تجزیه و تحلیل عوامل اساسی قیمت نفت، معامله گران باید تقاضا را در مناطق جداگانه ارزیابی کنند. در چند سال گذشته، ما به طور منظم شنیدیم که هند تبدیل به بازیکن اصلی در جهان از تقاضای نفت در آینده نخواهد شد، زیرا او هنوز برنامه های خود را برای "سبز" انرژی روشن نکرده است. به این گفتگوها گوش ندهید
امروزه هند یکی از مصرف کنندگان اصلی محصولات نفت و فرآورده های نفتی است. و در سال های آینده، مصرف نفت در این کشور تنها رشد خواهد کرد. با وجود این واقعیت که توجه رسانه ها به توسعه انرژی "سبز" تحمیل می شود، معامله گران تمام دلایل اعتقاد دارند که برای ده سال آینده، تقاضا در هند بر روی نفت بیشتر از هر کشور دیگری رشد خواهد کرد. بنابراین، هر گونه NEBETTEOREDER باید از هند و تقاضای نفت در این کشور پیروی کند.
با این حال، وضعیت با بستگان محرمانه در مورد انتقال هند به تمیز کردن انرژی ادامه خواهد یافت. به تازگی، بلومبرگ مقاله ای را منتشر کرد که در آن پیش بینی IEA برای مصرف انرژی در هند در نظر گرفته شد. عنوان این مقاله مانند این بود: "یکی دیگر از 1.4 تریلیون دلار، باید انتقال به انرژی خالص هند را صرف کند. حتی اگر این مبلغ 1.4 تریلیون دلار به 20 سال تقسیم شود، 70 میلیارد دلار در سال کار خواهد کرد. این یک شکل دیوانه است و 70٪ بیشتر از سیاست فعلی هند است. چنین برنامه هایی و اهداف کاملا غیر واقعی هستند.
در سال 2019، هند سومین مصرف محصولات نفت و نفت در جهان پس از ایالات متحده و چین بود. در آن سال، تقاضا برای نفت در هند به میزان 4.9 میلیون بشکه در روز رسید. در عین حال، بسیاری معتقدند که او حتی بالاتر خواهد بود اگر آن را برای کاهش رشد اقتصادی و فصل سنگین موزون نبود.
در حال حاضر دشوار است پیش بینی در مورد آینده اقتصادی پس از اپیدمی کروناویروس. با این حال، حتی MEA با توجه به این واقعیت که هند یک عامل کلیدی برای افزایش تقاضای نفت است. با توجه به پیش بینی های MEA، تقاضا برای نفت در هند به 6 میلیون بشکه در روز رشد خواهد کرد. به طور خلاصه، تقاضا در هند بر روی نفت هیچ جا نمی رود.
به جای اعتقاد به اهداف غیر واقعی انرژی خالص، معامله گران باید بر موقعیت های ذکر شده در زیر تمرکز کنند که به درک اینکه چگونه رشد تقاضا در هند بر بازار جهانی نفت تاثیر می گذارد، تمرکز خواهد کرد.
1. در حال حاضر، هند صادر کننده تمیز از محصولات نفتی است، اما با تغییر در قالب مصرف، این کشور می تواند به وارد کننده تبدیل شود، اگر آن را به طور قابل توجهی افزایش پالایش خود را. هند اعلام کرد که تا سال 2025 قصد دارد تا پالایش نفت را از 5 تا 8 میلیون بشکه در روز افزایش دهد. با این حال، MEA این برنامه ها را امکان پذیر نمی داند و پیش بینی می کند که تا سال 2024، پالایش نفت در هند تنها به 5.7 میلیون بشکه در روز رشد خواهد کرد.
اگر پیش بینی های MEA درست باشد، هند، همراه با نفت خام، باید سوخت های بنزین و سوخت دیزل بیشتری را برای نیازهای خود وارد کند. با این حال، شرکت های نفتی بین المللی بسیار علاقه مند به ساخت پالایشگاه های نفتی جدید در هند هستند. این فرایند بسیار آهسته است، به طور جزئی به دلیل ویژگی های روابط تجاری در هند است. برای معامله گران، نقطه اصلی تفاوت بین محصولات نفت و نفت است. اگر هند حجم پالایش نفت خود را افزایش ندهد، تقاضای نفت آن در فلات منتشر خواهد شد، اما باید محصولات بیشتری را وارد کند.
2. معامله گران باید به دنبال آن باشند که هند نفت را خریداری کند. ذخایر داخلی نفت در کشور کمتر از چین است و کمتر از چین تولید می کند. بنابراین، پیش بینی شده است که واردات نفت هند به طور قابل توجهی افزایش خواهد یافت با افزایش تقاضا از جمعیت. در حال حاضر، 65 درصد از واردات نفت به هند با منابع خاورمیانه تامین می شود. در نتیجه، کشور به تنش های ژئوپلیتیکی در این منطقه آسیب پذیر می شود. در حال حاضر، عراق بزرگترین تامین کننده نفت به هند است، اما در صورت محدود شدن با ایران، این کشور همچنین عرضه خود را به هند افزایش خواهد داد. برای جلوگیری از خطرات استراتژیک، هند نیاز به تنوع منابع تامین نفت دارد. بنابراین، در آینده، هند ممکن است توجه خود را به منابع نفتی ایالات متحده آمریکا، کانادا و برزیل توجه کند.
3. کسانی که در گاز طبیعی تجارت می کنند و غیره به ارزش آن بستگی دارد، همچنین مطلوب است که وضعیت در هند را دنبال کنید. بزرگترین شرکت های محلی و بین المللی سرمایه گذاری در قدرت خورشیدی و باد کشور را افزایش می دهند، اما هند می تواند گام بزرگی در جهت کاهش انتشار دی اکسید کربن ایجاد کند، اگر به گاز طبیعی برسد.
در سال 2019، 45 درصد از برق در هند از زغال سنگ تولید شد. 25 درصد مصرف الکتریکی با سوزاندن بنزین و سایر محصولات نفتی تضمین شده است و 20 درصد دیگر از زیست توده و زباله (چوب و کود) داده شده است. و تنها 6 درصد از انرژی در گاز طبیعی تولید شد. گسترش استفاده از گاز طبیعی به عنوان یک جایگزین برای زغال سنگ، زیست توده و زباله، می تواند انتشار دی اکسید کربن را در هند کاهش دهد.
در واقع، به نظر می رسید که هند آماده افزایش استفاده از گاز طبیعی بود، زمانی که در سال 2008، سه شرکت هندی یک کنسرسیوم با ایران ایجاد کردند تا یک میدان دریایی گاز طبیعی را در خلیج فارس توسعه دهند. با این حال، اخیرا به این همکاری آمده است. با توجه به گزارش ها، این امر به دلیل تأخیر کار ناشی از تحریم های ایالات متحده بود. اگر دولت رییس جمهور Byyden تحریم ها را حذف کند، ممکن است شرکت های هند همکاری خود را با ایران ادامه دهند، که باعث افزایش عرضه گاز به هند می شود.
4. اکثر برنامه های توسعه انرژی سبز در هند غیر عملی است.
بیایید با عرضه MEA در مورد سرمایه گذاری در مقدار 1.4 تریلیون دلار شروع کنیم. کل بودجه هند برای سال های 2020-2021 حدود 420 میلیارد دلار است. در سال 2020، تولید ناخالص داخلی این کشور با مبلغ کمتر از 2.6 تریلیون دلار ارزیابی شد. به عبارت دیگر، هند نمی تواند 70 میلیارد دلار در سال به هدف بهبود زیست محیطی صرف کند. و اگر هند در چنین پروژه های زیربنایی بزرگ سرمایه گذاری کند، ساکنان آن از برآورده شدن نیازهای فوری خود، از ارائه دسترسی به آب پاک، بیشتر سود خواهند برد.
در سال 2017، وزیر انرژی این کشور اظهار داشت که تا سال 2030 در این کشور دیگر اتومبیل هایی را که به سوخت بنزین یا سوخت دیزل می روند، فروخته نخواهد شد. این ایده پوچ بود، با توجه به نیاز به حمل و نقل در هند، وضعیت با انتشار وسایل نقلیه الکتریکی و سطح درآمد خانواده مرکزی هندی بود. زمان زیادی را صرف اتهام وسایل نقلیه الکتریکی می گذارد، و سکته مغزی آنها محدود است، بنابراین آنها برای فاصله های طولانی استفاده نمی شود. از لحاظ درجه حرارت بالا، وسایل نقلیه الکتریکی باتری به سرعت تخلیه می شود و در هند اغلب گرم است. حمل و نقل الکتریکی بی فایده خواهد بود و احتمالا حتی برای سفرهای جنگل در مرکز هند یا جاده های مرکزی هیمالیا خطرناک است. علاوه بر این، هیچکس قادر نخواهد بود اتومبیل های الکتریکی ارزان را تولید کند که می تواند در بازار هند با موتورهای احتراق داخلی ساخته شده توسط Tata Motors (NS: Tamo) و رقبای محلی آن رقابت کند. معامله گران باید انتظار داشته باشند که در هند، نفت همچنان برای نیازهای حمل و نقل استفاده شود.
5. با این حال، انتظار نمی رود که افزایش نجومی تقاضای نفت در هند رخ دهد، همانطور که در شش سال گذشته در چین اتفاق افتاده است. یکی از دلایل چنین افزایش قابل توجهی در تقاضا در چین، کاهش قیمت نفت در اوایل سال 2015 بود. چین به طور قابل توجهی به ذخایر نفتی استراتژیک خود خدمت کرده و شرکت های خصوصی خصوصی چین نیز ذخایر خود را افزایش دادند (بدیهی است که تحت نظارت دقیق توسط مقامات مرکزی). در هند، عرضه استراتژیک نفت نیز وجود دارد، اما این کشور استراتژیک چین را تکرار نکرده است. معامله گران نباید چنین افزایش شدید تقاضای نفت در هند را انتظار داشته باشند، زیرا بعید به نظر می رسد که این کشور به اندازه کافی برای افزایش مداوم سهام استراتژیک صرف کند. در عوض، تقاضا در هند بیشتر به وضوح با حجم نفت است که می تواند آن را بازیافت کند.
خواندن مقالات اصلی در: Investing.com