ناتالیا Tennrovskaya در حال تلاش برای حل رمز و راز کانال پایدار در سنت پترزبورگ است. کاوش آرشیو ها و عکس های مواد. بیشتر در مواد ما بخوانید.
این که آیا شما با پیاده روی در امتداد کانال Griboedov، نزدیک Colonnade از کلیسای جامع کازن، به ساحل مخالف نگاه کردید و شگفت زده می شوید، دیدن آن نزدیک ترین پل کازان، دیواره نگهدارنده خاکستری بدون گرانیت، اما توسط سنگ آهک، همانطور که زمینه ها با بسیاری از خانه های قدیمی در سنت پترزبورگ قرار داشتند؟
در میان سنت پترزبورگ، بسیاری از باتلاق ها و باتلاق ها در دهه های اول باقی مانده بود، آب جریان داشت، آب کثیف بود، کثیف بود، کثیف بود، به هیچ وجه مناسب نیست، و برای شستن، این کانال ها برای باروک، که در آن هیزم غیر قابل نفوذ بود، مورد توجه قرار داد به مواد شهر تحویل داده شد و خیلی بیشتر. و مهمتر از همه، در چنین جریانهای ناشنوا، آب از باتلاق ها را ترک نکرد و در وسط شهر ایستاده بود.
قابل توجه ترین این رودخانه به طور رسمی نامیده شد ناشنوا، آن را از کل شهر از حیاط پایدار به دهان فونتانا عبور کرد، و بسیار تند و زننده بود، که او نام دوم را دریافت کرد - Krivusch. گفته شده است که افراد سالخورده حتی در زمان های پس از جنگ حتی به شرح زیر گفته می شوند: Krvushch، با تاکید بر آخرین هجا.
در سال 1728، در ساحل رودخانه ناشنوایان، زیر جریان، آنها کلیسای صعود چوبی را قرار دادند و از آنجایی که رودخانه ناشنوایان در شهر تنها نبود، این گاهی اوقات یک رودخانه ویزنسنسکی ناشنوا نامیده شد.
آنا Ioannovna، که زمان زیادی را برای دکوراسیون سنت پترزبورگ برای ده سال حکومت خود (1730-1740) داشت، به منبع یک رودخانه ناشنوا دستور داد و آن را به سینک وصل کرد. کار آغاز شد، اما به زودی آنها متوقف شد. اولین مورخ سنت پترزبورگ، A.I. Bogdanov، در اوایل دهه 1750، در مورد این رویدادها گفت: "کانال شروع به سمت دریاسالار، در حیاط پایدار، برای اتصال رودخانه Deau Voznesenskaya. در حال حاضر آنها نیز ترک می کنند؛ 1732 سال آغاز شد. "
در سال 1739، این کانال نام رسمی را با ثبات دریافت کرد و اگرچه اعتقاد بر این است که کار بر روی آن توسط این زمان تکمیل شده است، اطلاعات بعدی در مورد آن متناقض است.
در طرح معروف TPORKOT-MAHAEV، که در اواخر دهه 1740 ایجاد شد، ما از شستن به Demidov فعلی پل (در هدف از کوچه گرگسوف) می بینیم، این کانال، با سواحل مستقیم است، و مانند در حال حاضر، با دو چرخش تیز (وجود دارد، کجا پل بانکی و در منطقه مربع است)، و سپس، به خود فونتستر، سواحل در حالت اولیه خود نشان داده شده است. همه اینها، به همین ترتیب، شریان آب به نام رودخانه ناشنوایان نامگذاری شده است، کانال چاشنی ذکر نشده است.
ویژگی های این طرح، و همچنین بسیاری از برنامه های دیگر قرن XVIII این است که آن را نشان داده شده است و آنچه که قبلا وجود داشته است، و آنچه که تنها در نظر گرفته شده بود، و سپس چیزی بود، و پس از آن چیزی بود، و چیزی و نه آن را انجام نداد. بنابراین این طرح، بسیار زیبا، گاهی اوقات سوالات بیشتری را از هر گونه پاسخ می دهد.
یک راه دیگر، در جهت کاترین در سال 1764، کار هیدروسیک شروع به تبدیل کل رودخانه ناشنوایان به کانال کرد. این پروژه با استفاده از نقاشی ها و برآوردهای هزینه های ارائه شده یک مهندس نظامی، الیاریون Matveevich Glenchev-Kutuzov، پدر مارشال فیلد آینده ارائه شده است. در نام طولانی پروژه او کلمات وجود دارد: "... در مورد برگزاری یک کانال برای جلوگیری از ساکنان سرمایه از پیامدهای فاجعه بار سیل." بله، چنین امیدها در آن زمان به کانال ها حمله کردند. درام رودخانه ناشنوایان گسترش یافت و سست شد، سواحل پنهان شدند، اما انتشار گازهای گلخانه ای در جریان پایین تر به نظر نمی رسید که مناظر شهری نقاشی را محروم نکنند. برای این نقاشی از تابش، ما باید از کاترین دوم سپاسگزار باشیم که دستور خاصی را در این زمینه ساخته است.
Naberezhnye Canal، که در سال 1766 نام کاترین را دریافت کرد، در گرانیت لباس پوشید، سواحل توسط پل های سنگی و چوبی متصل شدند. نویسنده پروژه Imbets نیز بود Glenchev Kutuzov، به رهبری کار، به جز او، مهندسان v.i. Nazimov، F.V. Baur (Bauer، Boore) و I.N. borisov تمام کار به پایان رسید تا سال 1798.
پس کجا سنگ آهک از پل کازان بود؟ همه چیز اینجا روشن نیست اعتقاد بر این است که این دقیقا همان جایی است که کانال پایدار به پایان رسید و جایی که به یک رودخانه ناشنوا متصل شد و احتمالا سواحل او در دهه 1740 تقویت شد و با سنگ آهک تقویت شد. در کاترین زمان، دیواره های نگهدارنده کانال نیز از سنگ آهک ساخته شده اند و گرانیت تنها با دوام و زیبا به پایان رسید. و در مورد این واقعیت که در کاترین و بیش از سنگ آهک به پایان رسید، حداقل بخشی از کانال، به نظر می رسد اطلاعات یافت می شود.
در عکس های متعدد و پیش از انقلاب، و شوروی، تا اواسط دهه 1950، ما می بینیم که دیوارهای بخش کانال اولیه با سنگ آهک قرار گرفته اند.
فقط آب خود را یک نوار از گرانیت مشاهده می کند، عرض بیش از یک سنگ، مرز و ایستاده ای است که در آن شبکه های متصل شده، نیز از گرانیت، و همچنین در سراسر کانال ساخته شده است. در امتداد ساحل راست، خطی که سنگ آهک به پایان رسید و گرانیت آغاز شد، نزدیک به خانه بود 19 (و 21st خانه "Zinger"، و در سمت چپ بانک، این خط در برابر ایتالیایی بود خیابان. در اواسط دهه 1950 هر دو شورش به طور کامل توسط گرانیت جدا شدند.
همانطور که معلوم شد که یک قطعه کوچکی از خاورمیانه در برابر کلیسای جامع کازان باقی مانده است و باقی مانده با سنگ آهک باقی مانده است، آن را غیر قابل درک است. خوب، من در مورد او را فراموش نکردم، در این مورد. چپ از ملاحظات احساسی؟
در اینجا من متوقف می شود، زیرا کل داستان به من رمز و راز باقی مانده است.
ارسال شده توسط: ناتالیا Tennrovskaya