktiounen oder just een.
Awer och wa mir, datt meng Demieine wiegt wir wréng datt an an ze diskutéieren, wéi se net méi gefouert huet, Ech stäerken. An dat wëll dat fir hir Kanner üben. An hatt wäert et fäerdeg bréngen. Zwou Generatiounen fir de Bildungsprogramm ze änneren, déi vun der Kandheet duerch d'Gesellschaft veränneren. . Awer fir sou eng Reaktioun (iwwer d'Kurven vun den Hänn an aner geschätzte Uerteeler) fir een eemol ze popéieren, an alles wat een nëmmen eemol wichteg war, an alles wat fir Iech ass, an alles wat fir Iech ass, an alles wat fir Iech ass, an alles wat fir Iech ass, an alles wat fir Iech ass.
Et Angscht.
Heiansdo, wann ech dat ze vill doriwwer denken, ech erënnere mech drun datt ech een soen: "egal wéi schwéier Dir probéiert hunn hir Psychotheropist. Dofir, Deal mat Iech. " Eigentlech, ech maachen dat. Sou wäit wéi méiglech. An der Fräizäit. Haha.