در 22 ژوئن 1941، نازی ها به اتحاد جماهیر شوروی حمله کردند. چند روز بعد، اولین شهرهای بزرگ در قلمرو مدرن غربی اوکراین و غرب بلاروس کشف شدند. دولت شوروی تنها در پاییز سال 1944 به اینجا بازگشته است. کیف تحت قدرت آلمان بیش از دو سال، مینسک - 1100 روز بود. همچنان زندگی می کند، یا به جای آن زنده ماندن، جمعیت محلی. کسانی که زنده ماندند، می توانند به شدت می گویند که آنها از جهنم زنده ماندند.
در مدیریت
از آغاز جنگ از اتحاد جماهیر شوروی، رهبری نازی تصمیم گرفت تا قلمروهای دستگیر شده را به چندین بخش تقسیم کند: بعضی از آنها برای دادن متحدان (مجارستان و رومانی)، دیگران - برای ترکیب به محافظ لهستانی، سومین هستند - به Reikskomariats تقسیم می شوند توسط مردم هیتلر اداره می شود. مجارستان Transcarpathia و رومانیایی ها - بوکووینا، Bessarabia و "Transnistria" (با مرکز اودسا) دریافت کردند.
کل فرماندار لهستان به ولسوالی ها تقسیم شد، او توسط هانس فرانک حکومت شد. در کنار شرق، هیتلر دو Reikhskysariat "اوکراین" و "استلاتا" ایجاد کرد. این برنامه ریزی شده بود که هنوز یک بررسی ریشسکی از مسکو ایجاد کند، اما تا کنون خط مقدم آن را در آنجا گذرانده است، قلمرو توسط ژنرال های ورمانچت کنترل شد.
در شهرک ها، پلیس تشکیل شد، که در آن آنها سعی کردند نمایندگان جمعیت محلی را استخدام کنند، اما نمایندگان Wehrmacht یا Gestapo تحت نظارت قرار گرفتند. شهرها به عنوان Burgomistra منصوب شدند.
در شهرک های بزرگ، جداسازی نیز برگزار شد - تعریف محل اقامت. اگر یهودیان در شهر زندگی می کردند، محله یهودی نشین در نزدیکی منطقه صنعتی ایجاد شد. مناطق راحت به دولت محلی داده شد. این شهر اردوگاه ها را برای زندانیان جنگ، اردوگاه های کار اجباری و همچنین "کارخانه مرگ" نیز ایجاد کرد - محل کشتار جمعی یهودیان.
برنامه های زمین های اشغال شده
حتی قبل از شروع جنگ، توسعه طرح "OST" آغاز شد. این مقررات او بود که مبنای رهبران امتحانات ریشسکی و سایر سرزمین های اشغالی در شرق اروپا بود. در اینجا موقعیت اصلی طرح مدیریت زمین های دستگیر شده وجود دارد:
- در اروپا، شما باید یک "سفارش جدید" ایجاد کنید، اساس آن حاکمیت نژاد بالاتر، آریایی خواهد بود.
- آلمانی ها باید خود را "فضای زندگی" خود را آزاد کنند و از بین بردن و تحریک "نژادهای پایین"، اول از همه اسلاوها.
- یهودیان باید کاملا نابود شوند. در سند، این به عنوان "تصمیم نهایی سوال یهودیان" ثبت شد.
- جمعیت محلی باقی مانده باید به آلمانی ها خدمت کنند: کار در کارخانه ها، رشد محصولات کشاورزی، به خدمت به آلمانی ها.
- تبلیغات در میان جمعیت محلی باقی مانده از ایده های نازی. بخشی از محلی بعدا می تواند به عنوان مدیران باقی بماند.
در حالی که جنگ ادامه یافت، نازی ها مردم را به آلمان به دست آوردند. واقعیت این است که با توجه به بسیج دائمی در کارخانه ها و سایر شرکت ها، آلمان کارگران فاقد کارگران بود. از سال 1942، از اوکراین و بلاروس، آنها به زور به صادر کردن افرادی که در شرایط غیر قابل تحمل برای غذا مشغول به کار بودند، در واقع، برای حق زنده ماندن. چنین افرادی نام "Ostarabeati" - کارگران از شرق. در مجموع، بیش از 5 میلیون نفر از قلمرو اتحاد جماهیر شوروی خارج شدند.
دومین سند مهم برای مدیریت سرزمین های دستگیر شده یک طرح Bakka بود. او برای دو مورد مهم ارائه داد:
- مصادره از جمعیت مواد غذایی محلی به طوری که آلمانی ها همیشه غذا دارند. واقعیت این است که در ماه های گذشته جنگ جهانی دوم، گرسنگی در آلمان آغاز شد. در حال حاضر نازی ها می خواستند خود را در مورد یک جنگ طولانی محافظت کنند.
- استفاده از گرسنگی به عنوان یک ابزار تروریستی و کاهش جمعیت. برنامه ریزی شده بود که بیش از 20 میلیون نفر باید از گرسنگی بمیرند. به طور جداگانه، مشخص شد که روس ها به فقر عادت کرده اند، به گرسنگی مقاوم هستند، بنابراین غیرممکن است که "هیچ گونه تاسف جعلی را مجاز نکنم".
در برخی اسناد، میزان مصرف برای کشورهای مختلف تجویز شد.
جنایات و مجازات
اصل اساسی برای جمعیت محلی، فروتنی بود. به همین دلیل است که آلمانی ها سعی کردند به شدت مجازات مقررات آلمان را مجازات کنند. افسران قدرت زیادی داشتند، اغلب عمر یک فرد می تواند به خلق و خوی خود و همدردی شخصی بستگی داشته باشد.
منع رفت و آمد معرفی شد، ممنوعیت استفاده از مغازه های فردی، مکان های استراحت، چاه ها و غیره گسترش شایعات غلط، سرزنش به رژیم آلمان، برای حمله به دولت آلمان - این همه با مجازات اعدام مجازات شد. اغلب مردم در مکان های عمومی آویزان شدند تا باعث ترس در میان مردم محلی شوند.
همچنین نازی ها "مجازات های جمعی" را تمرین کردند. در 22 مارس 1943، روستای خاتین برای کمک به حزب شوروی، در قلمرو بلاروس مدرن سوخته شد. 149 نفر مردند به گفته مورخان برآورد، بیش از 600 شهرک با جمعیت محلی در اتحاد جماهیر شوروی نابود شدند.
اوقات فراغت
نازی ها سعی کردند چندین نوع تفریح را برای محلی ایجاد کنند، عمدتا به منظور تقویت تبلیغات خودشان. در شهرهای بزرگ، سینما ها افتتاح شد که در آن فیلم هایی که به سانسور نازی ها پذیرفته شد افتتاح شد. کتاب ها منتشر شد، ترجمه های رهبران نازی در روسیه.
مردم همچنین مجبور به خرید روزنامه های نازی شدند که در بسیاری از شهرها به زبان های محلی منتشر شد: از اوکراین به تاتار. در میان سربازان آلمانی نیز به کار تبلیغاتی منتقل شدند تا در شرایط اشغال، آنها احساس تاسف را برای مردم محلی نپذیرفتند.
در عین حال، مردم سعی کردند روزنامه های زیرزمینی را پیدا کنند یا یک ایستگاه رادیویی شوروی را در هوا پیدا کنند. چنین اقداماتی نیز با مجازات اعدام مجازات شد.
بقا
برای زنده ماندن در شرایط اشغال، لازم بود که کار کنیم. مردم برای هر کاری آماده بودند، فقط از آلمانی ها حداقل برخی از مأموریت ها را دریافت می کردند. اما اغلب مردم گیلاس. من نمونه ای از سرزمین های لهستانی خواهم داد. مردم برای کار بر روی گیاهان راه می رفتند، اما در عین حال سعی کردند در سرعت کم کار کنند. محبوبیت شعار "کار آهسته تر!"، به این ترتیب، مردم می خواستند به اقتصاد آلمان آسیب برسانند. بر روی دیوارها و ماشین ها یک لاک پشت را گرفتند، که تبدیل به نماد این جنبش شده است.
افراد دیگر به تماس با دولت آلمان رفتند. اما لازم به یادآوری است که همکاری نیز متفاوت بود: برخی از فعالیت های تدریس خود را در اشغال ادامه دادند، دیگران به پلیس رفتند یا در تیراندازی یهودیان شرکت کردند. اگر دومی به توجیه برسد، ابتدا می توان درک کرد.
هر کس آماده بود تا به طرفداران برود، نه تنها خودش را به مرگ، بلکه بستگان آنها نیز قرار می دهد. در شرایط "جهنم نازی" هر کس می خواست زنده بماند. در مجموع، طی سالهای اشغال نازی، 13 میلیون 684 هزار و 692 نفر در قلمرو اتحاد جماهیر شوروی جان خود را از دست دادند.