Васіль Блахін быў галоўным катам Народнага камісарыята ўнутраных спраў (НКУС) пры трох камісарах - Лаўрэнція Берыі, Мікалаю Яжова і Генрыху ягады.
Колькі чалавек пакараў смерцю Васіль Блахін, будучы першым катам СталінаВасіль Блахін быў галоўным катам Народнага камісарыята ўнутраных спраў (НКУС) пры трох камісарах - Лаўрэнція Берыі, Мікалаю Яжова і Генрыху ягады. Кіраўніком карнікаў яго абраў асабіста Савецкі правадыр. Ён стаў кіраўніком так званай расстрэльнай каманды, якая выконвала вялікую частку пакаранняў смерцю ў тыя гады.
Блахін нарадзіўся ў звычайнай сялянскай сем пад Суздалем ў 1895 годзе. Ён пайшоў на фронт у 1914 году, а да бальшавікоў далучыўся пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі. Ён трапіў ва усерасейскае надзвычайную камісію, якая займалася пошукам шпіёнаў і ворагаў народа ў 1921 годзе.
Будучага ката высока цаніла начальства. Блахін быў адданы сваёй справе, старанны і надзейны. Так што не дзіўна, што ён хутка рухаўся па лесвіцы. У сярэдзіне 1920-х гадоў Блахін ўжо стаў камендантам унутранай турмы Лубянкі. Там яму дазвалялася працаваць даволі самастойна - без ўмяшання партыйных органаў і дадатковых праверак.
кат №1Смяротныя прысуды выконвалі яго падначаленыя, але Блахін ніколі не адмаўляў сабе ў задавальненні самастойна пакараць смерцю зняволенага. Некаторыя з старых чальцоў Камуністычнай партыі, хто апынуўся лішнім у Сталінскай сістэме, упалі менавіта ад яго рукі. Блахін пакараў смерцю двух сваіх былых начальнікаў - Мікалая Яжова і Генрыха Ягаду, а гэтак жа ад яго рук загінуў Міхаіл Тухачэўскі. Блахін выконваў смяротны прысуд тэатральнаму рэжысёру Усеваладу Мейерхольда, журналісту Міхаілу Кальцова і многім іншым дзеячам мастацтва і культуры, якія трапілі пад сталінскія рэпрэсіі.
Цікава, што спадарожнікам Блахіна заўсёды была гарэлка. Ёсць звесткі пра тое, што ці ледзь не пасля кожнай пакарання, каты закочвалі п'янку. Адзін з членаў каманды Блахіна успамінае, як яны кожны раз напіваліся да страты прытомнасці. Яны апраўдвалі свае п'янкі спецыфікай сваёй працы, а ў першую чаргу яе псіхалагічнай складнікам. У літаральным сэнсе слова, каты мыліся адэкалонам. Інакш немагчыма было пазбавіцца ад паху пораху і крыві. Але не гледзячы на ўсё гэта, "кат №1» ганарыўся сваёй справай. За верную службу ён атрымаў званне маёра дзяржбяспекі.
КатыньСамай чорнай старонкай біяграфіі Блахіна лічыцца пакаранне польскіх вайскоўцаў у Катыні вясной 1940 года. Ёсць звесткі, што Блахін з камандай за некалькі месяцаў знішчылі амаль сем тысяч чалавек, якія трапілі ў палон падчас паходу Чырвонай Арміі ў Польшчу.
Галоўны карнік вызначыў норму пакарання - за ноч 300 чалавек. Асуджаных на смерць па адным заводзілі ў чырвонае памяшканне, дзе ўсталёўвалі іх асобу. Пасля чаго іх вялі ў суседні пакой. У гэтым памяшканні былі гукаізаляваным сцены, каб ніхто не чуў крыкаў няшчасных. Там жа меўся вадасцёк, куды са шланга вадой злівалі кроў.
Блахін стараўся вонкава адпавядаць выкананай ім працы. Яго поўнае абмундзіраванне дадавалі якія даходзілі да плячэй пальчаткі і скураны фартух. Ён прыціскаў асуджаных на смерць да сцяны і рабіў стрэл з нямецкага Вальтэра. А вось савецкаму ТТ-30 ён не давяраў і лічыў яго не асоба надзейным.
Генерал-маёрАб вытвараных Блахіным зверствы усе ведалі ў асяроддзі Сталіна. Неяк Лаўрэнцій Берыя задумаў чыстку кадраў, пасля зняцця з пасады наркама ўнутраных спраў Мікалая Яжова. У гэты час у кіраўніцтва наркамата паступіла папера, дзе гаварылася, што забойца №! Быў блізкі да былому кіраўніку НКВД Генрыху ягады, а калі так, то варта сумнявацца ў яго надзейнасці. Калі Берыя сабраў усе санкцыі на арышт, ён адправіўся да правадыра народаў. Але на яго здзіўленне, Сталін яму адмовіў. Дзіўна, але не гледзячы на ўсю падазронасць Сталіна, яго не збянтэжыла тое, што перад ім маячаць людзі, якія прывыклі страляць у патыліцу. Такім людзям ён не давяраў. Пасля сам Берыя распавядаў пра тое, што Сталін заступіўся за ката i сказаў, што хто-то ўсё роўна павінен рабіць падобную працу.
А Блахін з такой працай спраўляўся на ўра. У красавіку 1940 года ён атрымаў ордэн Чырвонага Сцяга і вялікую грашовую прэмію. Вяршыні сваёй кар'еры ён дасягнуў у 1945 году, атрымаўшы званне генерал-маёра.
закатУ 1939 году Сталін ня даў Берыі знішчыць ката, але пасля смерці правадыра ў яго не засталося падтрымкі на вышэйшым узроўні. Берыя заняў пасаду міністра ўнутраных спраў, пасля пераразмеркавання ўладных паўнамоцтваў і паспяшаўся пазбавіцца ад запэцкацца ў крыві Блахіна. Ён выпісаў Блахіна падзяку за службу, вызваліў ад абавязкаў і адправіў на пенсію.
Але і сам кіраўнік МУС не выстаяў перад напорам распачатай дэстабілізацыі. У 1953 году Берыю арыштавалі і расстралялі. А ў наступным годзе Блахіна пазбавілі звання генерал-маёра за «дыскрэдытацыю высокага звання» у часы службы.
59-гадовы кат, застаўшыся ні з чым пачаў моцна піць і часта ў яго бывалі нервовыя зрывы. Блахін памёр ў 1955 годзе, праз некалькі месяцаў, пасля пазбаўлення генеральскіх пагонаў. Афіцыйна лічыцца, што чалавек памёр ад інфаркту, але былі чуткі, што ён застрэліўся. Тым самым Вальтэрам, якім пазбавіў жыцця шматлікіх людзей.
За ўвесь час працы, Блахін адправіў на той свет прыкладна ад 10 000 да 15 000 чалавек. Дагэтуль невядома дакладная колькасць ахвяр Блахіна.