Wann ech geruff hunn a gefrot fir d'Kand ze beroden. " Eng Fra am Tube huet eng ganz agreabel Stëmm geschwat an huet gefrot fir säi Jong ze huelen. Ech hunn et net erfollegräich gemaach hunn ech probéiert datt d'Kanner net konsultéieren. Si huet net opginn a war ganz bestänneg. Ech hu gemierkt datt et net veruerteelt gouf, hunn ech opginn.
An der ernannter Zäit, eng mëttelalterlech Fra kënnt an de Büro a mat hirem e Mann vun drësseg Joer al. Méiglecherweis, e jonke Mann ... et ass noutwendeg, ausgesäit et mat eppes, ass datselwecht. A wou sinn hire Puppelchen? Hutt Dir wierklech decidéiert net ze huelen, et schéngt, datt ech definitiv bezeechnen datt Dir musst zesumme kommen?
"Sëtzt:" D'Fra Adressen an e Mann, "Dëst ass e Stull." - mécht him hien.
Esou korrigéiert korrigéiert seng Hoer, den Halsband vum Hiem, zitt en Handtchift aus der Täsch eraus a setzt him op seng Knéien. Dann wielt en Fotell. Hëlt Iech Händler a setzt nieft hinnen.
- Hallo. Wäerte mir eis treffen? Mäin Numm ass Wéi Dir et scho weess, Irina Aleksandrovna. Wéi kann een Iech kontaktéieren?
"Mäin Numm ass den Ewennaveta, an et ass mäi Jong Vadik,", bis elo sinn ech am Dësch bliwwen.
Ass dëst en erwuessene baart Mann, deen ech fir hire Begleeder geholl hunn, hire Jong?
Ech verstinn datt de Wonsch komplette verschidden Eleea Pentonna ass, souwuel d'ganzt Liewen a Besoin vun der Vadik. Nëmme hatt weess wat Vadik wëll. Wéi an engem Witz iwwer déi jiddesch Mamm: "- Soma, et ass Zäit heem ze goen! - Ech hunn scho gefruer, Mamm? - Nee, Saat, Dir wëllt iessen! "
Ech fänken d'Standardprozedur un: Fëllt d'Formen vun der éischter Sitzung aus. Ech si sécher datt d'Elnea Petrovna Froen beäntweren fir Dientatko. Gott sëtzt alles ass pricétaire: Néint d'Mous ass verantwortlech, an de Jong mécht absolut keng Partizip, ouni wat geschitt ouni sech ze huelen. Dëst vertraut him.
"Vadim, Dir kennt et egal wann ech fir d'éischt mat menger Mamm sinn, während Dir am Gank waart, an dann mat Iech?" - Déi iwwerrascht, dat an allen Verhalensland gouf, gouf keng Limitéiert.
- Jo: Joh, natierlech. Hie kann zum Llaches wat konnt geschitt ass.
Mamm och ëmmer nëmme vernünftbar nervös ginn, ass net aus dem Stull opgestallt (wat gutt ass), huet säi Jong verbruecht, huet just säi Jong verbruecht, méiglecherweis, huet et net op eemol ze fannen, da géife sech op der Plaz fannen?
- elaa Petrovna. Sot mir, w.e.g., wat Iech stéiert?
- Vadik, meng Vadik. Ech hunn mäi Liewen op hie geluecht. Hien ass scho grouss, an ech wëll wéineg Enkelkanner, awer hien trefft sech net emol, da wäert hien net bestueden. Ech wëll hien bestueden.
- Wunns du zesummen?
- Natierlech stierft hien ouni mech. Hie kann nach net schaffen, huet hien just aus dem Institut ofgeschloss. Ech hunn him eng Aarbecht fonnt, awer et war eng Auer, dat ech gesot hunn, dat hunn nëmmen derbäi. Hie wäert net sou wäit goen an an onverständlech Konditiounen. Elo plangen ech un der Sich no senger Aarbecht ze sichen, also wou wäert ech hien goen an wat wäert en op wunnen?
- a säi Papp, hien wou, wou, wann et net e Geheimnis ass?
- wat ass d'Geheimnis! Ech hunn him erausgeschloen wann d'Vadik aacht Joer al war. Stellt Iech vir? Hunn hien d'Diät fir Brout verschéckt an hien szunn an der 2: stangt op dem Fern. Ech sinn doheem fir d'Aarbecht komm, an d'Kand ass net doheem, och mir hu mech selwer an ech sinn ënner der Buerg bruecht huet an ass weider gaang. An hien ass heem komm fir ze schaffen an e Jong geschéckt. Selwer, Dir gesitt, et war faul ze goen, an sou wéi et soll un Onofhängegkeet zougänglech sinn. Wat ass d'Onofhängegkeet do wann d'Kand aacht? Am Allgemengen, ech hunn hir Saache versammelt an him ausgedréckt. Jo, an keen ass gebraucht ginn, well ech hunn e Kand.
"Dir hutt net méi Männer nom Papp vu Vadim?"
- Natierlech net! Brauch ech se op wat?
- Op mannst fir weiblech Gesondheet, wéi vill Gynekologer Bereetstoën?
- keegend. Ech brauch net.
No enger bestëmmter Zuel vu klären a klären Froen, hunn ech e Kontrakt fir psychothereututesch Servicer ofgeschloss, an a wéi meng Iwwerraschunge, huet si virun zwanzeg Sessunge viru balanzwechten.
- An gitt mir direkt op Vadik, ech ënnerschreiwen a bezuelen.
- keegend. Wäert net schaffen. Et ass wichteg datt hie sech entscheet huet, säin wëll ech an net.
- Hien huet beschloss?
- Jo. Selwer.
Si hunn Plazen geännert.
Wéi kann e Mann vun der drësseger Joeren net vun der Mamm ofhänken? Liicht. Hie weess net wéi a weess net wéi ech anescht liewen.
An dëser Geschicht gouf Mamm en Affer vu Léift a Fleeg kritt. Si huet gelieft an huet just hire Jong verdéngt. Ech hunn alles missen reint datt hie misse weib gin, feireg, domm. D'Siele sech sech wuel wousst wat hien gebraucht huet.
Hir Therapie huet ugefaang mat ze düchau gehuch ze goen datt hie war eng Erwuessen. Mat harsh Froen iwwer wat hie mécht wann et net. • huet se gemierkt datt hie fir säi Jong nieft sengem Jong gouf, huet si grujman a ganz bemäftst sengem Meeschtesch ginn. Et huet et méiglech fir weider ze goen: Erënnert Iech Iech selwer a léiert Iech selwer gär ze hunn.
Sechs Méint méi spéit hu hatt him e separaten Appartement kréie an huet säi Vadik geplënnert.
An hien? Hien huet weider d'Therapie gemaach, geléiert sech selwer ze sichen, geléiert ze sichen wat hie gär huet a wat hie wëll maachen, déi aner Leit an hir Gefiller ze verstoen. Am Ufank hunn ech mech selwer en Hond, mat de Wierder vu Mamm, en onheemleche Krokodil, déi a senger Spëtzt wunnen. Dann, Spazéieren bréngen deen Hond, hun e Meedchen festleeën datt se selwer ënnerstëtzt an Ënnerstëtzung hutt. An hien selwer muss nach ëmmer en Erwuessene ginn. Si sinn zesummen gewerméiert Meedchen, awer baban gehéiert absolut keng Zäit frou fir se ze maachen.
En Auszuch vun der Buch "Illusioun vum perfekte Liewen" (Bombor sengem Verëffentlechungshaus). Irina Dinnerko ass e klinesche psychologisten, Auteur vill tunen zwanzeg Wëssenschaft, e Columch Magaz ".