درگیری نظامی در افغانستان، که در 25 دسامبر سال 1979 آغاز شد، 2238 روز ادامه یافت. شرکت کنندگان درگیری نیروهای مسلح دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان (دکتر) با حمایت محدودی از نیروهای شوروی در افغانستان (Ocsva) و مخالفت مسلحانه مجاهدین (همراه با متخصصین نظامی و مشاوران پاکستان "، تبدیل شدند. ایالات متحده آمریکا و کشورهای عضو اروپایی ناتو). در نهایت، Oksva در فوریه 1980 مستقر شد و تا سال 1985 منجر به مبارزه با مخالفان مسلمان شد. از ماه مه 1985، هوانوردی و توپخانه شوروی به حمایت از اقدامات نیروهای طرفدار دولت منتقل شد.
"Perestroika" در اتحاد جماهیر شوروی منجر به "تفکر جدید" در سیاست خارجی شد. در 7 آوریل 1988، دبیر کل کمیته مرکزی کمیته مرکزی CPSU MS در تاشکند برگزار شد. گورباچف و رئیس جمهور دکتر محمد نادزب الله، که در آن اعلام شد، در پایان جنگ و خروج اکواوا اعلام شد. یک هفته، 14 آوریل، امضای قراردادهای ژنو در مورد حل و فصل سیاسی CR رخ داده است. Sitarats توسط اتحاد جماهیر شوروی، ایالات متحده آمریکا، افغانستان و پاکستان امضا شد. اتحاد جماهیر شوروی متعهد شد تا یک دوره 9 ماهه خود را به دست آورد و ایالات متحده و پاکستان، از سوی دیگر، باید از مخالفت مسلح حمایت کنند.
در 15 مه 1988، نتیجه گیری نیروهای شوروی از قلمرو افغانستان آغاز شد، اما فعال شدن ماه نوامبر اقدامات مجاهدینف منجر به تعلیق روند تا پایان سال شد. برای تسهیل وضعیت و کاهش تلفات میان پرسنل، تصمیم به معرفی تقسیم نیروهای موشکی برای نابود کردن نیروهای فعال مخالفان بود. آنها 92 راه اندازی موشک های بالستیک را در موقعیت های دشمن انجام دادند. شایان ذکر است که تا اوت 1988، حدود نیمی از پرسنل Oxawa کشور را ترک کردند.
فوریه 15، 1989 تحت رهبری Lieutenant General B.V. Gromova ارتش 40 را از افغانستان مشخص کرد. در جریان خروج نیروها، Clams ادامه یافت، مجاهدین جاده های مورد استفاده برای حرکت ستون ها را استخراج کردند. پوشش جنگی توسط واحدهای مهندسی و اسپرم و تقسیمات نیروهای مرزی انجام شد، که این کشور قلمرو دکتر را ترک کرد. منطقه تحت پوشش نیروهای مشتق شده حداقل 30 کیلومتر از مرز بود. پس از خروجی بخش های ارتش 40، نیروهای مرزی از طریق امو داریا از پل دوستی عبور کردند و در عرض چند روز مرز بین اتحاد جماهیر شوروی و افغانستان را بسته بودند. برای کل دوره نیروهای نظامی در اطلاعات رسمی، 523 سرباز شوروی جان خود را از دست دادند.
انتشار اخبار 15 فوریه 1989، به پایان نیروهای شوروی از افغانستان اختصاص یافته است.
در مجموع در جنگ افغانستان 1979-1989. ارتش شوروی 14،427 نفر را از دست داد. قربانیان و گمشده، KGB اتحاد جماهیر شوروی - 576 نفر، وزارت امور داخله اتحاد جماهیر شوروی - 28 نفر. زخم ها و کنسول ها بیش از 53 هزار نفر دریافت کردند. تعداد دقیق کشته شده در جنگ افغانستان ناشناخته است. داده های موجود از 1 تا 2 میلیون نفر است. به طور متوسط برآورد، حدود 400 تانک در جمهوری و همچنین 2.5 هزار دستگاه BMP و دستگاه های اطلاعاتی را تخریب کردند. تعداد کامیون های نابود شده به 11.5 هزار نفر می رسد. هواپیمایی نظامی 118 هواپیمای رزمی را در طول جنگ و 333 هلیکوپتر از دست داد.
نتیجه گیری نیروهای شوروی جنگ داخلی را در افغانستان متوقف نکرد و او یک محرک جدید به او داد. در آوریل 1992، نیروهای مخالف وارد کابل شدند و رژیم کشیدن سرنگون شد. مجاهدین افغان همچنین در مناقشات در تاجیکستان و چچن شرکت کردند. تا سال 1996، اکثر افغانستان تحت کنترل جنبش رادیکال اسلامی طالبان قرار گرفتند. پس از حملات تروریستی به 11 سپتامبر 2001، نیروهای ناتو به افغانستان معرفی شدند. امروز طالبان هرگز نابود نشده است.
از ابتدای سال 2014، سازمان پیمان امنیتی جمعی (CSTO) اعلام کرد تعامل نیروهای خود را با نیروهای ناتو برای اقدامات پیشگیرانه علیه تروریسم در افغانستان اعلام کرد.
منابع: https://ria.ru؛ http://mir24.tv؛ http://www.istmira.com